Με βάση τα στοιχεία του
Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2019-2022, που μόλις
δημοσιοποιήθηκε, οι επίσημες μακροοικονομικές προβλέψεις με ρυθμό ανάπτυξης 2%
στην 5ετία 2018-2022 αποτυπώνουν μια κατάσταση οιονεί στασιμότητας της αναπτυξιακής
δυναμικής αναφέρει ο ΣΕΒ στο μηνιαίο δελτίο του.
Ο ρυθμός αυτός κρίνεται αναντίστοιχος της απαιτούμενης
ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας μετά από μια 10ετία (2007-2017) απωλειών στο
ΑΕΠ κατά 25%. Στο σενάριο αυτό, οι καθαρές εξαγωγές αντί να έχουν θετική και
αυξανόμενη, έχουν, αντιθέτως, μηδενική συμβολή στο ρυθμό ανάπτυξης της
οικονομίας. Αυτό είναι άκρως ανησυχητικό, καθώς κατ’ αυτόν τον τρόπο η
εξωστρέφεια του «νέου» παραγωγικού προτύπου της χώρας παραπέμπεται στις
καλένδες. Η μεταφορά πόρων (5 π.μ. του
ΑΕΠ) από την κατανάλωση στις επενδύσεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά
δεν πρόκειται να γίνει χωρίς τον μετασχηματισμό του παραγωγικού προτύπου προς
μια εξωστρεφή οικονομία. Χωρίς την αύξηση δηλαδή εξαγωγών και παράλληλη
υποκατάσταση εισαγωγών, που αυξάνουν την παραγωγή, την απασχόληση και τα
εισοδήματα. Διαφορετικά, οι επενδύσεις αυξάνουν το κεφαλαιακό απόθεμα των χαμηλής
παραγωγικότητας κλάδων των μη διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, της παραδοσιακής,
δηλαδή, παραγωγικής βάσης της οικονομίας, απορροφώντας την όποια αύξηση της ιδιωτικής
αποταμίευσης (μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης). Το αναπτυξιακό αυτό σενάριο είναι μεν εσωτερικά συνεπές, αλλά δεν είναι
το ζητούμενο για να βγούμε οριστικά από αυτήν. Επιπλέον, η δημιουργία
υπερμεγέθους δημοσιονομικού χώρου (με πρωτογενή πλεονάσματα μεγαλύτερα των 3,5
π.μ. του ΑΕΠ), κυρίως μέσω αύξησης φορολογικών εσόδων τα επόμενα χρόνια που
συνοδεύεται με αόριστες υποσχέσεις επιστροφών στην οικονομία, είτε μέσω μείωσης
της φορολογίας είτε μέσω παροχών, παραπέμπει στο ρητό «να σε κάψω Γιάννη, να σ’
αλείψω λάδι»!
Οι παράγοντες που συνθέτουν
την αύξηση κατά 2,3% του ελληνικού ΑΕΠ το 1ο τρίμηνο του 2018 συνδέονται
κυρίως με τις εξαγωγές αγαθών (+10,5%) και υπηρεσιών (+3,8%), αλλά και τις επενδύσεις.
Οι επενδύσεις (μαζί με τη μεταβολή αποθεμάτων) κατέγραψαν μια μείωση κατά
-12,1% (σε πάγια κατά -10,4%), που οφείλεται, όμως, σε μια τεράστια πτώση των
εισαγωγών πλοίων από €1447 εκατ. το α’ τρίμηνο 2017 σε €394 εκατ. το 1ο
τρίμηνο 2018 ή κατά -73%, και κατ’ επέκταση των επενδύσεων σε μεταφορικό εξοπλισμό
που μειώθηκαν κατά -54,8% και των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών που μειώθηκαν
κατά -2,8%. Χωρίς αυτή τη συγκυριακή επίπτωση από τις εισαγωγές πλοίων,
εκτιμάται ότι οι επενδύσεις (μαζί με τη μεταβολή αποθεμάτων) και οι επενδύσεις
σε πάγια θα είχαν αυξηθεί αντιστοίχως κατά +3,4% και +10,7%, και οι εισαγωγές
κατά +3,9. Πέραν, όμως, αυτού, οι επενδύσεις σε επιμέρους κατηγορίες αυξήθηκαν
κατά +10,7% σε κατοικίες, κατά +3,9% σε λοιπές κατασκευές, κατά +18,6% σε
μηχανολογικό εξοπλισμό, και, κατά +23,1% σε εξοπλισμό ΤΠΕ (Τεχνολογίες
Πληροφορικής και Επικοινωνιών). Συνεπώς, από την πλευρά των επενδύσεων η
οικονομία ανακάμπτει με ταχείς ρυθμούς. Επίσης, οι αυξήσεις των εξαγωγών αγαθών
(+10,5%) και υπηρεσιών (+3,8%), συμβάλλουν κατά +2,3 π.μ. στο ρυθμό ανάπτυξης, δηλαδή
κατά 100%, καθώς, εξαιρουμένων των εισαγωγών πλοίων, η συμβολή των επενδύσεων
(+1,5 π.μ.) και της κατανάλωσης (-0,2 π.μ.) αντισταθμίζεται πλήρως από τη
συμβολή των εισαγωγών (-1,3 π.μ.), με αποτέλεσμα ο ρυθμός αύξησης
του
ΑΕΠ να ισούται με τη συμβολή των εξαγωγών (+2,3 π.μ.).
Από
την πλευρά της προσφοράς, η Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία της οικονομίας
αυξήθηκε κατά +1,8% το 1ο τρίμηνο του 2017, με όλους τους κλάδους σε
φάση ανάκαμψης, εξαιρουμένων του κλάδου Ενημέρωσης και επικοινωνίας (-1,6%) και
του κλάδου Τράπεζες και ασφάλειες (-9,1%), που συνεχίζουν και το 1ο
τρίμηνο του 2018 την αρνητική πορεία των ετών της κρίσης. Σημειώνεται ότι ο
κλάδος Ενημέρωση και επικοινωνία περιλαμβάνει τους τομείς της Πληροφορικής, των
Τηλεπικοινωνιών, της Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης και των Εκδόσεων, με μόνη την
Πληροφορική να ανακάμπτει από το 2013 και μετά. Η καλή πορεία των εξαγωγών
συμβάλλει στην ανάκαμψη της μεταποίησης (εξαγωγές αγαθών) και του τουρισμού
(εξαγωγές υπηρεσιών), με την ΑΠΑ στη μεταποίηση να αυξάνει κατά +1% και στο
εμπόριο/τουρισμό/μεταφορές κατά +2,7% (δεν ανακοινώνονται αναλυτικά στοιχεία
για τουρισμό). Σημειώνεται εν προκειμένω η αύξηση της ΑΠΑ στις κατασκευές
(+10%), τη γεωργία (+3,9%), τους
ελεύθερους επαγγελματίες (+9,1%) και τις τέχνες/διασκέδαση (+7,3%).
Συνεπώς,
η οικονομική δραστηριότητα επεκτείνεται
ικανοποιητικά με μοχλούς ανάπτυξης τις εξαγωγές και τις επενδύσεις, αλλά με την
αύξηση των εισαγωγών να περιορίζει τη διάχυση των ωφελειών στην εγχώρια
παραγωγή, την απασχόληση και τα εισοδήματα, και κατ’ επέκταση την ιδιωτική
κατανάλωση. Εν προκειμένω, η απασχόληση μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων
αυξήθηκε το 1ο τρίμηνο του 2018 σε ετήσια βάση κατά +1,7% και οι
αμοιβές μισθωτών κατά +0,8%, χωρίς να γίνει δυνατή μια αύξηση της ιδιωτικής
κατανάλωσης (που μειώθηκε κατά -0,4%) λόγω γενικότερης συμπίεσης του διαθέσιμου
εισοδήματος στην οικονομία, που οφείλεται και στην υπερφορολόγηση. Το
συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι ότι η
οικονομία χρειάζεται μεγαλύτερη εξωστρέφεια (μεγαλύτερες επενδύσεις και
εξαγωγές, αλλά με υποκατάσταση εισαγωγών), ώστε η ανάπτυξη να διαχυθεί σε όλη
την οικονομία. Όσο δεν γίνεται αυτό
και όσο η πρόκληση τεχνητής ζήτησης με δημοσιονομικά ελλείμματα και εξωτερικό
δανεισμό δεν είναι εφικτή, η κατανάλωση θα παραμένει καθηλωμένη.
Σε
κάθε περίπτωση, από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία οικονομικής δραστηριότητας
προκύπτει μια γενικά θετική εικόνα. Ειδικότερα:
- Η αναμενόμενη ομαλή ολοκλήρωση της 4ης και τελευταίας
αξιολόγησης και η έξοδος της Ελλάδας από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, σε
συνδυασμό με τις θετικές προσδοκίες στον τουρισμό, συνέβαλαν στην περαιτέρω βελτίωση του οικονομικού κλίματος
τον Μάιο του 2018, με τον σχετικό δείκτη να ανέρχεται στις 104,2 μονάδες,
κοντά στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 3,5 ετών. - Η
παραγωγή στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών ανέκαμψε τον Απρίλιο του 2018
(+3,7%), έπειτα από την οριακή κάμψη κατά τους δύο προηγούμενους μήνες,
εμφανίζοντας αύξηση +1,8% κατά το διάστημα Ιαν – Απρ 2018, επιπλέον αύξησης
+5,1% το αντίστοιχο διάστημα το 2017. Στην ανοδική τάση της βιομηχανικής
παραγωγής το διάστημα Ιαν – Απρ 2018 συνέβαλαν κυρίως οι κλάδοι τροφίμων
(+0,9%), ποτών (+7,1%), χημικών (+2,8%), φαρμάκων (+16,8%), μηχανημάτων (+14,6%)
και παραγωγής χαρτιού (+5,1%). - Παράλληλα, τα στοιχεία του Δείκτη Υπευθύνων Προμηθειών (PMI)
καταγράφουν άνοδο της μεταποιητικής
παραγωγής και των νέων παραγγελιών τον Μάιο του 2018, παρά την οριακή
εξασθένιση των επιχειρηματικών προσδοκιών στη βιομηχανία τον ίδιο μήνα, σύμφωνα
με τους δείκτες οικονομικού κλίματος. Ειδικότερα, ο δείκτης PMI
ανήλθε στις 54,2 μονάδες τον Μάιο του 2018, από 52,9 τον προηγούμενο μήνα και
49,6 τον Μάιο του 2017, παραμένοντας για 12ο συνεχόμενο μήνα σε επίπεδο πάνω
από τις 50 μονάδες (όριο μηδενικής ανάπτυξης). Σύμφωνα με τα στοιχεία του
δείκτη, η παραγωγή στη μεταποίηση αυξάνεται συνεχώς κατά τη διάρκεια των 12
τελευταίων μηνών, ενώ οι νέες παραγγελίες εξαγωγών κατέγραψαν υψηλό τριών
μηνών. Ως αποτέλεσμα αυτών των τάσεων, οι μεταποιητικές επιχειρήσεις προχώρησαν
σε νέες προσλήψεις, με τις προοπτικές για την απασχόληση το επόμενο διάστημα να
είναι θετικές.
Οι εξαγωγές αγαθών πλην καυσίμων και πλοίων συνέχισαν να κινούνται
ανοδικά τον Απρίλιο του 2018 (+11,5% σε αξία και +11% σε όγκο) για 12ο συνεχόμενο μήνα,
ενισχύοντας περαιτέρω τον δυναμισμό τους. Συνολικά, κατά το διάστημα Ιαν – Απρ
2018 αυξήθηκαν κατά +13,5% σε αξία και +12,5% σε όγκο, με οδηγό τα βιομηχανικά
προϊόντα (+13,4%), ιδίως τα μηχανήματα (+17%) και τα βιομηχανικά είδη
ταξινομημένα κατά πρώτη ύλη (+15,5%). Αξιοσημείωτη αύξηση εμφανίζουν επίσης οι
εξαγωγές τροφίμων (+9,8%) και λαδιού (+59,8%). Η θετική πορεία των εξαγωγών
αγαθών, σε συνδυασμό με την πτώση των εισαγωγών πλοίων, ιδίως το 1ο
τρίμηνο του 2018 (-73%), συνέβαλε στη βελτίωση του συνολικού εμπορικού
ισοζυγίου, το έλλειμμα του οποίου περιορίστηκε σε €7,1 δισ. το διάστημα.
Συνολικά,
η οικονομία οδεύει προς την ολοκλήρωση
του προγράμματος προσαρμογής, με την ανάπτυξη να στηρίζεται κυρίως στις
εξαγωγές και τις επενδύσεις, αλλά την κατανάλωση να παραμένει αναιμική, αφενός
λόγω της υπερφορολόγησης και αφετέρου λόγω της περιορισμένης εξωστρέφειας της
οικονομίας. Οι καθαρές εξαγωγές συμβάλλουν στην οικονομική δραστηριότητα
αρνητικά, καθώς η υποκατάσταση εισαγωγών παραμένει υποτονική, και οι επενδύσεις
δεν φαίνεται να μπορούν να αλλάξουν ταχύτερα την παραγωγική δομή της
οικονομίας. Σε αυτή τη βάση, η μείωση
της υπερφορολόγησης και η τόνωση των επιχειρηματικών επενδύσεων, σε πολύ
μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που προβλέπεται στο ΜΠΔΣ 2019-2022, παραμένει η
επιθυμητή πολιτική που μπορεί να αυξήσει την οικονομική ευημερία.