Οι εκλογές σε χώρες της Ευρωζώνης μπορεί να τινάξουν στον «αέρα» το ελληνικό πρόγραμμα

Προσδιοριστικός παράγοντας για μια τέτοια εξέλιξη θα είναι ο χορός των εθνικών εκλογών στις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης που ανοίγει με την Ολλανδία, η οποία μπαίνει επίσημα σε προεκλογική περίοδο κοντά στο μέσα Φεβρουαρίου.

Οι εκλογές στην Ολλανδία εκτός από την Κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε θα ανατρέψουν και τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γερούν Νταϊσελμλπούμ από την θέση, όχι μόνο του υπουργού Οικονομικών της χώρας του, αλλά και από την προεδρία του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Μέλος του εργατικού κόμματος της Ολλανδίας ,συμμετέχει στην Κυβέρνηση μέσα από τον συνασπισμό που συμμετέχει το κόμμα του με το κεντροδεξιό κόμμα του Ρούτε.

Αν οι δημοσκοπήσεις σπάσουν την κακή παράδοση που τις ακολουθεί διεθνώς και «ευστοχήσουν», οι εργατικοί της Ολλανδίας πρόκειται να καταποντιστούν, το κεντροδεξιό κόμμα θα έρθει δεύτερο και μάλλον θα συμπράξει για την επόμενη Κυβέρνηση με το ακροδεξιό κόμμα του Γκέρτ Βίλντερς που έρχεται σήμερα πρώτο.

Άρα μετά από τον Απρίλιο η Ολλανδία θα αρχίσει να κινείται «δεξιότερα» και ο κ. Ντάισελμπλουμ αποχωρεί και από την Κυβέρνηση της χώρας του και από την θέση του στο Eurogroup.

Πρώτος υποψήφιος για την διαδοχή του είναι ο Ισπανός Λουίς Ντε Γκίντος που έχασε την ευκαιρία το 2015 και τώρα θέλει να πάρει το αίμα του πίσω αποδεικνύοντας την πίστη του στην ενωμένη Ευρώπη και τους – γερμανικής έμπνευσης – δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται σήμερα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, τον επόμενο μήνα μπαίνει σε προεκλογική περίοδο και η Γαλλία με την Κυβέρνηση του Προέδρου Φρανσουά Ολάντ να οδεύει σε μεγάλη ήττα.

Το χειρότερο είναι ότι τον κ. Ολάντ αναμένεται να διαδεχθεί, είτε ο νεοφιλελεύθερος Φρανσουά Πιρίον, είτε η ακροδεξιά Μαρί Λεπέν.

Συνεπώς η Ελλάδα θα χάσει ως συμμάχους, όχι μόνο τον σημερινό πρόεδρο της Γαλλίας αλλά και τον υπουργό οικονομικών κ. Μισέλ Σαπέν, την στιγμή μάλιστα που δεν μας περισσεύουν οι συμμαχίες στο Eurogroup.

Σε εκλογική περιπέτεια αναμένεται να μπει μέχρι και το καλοκαίρι και η Ιταλία η οποία διατηρεί και στην μεταβατική Κυβέρνηση το δεύτερο σύμμαχο της Ελλάδας στο Eurogroup τον κ. Πιερ Κάρλο Παντοάν.

Στην Ιταλία δεν υπάρχουν ακόμη σαφή προγνωστικά αλλά οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δείχνουν πρωτοπορία για το κόμμα του Πέπε Γκριλ.

Από όλα τα παραπάνω και πριν καν αναφερθούν οι Γερμανικές εκλογές αργά το Φθινόπωρο συνάγεται αβίαστα ότι το θέμα «Ελλάδα», θα ενδιαφέρει τα ευρωπαϊκά όργανα το αργότερο μέχρι και τα τέλη Φεβρουαρίου.

Αν μέχρι τότε η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να κλείσει την δεύτερη αξιολόγηση και να έχει βρει ένα Modus Operanti με το ΔΝΤ τότε στην καλύτερη περίπτωση θα πρέπει να περιμένει μέχρι και το καλοκαίρι και ειδικότερα το διάστημα Ιουνίου-Ιουλίου πριν μπει και η Γερμανία σε προεκλογική περίοδο, οπότε η λύση για την Ελλάδα θα πρέπει να αναμένεται περί τα τέλη του χρόνου.

Στις επαφές που έχει από χθες ο υπουργός οικονομικών με εκπροσώπους των θεσμών προσφέρει κόφτη διαρκείας και νέα μέτρα με μόνη επιφύλαξη τα μέτρα αυτά να μην ψηφιστούν από τώρα.

Με το πακέτο αυτό ο κ. Τσακαλώτος αναζητά και μια σχετική συναίνεση στις ομαδικές απολύσεις ώστε να κλείσει και η δεύτερη αξιολόγηση πριν από το πολιτικό και το οικονομικό κομμάτι το οποίο στην Ευρώπη αρχίσει να αλλάζει δραματικά.