Η βέλτιστη διανομή του εισοδήματος
σε μισθούς και κέρδη επηρεάζει καθοριστικά τη λειτουργία της οικονομίας αναφέρει στο εβδομαδιαίο δελτίο του ο ΣΕΒ υποστηρίζοντας ότι μετά από 7 χρόνια ύφεσης η απόφαση του κεφαλαίου έχει αρχίσει σταδιακά ν΄αποκαθίσταται.
Στην
Ελλάδα, η ισορροπία αυτή διαταράχθηκε βάναυσα στην περίοδο της ευημερίας με
δανεικά (2000-2009), με το μερίδιο των κερδών να συρρικνώνεται με ξέφρενους
ρυθμούς.
Το αποτέλεσμα ήταν να παραμεληθεί η αναβάθμιση των τεχνολογικών δομών
της παραγωγής. Η αύξηση του σχετικού κόστους εργασίας θα έπρεπε να οδηγήσει σε
υποκατάσταση εργασίας με κεφάλαιο, μέσω νέων επενδύσεων. Και αυτό πιθανόν να
συνέβη σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Συνολικά, όμως, οι ιδιωτικές επενδύσεις
χωρίς κατοικίες ήταν 2 έως 3 π.μ. του ΑΕΠ χαμηλότερες στην Ελλάδα απ’ ό,τι στην
ΕΕ-28 ακόμη και κατά την περίοδο των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Αντίθετα, δόθηκαν
αυξήσεις μισθών αναντίστοιχες της αύξησης
της παραγωγικότητας, μέσα στη γενικότερη ευφορία μιας οικονομίας που ευημερούσε
πέραν των παραγωγικών της δυνατοτήτων. Διότι εάν τα δανεικά γινόντουσαν
επενδύσεις σε εξωστρεφείς δραστηριότητες αντί για καταναλωτικά ελλείμματα και
επενδύσεις χαμηλής παραγωγικότητας σε κατοικίες, τότε η χώρα δε θα είχε
τεράστια ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Τα δανεικά διεύρυναν
υπέρογκα τους μισθούς και την κατανάλωση, περιορίζοντας τα κέρδη και τις
επενδύσεις. Η απόδοση του κεφαλαίου, που πρέπει να διασφαλίζεται σε διεθνώς
ανταγωνιστικά επίπεδα, περιορίσθηκε και τα
κεφάλαια εξαφανίσθηκαν, και μαζί με αυτά, οι επενδύσεις.
Μετά από 7 χρόνια κρίσης και ύφεσης η απόδοση του κεφαλαίου έχει
αρχίσει να αποκαθίσταται σταδιακά σε πιο κανονικά επίπεδα. Η τάση αυτή εφόσον
συνεχισθεί μπορεί να οδηγήσει σε ανάκαμψη των επενδύσεων, νέες θέσεις εργασίας
και νέα εισοδήματα.
Οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να υποκαταστήσει την
ιδιωτική οικονομία, με τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος, για δημιουργία
νέων θέσεων εργασίας στο δημόσιο, θα έχει αρνητικά αποτελέσματα και παράταση
της ασφυκτικής επιτροπείας των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Η υπερφορολόγηση
επιχειρήσεων και εργασίας για τη χρηματοδότηση μιας πολιτικής παροχών, έχει
στραγγαλίσει τον ιδιωτικό τομέα.
Η κυβέρνηση, αν θέλει να δώσει πραγματική
ώθηση στην οικονομία και να μην σύρεται πίσω από μνημόνια, θα μπορούσε να
ανακοινώσει ότι ταυτόχρονα με την σφιχτή δημοσιονομική πολιτική που παράγει
πλεονάσματα άνω του 3,5% επιδιώκει να υλοποιήσει άμεσα τη διεύρυνση της
φορολογικής βάσης και την παραμετροποίηση του ασφαλιστικού το 2017.
Μετά την
εξαγγελία αυτή, έχει τη δυνατότητα να
βγει με αξιώσεις στις αγορές για να ανανεώσει τα €1,5 δισ. των τριετών ομολόγων
που λήγουν στις 17 Ιουλίου 2017, με σχετικά ανταγωνιστικό επιτόκιο.
Ανακτώντας
σταδιακά μεγαλύτερους βαθμούς οικονομικής ελευθερίας, πολιτικοί, επιχειρηματίες
και εργαζόμενοι, θα μπορούσαν στη συνέχεια να εκπονήσουν ένα αναπτυξιακό σχέδιο
για τη χώρα, όπου με σταδιακή μείωση της υπερφορολόγησης της εργασίας πρωτίστως
και με πολιτικές φιλικές προς την επιχειρηματικότητα, να δημιουργηθούν οι
κατάλληλες προϋποθέσεις για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και
αναζωογόνηση της Ελληνικής οικονομίας.
στο 