Κλιμακώνει τη διαμάχη της με το ΔΝΤ η κυβέρνηση, αυτή τη φορά με επιστολή του προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, Μάκη Μπαλαούρα, προς τον πρόεδρο της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι.
Στην επιστολή του, ο κ. Μπαλαούρας αναρωτιέται αν το ΔΝΤ «μπορεί ακόμα να θεωρείται ένας αξιόπιστος εταίρος της Ομάδας Εργασίας Οικονομικής Βοήθειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εξέταση της ελληνικής οικονομίας» και τονίζει ότι ο ρόλος του δεν πρέπει να θεωρείται αναντικατάστατος.
Το κείμενο της επιστολής του κ. Μπαλαούρα, έχει ως εξής:
Αγαπητέ κ. Gualtieri,
H πρόσφατη δημοσιότητα σχετικά με τη θέση του ΔΝΤ για την Ελλάδα αποκαλύπτει έναν πολιτικό σχεδιασμό ο οποίος, σε μια κρίσιμη καμπή, θέτει την Ευρώπη σε κίνδυνο. Κι αυτό διότι επιχειρεί να μετατρέψει την πολιτική αβεβαιότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθοδόν προς το βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, σε συνδυασμό με τις εσωτερικές πολιτικές μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, σε μέσο επιβολής της πολιτικής του ΔΝΤ. Πράγματι, το σχέδιο να φέρει την Ελλάδα -και μάλιστα στη χρονική στιγμή που φέρει το ασύμμετρο βάρος της ευρωπαϊκής κρίσης των προσφύγων και με τον γεωπολιτικό ρόλο της να είναι ζωτικής σημασίας για την ευρωπαϊκή ασφάλεια- σε μια παραλλαγή του διλήμματος του περασμένου καλοκαιριού: «χρεοκοπία ή πρόσθετα μέτρα, πέρα από της συμφωνίας της 12ης Ιούλη του 2015» είναι κάτι περισσότερο από «απλές ανοησίες»- είναι μια άσκηση στην αποσταθεροποίηση που η Ευρώπη δεν μπορεί να αντέξει. Εκείνο που χρειάζεται η Ευρώπη, αυτή τη στιγμή, είναι η ταχεία ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας και η εκκίνηση αυτόν το μήνα ενός οργανωμένου διαλόγου για μια ουσιαστική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Επιτρέψτε μου να σας επιστήσω την προσοχή σας, αγαπητέ συνάδελφε, σε μια λογική, όσο και αποκαλυπτική, αντίφαση στην επίσημη στάση του ΔΝΤ σε σχέση με αυτό το ζήτημα: στην απάντησή της στην επιστολή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Αλέξη Τσίπρα, η Γενική Διευθύντρια του οργανισμού κα Κριστίν Λαγκάρντ απαξιώνει ως «απλές ανοησίες» το τμήμα της συζήτησης μεταξύ των αξιωματούχων του ΔΝΤ που εκθέτουν αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό, ενώ, την ίδια ώρα, επιβεβαιώνει «την πλήρη εμπιστοσύνη και την προσωπική στήριξή» της σε αυτούς. Ωστόσο, είτε πρόκειται για «απλές ανοησίες», οπότε οι αξιωματούχοι που έχουν παραβιάσει την επίσημη πολιτική στον τομέα αυτό, θέτοντας σε κίνδυνο την αξιοπιστία του θεσμού, δεν μπορούν να έχουν την πλήρη στήριξη της Διευθύντριας, είτε έχουν την πλήρη στήριξή της επειδή ο σχεδιασμός τους είναι σύμφωνος με την επίσημη γραμμή του ΔΝΤ.
Πράγματι, το ΔΝΤ έχει ένα ιστορικό σχεδιασμού με τραγικές συνέπειες για την Ελλάδα. Μόλις το Δεκέμβριο του 2013, η κα Λαγκάρντ είχε αναγνωρίσει δημοσίως ως «ζήτημα τιμής» για το ταμείο, τη λανθασμένη πρόβλεψη των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών στην Ελλάδα, η οποία υποτίμησε τη ζημιά που η συνταγή της λιτότητας θα έφερνε στην οικονομία και την κοινωνία, βυθίζοντας τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου σε καιρό ειρήνης ύφεση.
Παρ’ όλα αυτά, το ΔΝΤ είναι τώρα έτοιμο να επαναλάβει το ίδιο λάθος με την ίδια προβλέψιμη ζημία, επιμένοντας στο 13ο συνεχόμενο κόψιμο των κύριων συντάξεων και σε περαιτέρω μειώσεις στο μισθολογικό κόστος.
Τα λάθη που διαπράχθηκαν από το ΔΝΤ, και ειδικότερα από τον Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Τμήματος κ. Πόλ Τόμσεν, οδήγησαν σε δυο ανεφάρμοστα προγράμματα διάσωσης, με σοβαρές κοινωνικές συνέπειες από την άποψη των αφόρητων επιπέδων φτώχειας και ανεργίας, καθώς και την έλλειψη προοπτικών ανάπτυξης. Στο παρελθόν το ΔΝΤ προσπάθησε να μεταθέσει την ευθύνη για τις δικές του αποτυχίες στην Ελλάδα. Τώρα που η Ελλάδα εφαρμόζει πλήρως τη συμφωνία, πειραματίζεται με αποσταθεροποιητικά πολιτικά παιχνίδια ενάντια στη χώρα και την Ευρώπη.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και, συγκεκριμένα, η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Σχέσεων στην οποία προεδρεύετε, πρέπει να απαντήσει σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Πολύ περισσότερο, δεδομένου ότι η πρόσφατη δημοσιότητα σχετικά με τη θέση του ΔΝΤ για την Ελλάδα αρνείται το σκεπτικό της εμπλοκής του στην Ευρώπη. Επίσης θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των προβλέψεων του ΔΝΤ για την Ελλάδα. Αποδεικνύεται ότι οι ανώτεροι υπάλληλοι του που εμπλέκονται στην αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, δεν είναι οι μέχρι τώρα θεωρούμενοι μη πολιτικοποιημένοι τεχνοκράτες, των οποίων την αμερόληπτη εμπειρογνωμοσύνη θα μπορούσε να εμπιστευτεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναρωτιέμαι αν το ΔΝΤ μπορεί ακόμα να θεωρείται ένας αξιόπιστος εταίρος της Ομάδας Εργασίας Οικονομικής Βοήθειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εξέταση της ελληνικής οικονομίας.
Ελπίζω, αγαπητέ συνάδελφε, ότι εμείς, ως βουλευτές, δεν συμφωνούμε με την απαισιόδοξη άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει θεσμούς με το απαιτούμενο επίπεδο τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης θα μπορέσουν να επιτελέσουν τη λειτουργία της περιοδικής επανεξέτασης των οικονομικών των κρατών-μελών που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής.
Ελπίζω, αγαπητέ συνάδελφε, ότι εμείς δεν θεωρούμε το το ρόλο του ΔΝΤ αναντικατάστατο στην Ευρώπη. Και πως όλοι συμφωνούμε ότι, για να επιτύχει το πρόγραμμα προσαρμογής στην Ελλάδα, χρειαζόμαστε τη συμμετοχή των θεσμών που πιστεύουν στην επιτυχία του, όπως συμφωνήθηκε τη 12η Ιουλίου 2015.