Στο «συρτάρι» του Υπουργείου Εργασίας μπαίνουν οι προτάσεις για την υιοθέτηση ενός νέου καθεστώτος εξαγοράς πλασματικού χρόνου ασφάλισης και θα παραμείνουν εκεί… μέχρι νεωτέρας.
Η πρόταση όπως είχε διαμορφωθεί αν και διευκόλυνε μια μεγάλη μερίδα ασφαλισμένων που θα μπορούσαν να εξαγοράσουν πλασματικά έτη για να βγουν στην σύνταξη, ακόμη και αν δεν είχαν σπουδάσει ή δεν απέκτησαν παιδιά, εντούτοις μοιάζει να «παγώνει».
Γράφει ο Βαγγέλης Δουράκης
Και αυτό δεν αποκλείεται να συνέβη, επειδή το νέο σύστημα θα είχε και κάποιους μεγάλους «χαμένους», που δεν ήταν άλλοι από τους υπαλλήλους του Δημοσίου, όπου με βάση τις σχετικές προτάσεις θα περιορίζονταν δραστικά τα προς εξαγορά πλασματικά έτη.
Οι σκέψεις για νέο σύστημα εξαγοράς πλασματικών ετών
Οι σκέψεις που είχαν πέσει στο τραπέζι για την διαμόρφωση ενός νέου συστήματος εξαγοράς πλασματικού χρόνου ασφάλισης, προέβλεπαν την κατάργηση όλων των κατηγοριών που ισχύουν σήμερα, όπως τα πλασματικά έτη στρατιωτικής θητείας, παιδιών, σπουδών, ανεργίας, κ.λπ.
Το ισχύον σύστημα θα το αντικαθιστούσε ένα «πλαφόν» εξαγορών ετών ασφάλισης που ορίζεται στα 5 έτη, το οποίο όμως θα είχαν την δυνατότητα να το αξιοποιήσουν όλοι οι ασφαλισμένοι, ακόμη και εκείνοι που δεν είχαν το δικαίωμα να εξαγοράσουν πλασματικούς χρόνους βάσει των κατηγοριών που προβλέπει το σημερινό σύστημα.
Οι 12 κατηγορίες πλασματικών ετών, οι οποίες προβλέπονται από τις διατάξεις των νόμων 2084/1992 και 3996/2011 επρόκειτο να καταργηθούν και στη θέση τους οι ασφαλισμένοι θα μπορούσαν απλά να… ζητήσουν την αναγνώριση 5 ετών για να συμπληρώσουν συντάξιμα χρόνια.
Έτσι, το νέο καθεστώς θα ήταν ξεκάθαρο χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες και χωρίς να απαιτείται από τους ασφαλισμένους και τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να «ψάχνουν» για τα πιστοποιητικά σπουδών από ΑΕΙ-ΤΕΙ ή διάφορες επαγγελματικές σχολές, για τα απολυτήρια του στρατού, για τις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης τέκνων, για τα κενά διαστήματα ασφάλισης, τους χρόνους ασθένειας, ανεργίας κ.λπ.
Οι ασφαλισμένοι θα αναγνώριζαν έως 5 έτη χωρίς προϋποθέσεις, ενώ με την ισχύουσα νομοθεσία αναγνωρίζουν μέχρι 7 έτη, εφόσον αυτά περιλαμβάνονται στη λίστα των 12 κατηγοριών πλασματικών χρόνων που ορίζει η νομοθεσία. Σήμερα, αν δεν ανήκουν σε καμία κατηγορία, δεν έχουν δικαίωμα εξαγοράς πλασματικού χρόνου.
Ποιοι ήταν οι μεγάλοι «χαμένοι» με το νέο σύστημα
Υπήρχε όμως και μια ομάδα ασφαλισμένων που θα έβγαινε «χαμένη» από μια τέτοια εξέλιξη και ίσως αυτό συνετέλεσε στο να «παγώσει» το εν λόγω σχέδιο.
Συγκεκριμένα, με βάση τα όσα ισχύουν σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι πάνω στα 7 πλασματικά έτη που μπορούν να αναγνωρίσουν με τα σχετικά δικαιολογητικά, μπορούν να προσθέσουν και πλασματικά έτη λόγω τέκνων που είναι 1 για πρώτο παιδί, 3 με δυο παιδιά και 5 έτη για τρία και άνω.
Έτσι, ένας υπάλληλος του Δημοσίου σήμερα μπορεί να εξαγοράσει συνολικά ως και 12 πλασματικά χρόνια ασφάλισης.
Με το νέο σύστημα -εφόσον αυτό υιοθετείτο- τα 5 έτη θα ίσχυαν για όλους ανεξαιρέτως τους ασφαλισμένους, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα η 12ετία των πλασματικών ετών στο Δημόσιο να καταργηθεί.