Της Αργυρώς Μαυρούλη
Νέο μαχαίρι στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα με κατάργηση τριετιών και
των προσαυξήσεων που εξακολουθούν να λαμβάνουν οι ήδη εργαζόμενοι, επικράτηση
των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών και αύξηση του ποσοστού
επιτρεπόμενων ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10% ζητούν μεταξύ άλλων οι
δανειστές, όπως αποκαλύπτεται από την τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου
Προϋπολογισμού της Βουλής. Πρόκειται για την ομόφωνη εισήγηση των δανειστών
στην επιτροπή σοφών για τα εργασιακά, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις
επιδιώξεις της κυβέρνησης.
Αναλυτικά, η έκθεση αναφέρεται στο εργασιακό, επισημαίνοντας ότι οι
δανειστές ζητούν την εφαρμογή στην Ελλάδα ενός μοντέλου “Δανίας” με ευελιξία
στην αγορά εργασίας και αποκαλύπτει το υπόμνημα που κατέθεσαν οι εκπρόσωποι των
τεσσάρων θεσμών στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά, εντός του
καλοκαιριού και πριν από την σύνταξη του οριστικού πορίσματος.
Σε αυτό, σύμφωνα με την έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού, οι
δανειστές υποστηρίζουν την επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων διότι βοηθούν
τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν σε περιόδους οικονομικής δυσχέρειας ή προσαρμογής.
Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να παραμείνει στη δικαιοδοσία του κράτους και
μάλιστα γυμνός από προσαυξήσεις λόγω εμπειρίας (ωριμάνσεις – τριετίες). Όπως
χαρακτηριστικά αναφέρεται, από το 2017 ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να
αποτελείται από ένα μοναδικό ποσό αναφοράς, χωρίς να περιλαμβάνει τα επιδόματα
ωρίμανσης.
Σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις, οι δανειστές κρίνουν απαραίτητη την
κατάργηση των περιορισμών και την προσαύξηση του ποσοστού του ορίου των
απολύσεων από 5% σε 10%. Μάλιστα, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι με αυτή την
πρακτική μειώνονται οι κίνδυνοι μαζικής ανεργίας, όπως συνέβη στις επιχειρήσεις
Ηλεκτρονική, Softex και Sprider, όπου εκατοντάδες εργαζόμενοι έχασαν την
εργασία τους.
Για τη λειτουργία του ΟΜΕΔ, οι θεσμοί δεν ζητούν την κατάργηση της
μονομερούς προσφυγής, ενώ για τον συνδικαλιστικό νόμο υποστηρίζουν ότι δεν
έχουν πραγματοποιηθεί αλλαγές στη δομή και την οργάνωση των συνδικάτων, στην
εξασφάλιση της εκπροσώπησης όλων των εργαζόμενων, καθώς και την εφαρμογή της
ανταπεργίας.
Οι δανειστές φέρονται να θέτουν ως στόχο για την σχεδιαζόμενη
μεταρρύθμιση τη δημιουργία κινήτρων για προσλήψεις, τη διευθέτηση του χρόνου
εργασίας, τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους μέσω της καταπολέμησης της
αδήλωτης απασχόλησης αλλά και την ενίσχυση των ενεργητικών πολιτικών
απασχόλησης, έτσι ώστε να ενσωματωθούν οι άνεργοι στην αγορά εργασίας.
στο 