Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Μάριο Ντράγκι μοιάζουν με πράξη απελπισίας, αναφέρει δημοσίευμα του Spiegel On Line, που θέτει το ερώτημα, αν πρόκειται για την τελευταία μάχη του (στην προσπάθεια να αυξήσει τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης κοντά στον στόχο του 2%).
«Ο Ντράγκι ανακοίνωσε ένα πακέτο, που αναποδογυρίζει τις σταθερές του χρηματοπιστωτικού κόσμου. Ο οικονομικός νόμος, ότι όποιος δανείζει χρήματα εισπράττει τόκους, έχει τρωθεί σημαντικά – με όλες τις συνέπειες», σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου, Stefan Kaiser.
Αναλύοντας τα μέτρα του πακέτου Ντράγκι, που ξεπέρασαν τις προσδοκίες των αγορών, ο Kaiser στέκεται και στην απόφαση για τη χορήγηση από την ΕΚΤ μακροπρόθεσμων δανείων στις τράπεζες (TLTROs) με αρνητικό επιτόκιο.
«Τον Ιούνιο θα ξεκινήσει το πρώτο πρόγραμμα των δανείων αυτών. Πόσα χρήματα θα μπορεί να δανεισθεί κάθε τράπεζα, θα εξαρτηθεί από το πόσα δάνεια θα δώσει η ίδια στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Αν περάσει ένα ορισμένο όριο χορηγήσεων, τότε το επιτόκιο των δανείων από την ΕΚΤ θα μειωθεί κάτω από το μηδέν. Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα θα πάρει και ένα δώρο από την ΕΚΤ μαζί με το δάνειο», σημειώνεται.
Το άρθρο αναφέρει την κριτική που μπορεί να ασκηθεί στο πακέτο Ντράγκι:
• Κατ’ αρχήν είναι αμφίβολο, εάν πράγματι οφείλεται στο ύψος του επιτοκίου το γεγονός ότι πολλές επιχειρήσεις δεν παίρνουν αρκετά δάνεια, για να επενδύσουν, ή αν οφείλεται μάλλον στη μεγάλη αβεβαιότητα για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και τα υψηλά χρέη, τόσο των χωρών όσο και των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, που σωρεύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και δεκαετίες.
• Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν καταστροφική τη μείωση του επιτοκίου για τις καταθέσεις των τραπεζών στην ΕΚΤ (στο -0,4% από -0,3%), καθώς αυτή εξασθενεί περαιτέρω τις αδύναμες τράπεζες της Ευρωζώνης. Διότι, για να καλύψουν το κόστος των αρνητικών επιτοκίων, οι τράπεζες έχουν δυο δυνατότητες μόνο: Είτε να αυξήσουν τις προμήθειες που επιβάλλουν στους πελάτες τους, είτε να μειώσουν τα ήδη χαμηλά περιθώρια κέρδους τους. Και οι δύο αυτές δυνατότητες δεν βοηθούν την οικονομία.
• Στα παραπάνω προστίθενται και οι καταστροφικές παράπλευρες συνέπειες του φθηνού χρήματος στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Όλοι οι αποταμιευτές έχουν σημειώσει ότι δεν εισπράττουν ουσιαστικά καθόλου τόκους για τα χρήματά τους. Αν αυτή η κατάσταση γίνει διαρκής θα πληγεί δραματικά και η ασφάλιση των ηλικιωμένων μέσω προγραμμάτων συνταξιοδοτικής κάλυψης και ασφάλισης ζωής.