Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι εργαζόμενοι που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ή ακόμη και τις υποχρεώσεις τους και έτσι όταν προκύπτει μια διαφορά με τον εργοδότη τους, δεν ξέρουν ποιον δρόμο να ακολουθήσουν για να βρουν το δίκιο τους: Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η Επιθεώρηση Εργασίας «ανέβασε» λεπτομερή οδηγό «Επίλυσης Εργατικών Διαφορών» στην ιστοσελίδα https://www.hli.gov.gr/, προκειμένου ο κάθε ενδιαφερόμενος να ενημερωθεί για την περίπτωσή του.
Γράφει ο Βαγγέλης Δουράκης
Άλλωστε, μετά τις αλλαγές που επέφερε ο Ν. 4808/2021, επιταχύνεται η διαδικασία επίλυσης εργατικής διαφοράς ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας, αυστηροποιούνται οι διοικητικές κυρώσεις σε διαφορές που αφορούν σε μισθολογικές οφειλές και είναι πλέον δυνατή η έκδοση διαταγής πληρωμής, με βάση το πόρισμα του επιθεωρητή εργασίας, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Τι περιλαμβάνει ο Οδηγός της Επιθεώρησης Εργασίας
Ο οδηγός έρχεται να βοηθήσει όλους τους εμπλεκόμενους σε μία εργατική διαφορά -εργοδότες, εργαζόμενους και έχοντες δικαίωμα παράστασης εκπροσώπους τους– με τη λεπτομερή αποτύπωση της διαδικασίας επίλυσής της.
Μέσω του συγκεκριμένου οδηγού η Επιθεώρηση Εργασίας αποσκοπεί στην ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν στη διαδικασία επίλυσής τους με τη συνδρομή της και ώστε να καταστούν σαφή τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη νομοθεσία.
Παράλληλα, ο οδηγός αποτελεί βοηθητικό εργαλείο για τους επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων, δίνοντας κατευθύνσεις για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3 του Ν. 3996/2011 (ΦΕΚ 170/Α’).
Η διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών αποτελεί κορυφαίο και διαχρονικό πεδίο αρμοδιότητας των επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων.
Μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας, καθίσταται δυνατή η άμεση και ανέξοδη επίλυση εργασιακών ζητημάτων, που ανακύπτουν από την απασχόληση των εργαζομένων.
Ποιες είναι οι συνήθεις εργατικές διαφορές
Οι εργατικές διαφορές έχουν προς επίλυση απαιτήσεις κυρίως οικονομικού περιεχομένου, πάντα στο πλαίσιο διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείονται και θεσμικά αιτήματα που εντάσσονται στο πλαίσιο ατομικών ή συλλογικών συμβάσεων εργασίας ή κανονισμών εργασίας. Γενικότερα, πρόκειται για αιτήματα που μπορούν να προσδιοριστούν και να εξεταστούν από τον Επιθεωρητή Εργασιακών Σχέσεων, εφόσον αποτελούν παραβάσεις διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας.
Σε γενικές γραμμές, χαρακτηριστικές περιπτώσεις υπαγωγής διαφορών στη διαδικασία του άρθρου 122 του Ν. 4808/2021 αποτελούν απαιτήσεις για δεδουλευμένες αποδοχές ή άλλες παροχές που καθορίζονται από την ατομική, συλλογική σύμβαση ή τον κανονισμό εργασίας, αιτήματα για δώρα εορτών, επιδόματος αδείας, κανονικής και κάθε είδους άδειας, περιπτώσεις ακυρότητας της καταγγελίας σύμβασης, μη αποδοχής της εργασίας του μισθωτού εκ μέρους του εργοδότη (υπερημερία), μη καταβολής ή καταβολής μειωμένης αποζημίωσης απόλυσης, προσβολής της προσωπικότητας του εργαζόμενου, υπέρβασης των χρονικών ορίων κ.ο.κ.
Η Επιθεώρηση Εργασίας επιλαμβάνεται περιπτώσεων εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, στις περιπτώσεις που εφαρμοστέα είναι η εργατική νομοθεσία, ανεξάρτητα από το εάν ο εργοδότης είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου. Επομένως, σε αυτή την περίπτωση καλείται ο εργοδότης να παρασταθεί όπως εκπροσωπείται νομίμως.
Ποιοι μπορούν να προσφύγουν στην Επιθεώρηση Εργασίας
Στη διαδικασία εργατικής διαφοράς έχει δικαίωμα να προσφύγει ο εργαζόμενος, ο εργοδότης, οι διάδοχοί τους, αλλά και τα αναγνωρισμένα εργατικά ή εργοδοτικά επαγγελματικά σωματεία, τα οποία δικαιούνται να ασκούν τα δικαιώματα των μελών τους, ιδίως εκείνων που πηγάζουν από την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ή άλλων διατάξεων που εξομοιώνονται με αυτές, εφόσον τα δικαιούχα μέλη υπέρ των οποίων ασκείται το δικαίωμα δεν εναντιώνονται με ρητή δήλωσή τους.
Προκειμένου να προσδιοριστεί η κατά τόπο αρμοδιότητα αναφορικά με τη διαδικασία επίλυσης της εργατικής διαφοράς λαμβάνεται υπόψη ο τόπος που ο μισθωτός παρέχει ή παρείχε (σε περίπτωση λύσης της εργασιακής σχέσης) την εργασία του κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης για εργατική διαφορά.
Για τις περιπτώσεις που: α) βάσει όρου ατομικής σύμβασης εργασίας ή άλλου στοιχείου (π.χ. πίνακας προσωπικού ή πρόγραμμα εργασίας) προκύπτει ότι τα μέρη έχουν συμφωνήσει η παρεχόμενη εργασία να προσφέρεται σε συγκεκριμένο τόπο ή σε συγκεκριμένη περιοχή Δήμου ή Νομού, β) από την ατομική σύμβαση ή άλλο στοιχείο δεν προσδιορίζεται επακριβώς ο τόπος παρεχόμενης εργασίας του μισθωτού, αλλά αυτός προσφέρει τις υπηρεσίες του κυρίως σε συγκεκριμένο τόπο ή σε συγκεκριμένη περιοχή Δήμου ή Νομού, τότε αρμόδιο να επιληφθεί της εργατικής διαφοράς θα είναι το ΤΕΕΣ της περιοχής όπου παρέχει την εργασία του ο μισθωτός.
Ολόκληρος ο οδηγός «Επίλυσης Εργατικών Διαφορών» βρίσκεται στο: https://www.hli.gov.gr/wp-content/uploads/2023/09/%CE%9F%CE%94%CE%97%CE%93%CE%9F%CE%A3-%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%A9%CE%9D-%CE%94%CE%99%CE%91%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%A9%CE%9D-09.2023.pdf
στο 