«Ξεμπλόκαρε» το σχέδιο της Πολιτείας για υποχρεωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών όλων των εταιρειών με τζίρο άνω των 2 εκατ. ευρώ, σχέδιο που είχε εξαγγελθεί μετά την κακοκαιρία Daniel.
Ο νόμος 5016/2024 που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθιερώνει, για πρώτη φορά, την υποχρέωση των μεγάλων επιχειρήσεων να ασφαλίζονται έναντι φυσικών καταστροφών.
Κάτι που πρακτικά σημαίνει πως «τερματίζεται» η παροχή αποζημιώσεων από το κράτος προς αυτές για ζημιές που προκύπτουν από ακραία καιρικά φαινόμενα.
Γράφει ο Βαγγέλης Δουράκης
Βάσει των αρχικών εξαγγελιών, από την 1η Ιανουαρίου 2024 θα ήταν υποχρεωτική η ιδιωτική ασφάλιση για όλες τις επιχειρήσεις με ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 2 εκατ. ευρώ, οι οποίες από την ίδια ημερομηνία δεν θα αποζημιώνονταν από το κράτος για τις απώλειες από φυσικές καταστροφές.
Εντούτοις, μέχρι σήμερα το σχετικό πλάνο δεν είχε προχωρήσει.
Τι προβλέπει ο νέος νόμος για υποχρεωτική ασφάλιση
Μάλιστα, ανάλογο σχέδιο είχε πέσει στο «τραπέζι» και για τα οχήματα ιδιωτικής χρήσης, καθώς είχε συζητηθεί η υποχρεωτική τους ασφάλιση για πλημμύρα. Μέχρι σήμερα είχαν δοθεί μόνον κίνητρα για την ασφάλιση των κατοικιών, με την μορφή έκπτωσης 10% στον ΕΝΦΙΑ.
Ο νέος νόμος 5016/2024 ορίζει τις υποχρεωτικές ασφαλιστικές καλύψεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις και προβλέπει ότι στο εξής δεν θα λαμβάνουν αποζημιώσεις από το κράτος. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση,
Το ελάχιστο περιεχόμενο της ασφάλισης από φυσικές καταστροφές καλύπτει υλικές ζημίες που προκαλούνται από πυρκαγιά από φυσικά αίτια, πλημμύρες και σεισμό στις ιδιόκτητες κτιριακές εγκαταστάσεις και σε λοιπά στοιχεία του ενεργητικού της επιχείρησης, καθώς και σε αυτοκίνητα επαγγελματικής χρήσης και μέσα παραγωγής.Η θέσπιση της υποχρεωτικότητας της ιδιωτικής ασφάλισης καταλαμβάνει, κατόπιν στάθμισης και συνεκτίμησης οικονομικών κριτηρίων, εκείνες μόνο τις επιχειρήσεις των οποίων τα ετήσια ακαθάριστα έσοδα υπερβαίνουν το ποσό των δύο εκατομμυρίων (2.000.000) ευρώ.
Οι προαναφερόμενες επιχειρήσεις δύνανται να ανταπεξέλθουν στην εισαχθείσα υποχρέωση, δίχως αυτή να συνιστά επαχθές μέτρο, ενώ, ταυτόχρονα, η εν λόγω υποχρέωση λειτουργεί εξασφαλιστικά ως προς την περιουσία τους.
Εάν δεν συμμορφωθούν στην εν λόγω υποχρέωση, προβλέπεται η επιβολή αυτοτελούς διοικητικού προστίμου ύψους πέντε δέκα χιλιάδων (5.000) (10.000) ευρώ, το οποίο εισπράττεται κατά τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Από τη διαπίστωση της παράβασης, οι υπόχρεες επιχειρήσεις έχουν προθεσμία τριάντα (30) ημερών για να συμμορφωθούν, διαφορετικά επιβάλλεται πρόστιμο στο διπλάσιο του αρχικώς επιβληθέντος.
Η «πίεση» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για επέκταση της υποχρεωτικότητας
Τέλος, οι υπαγόμενες στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος επιχειρήσεις, εξαιρούνται από κάθε επιχορήγηση κρατικής αρωγής για υλικές ζημίες σε περιουσιακά τους στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της στεγαστικής συνδρομής, προκειμένου να μην μετακυλίουν στον κρατικό προϋπολογισμό έξοδα που είναι σε θέση να αναλάβουν οι ίδιες.
Πάντως, στελέχη του ασφαλιστικού κλάδου εκτιμούν ότι αυτό είναι μόνο ένα πρώτο βήμα προς την καθιέρωση υποχρεωτικής ιδιωτικής ασφάλισης για φυσικές καταστροφές για μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων. Θεωρούν ότι σε επόμενη φάση είναι αναγκαίο να επεκταθεί η υποχρεωτικότητα και σε επιχειρήσεις με τζίρο από 1 εκατ. ευρώ και πάνω και αργότερα και σε επιχειρήσεις με τζίρο άνω των 500.000 ευρώ.
Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, πιέζει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έχει εκφράσει έντονη ανησυχία για την επιβάρυνση των κρατών με όλο και αυξανόμενα κονδύλια για αποζημιώσεις για φυσικές καταστροφές, ιδιαίτερα την τελευταία τριετία.
Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάιο, η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι απαιτείται μεγαλύτερη εμπλοκή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και σημειώνει ότι η κάλυψη των ζημιών αποκλειστικά από το κράτος δημιουργεί ηθικό κίνδυνο, αφού οι ιδιώτες αποφεύγουν να ασφαλίζονται και προσβλέπουν στις κρατικές αποζημιώσεις.
στο 