Κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2015, δεν είχε να αντιμετωπίσει καμία απεργιακή κινητοποίηση. Από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου καιμετά έχουν ήδη γίνει τρεις, καθιστώντας τις διαμαρτυρίες αυτές ως ένα από τα ζητήματα που η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει. Το δεύτερο είναι ο αριθμός των προβλημάτων και των πιέσεων που ασκούν στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Οι πολλοί… άλλοι «φράχτες» που έχει να υπερβεί.
Όπως αναφέρεται σε άρθρο του Corner Economic μετά τις επίπονες και μακρές διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες τον Ιούλιο του 2015, πολλοί θεώρησαν πως τα δύσκολα έμειναν πίσω για τον Τσίπρα. Ωστόσο, όπως έχουν δείξει τα πράγματα ως τώρα και το 2016 είναι έμπλεο αβεβαιότητας και ανησυχίας. Η εφαρμογή των μέτρων που συμφωνήθηκαν το καλοκαίρι, η ανάγκη να ανακάμψουν οι ελληνικές τράπεζες, η αναζήτηση διεξόδων και τρόπων για να «γυρίσει» σε θετικό έδαφος η οικονομία, η συνεχής πίεση για την ικανοποίηση των αιτημάτων των δανειστών και η μεγαλύτερη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο προσφυγική κρίση ήρθαν να προσθέσουν ακόμη μεγαλύτερους «πονοκεφάλους» στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του.
Όπως αναφέρει το άρθρο, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο σχετικά με τις κινητοποιήσεις δεν είναι υποχρεωτικά το μέγεθός τους ή η έντασή τους, αλλά το ότι αναδεικνύουν την οργή της κοινωνίας. Ποτέ πριν κατά τη διάρκεια της κρίσης, αγρότες, μηχανικού, δικηγόροι και γιατροί δεν είχαν σταθεί ο ένας δίπλα στον άλλον. Το ασφαλιστικό τους «ένωσε». Ο Τσίπρας υποχρεώνεται να κόψει ξανά τις συντάξεις, ενώ είχε υποσχεθεί πως δε θα το πράξει. Τώρα είναι παγιδευμένος, από τη στιγμή κιόλας που οι περισσότεροι παραδέχονται πως το ασφαλιστικό χρειάζεται μεταρρύθμιση γιατί δεν είναι βιώσιμο.
Και πέρα από τα οικονομικά προβλήματα ήρθε να προστεθεί και η προσφυγική κρίση που σύμφωνα με το Corner Economic η κυβέρνηση δεν αντιλήφθηκε το επείγον της κατάστασης. Και τώρα βρίσκεται μεταξύ των προσφυγικών ροών που φτάνουν από την Τουρκία και την Ε.Ε. που τα κράτη- μέλη της και τους ηγέτες της που μέρα με τη μέρα γίνονται και πιο αντιδραστικοί.
Η αδυναμία της Ε.Ε. να σταματήσει τους μετανάστες στην Τουρκία και η αποφασιστικότητα χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να περιορίσουν τις εισροές σημαίνει πως δεκάδες χιλιάδες προσφύγων και μεταναστών είναι πιθανόν να εγκλωβιστούν σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών, όπως τονίζεται στο άρθρο, είναι πως η Ελλάδα θεωρείται ως μια ιδιαίτερη περίπτωση: Μια χώρα που αδυνατεί να αντιδράσει αποτελεσματικά χωρίς να προειδοποιηθεί για κάτι χειρότερο. Η συζήτηση για Grexit ή ακόμη και για μια έξοδο από τη Σένγκεν μπορεί να έχει λήξει για πολλούς, όμως, η Ελλάδα από αρκετούς αντιμετωπίζεται ως παρίας μέσα στην Ευρωζώνη και στην Ε.Ε. Το να ξεπεράσει αυτόν τον ψυχολογικό «φράχτη» ίσως είναι η μεγαλύτερη από όλες τις άλλες προκλήσεις που έχει ο Τσίπρας να αντιμετωπίσει.