Την ανάγκη αλλά και την ευκαιρία για την δημιουργία ενός νέου
αναπτυξιακού μοντέλου για την ελληνική οικονομία τονίζει σε άρθρο του στη
“Καθημερινή της Κυριακής”, ο Λεωνίδας Φραγκιαδάκης . Ο διευθύνων σύμβουλος της
Εθνικής Τράπεζας κάνει λόγο ότι μετά από επτά χρόνια ύφεσης της οικονομίας μας,
με όλα τα συνεπακόλουθά της (μείωση εισοδήματος, κλείσιμο επιχειρήσεων, κόψιμο
κοινωνικών παροχών κ.λ.π.), είναι κοινή επιθυμία η ανάκαμψη. Όμως, όπως
αναφέρει, “αυτή δεν θα έρθει από μόνη της ως άμεσο επακόλουθο της συλλογικής
βούλησης. Η πολιτεία, ο χρηματοπιστωτικός τομέας, οι εγχώριοι και οι ευρωπαϊκοί
θεσμοί, αλλά και οι ίδιοι οι ιδιώτες πρέπει να αναλάβουν συντονισμένες δράσεις
σε όλα τα μέτωπα με ξεκάθαρους στόχους”.
Μάλιστα, ο κ. Φραγκιαδάκης θεωρεί ότι είναι απαραίτητο αυτές οι δράσεις
να εξαλείψουν τις αδυναμίες του παρελθόντος και να θέσουν τις βάσεις για έναν
νέο υγιές αναπτυξιακό μοντέλο και ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας μπορεί να
παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτή την προσπάθεια.
Για να είναι επιτυχής αυτός ο ρόλος, ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα πρέπει να αφενός να χρηματοδοτεί υγιείς
δράσεις και αφετέρου να ενθαρρύνει της εισροή κεφαλαίων στην οικονομία. Όπως
αναφέρει ο κ. Φραγκιαδάκης, “αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μέσα από
ξεκάθαρες ενέργειες: ορθή ανάληψη κινδύνων και ευθυγράμμιση κινήτρων μεταξύ
επιχειρήσεων και χρηματοδοτών, και στρατηγικές συνεργασίες για τη προσέλκυση
διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων μακροπρόθεσμου ορίζοντα και ενδιαφέροντος”.
Παράλληλα, ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας κάνει λόγο για τη
ανάγκη ανοικοδόμησης της εμπιστοσύνης της κοινωνίας στο πολιτικό και οικονομικό
σύστημα, έτσι ώστε να επιστρέψουν οι καταθέσεις στο σύστημα και να υπάρξει η
δυνατότητα για παροχή μεγαλύτερης ρευστότητας της οικονομίας. “Να κερδίσουμε πίσω την εμπιστοσύνη των
καταθετών αποδεικνύοντας ότι μπορούμε να φερθούμε δίκαια και με σεβασμό στα
κεφάλαια τους”, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τα “κόκκινα δάνεια”
Για το θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ο δ.σ. της Εθνικής Τράπεζας
αναφέρει ότι η δίκαιη αντιμετώπιση του θέματος είναι μονόδρομος: “δίκαιη
αντιμετώπιση και σεβασμός στους δανειολήπτες που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα
δάνεια τους, και ταυτόχρονα δικαιοσύνη και σεβασμός στα κεφάλαια των καταθετών
και των μετόχων. Σύμφωνα με τον κ. Φραγκιαδάκη
θα πρέπει να υπάρξει διαφορετική προσέγγιση ανάμεσα στους δανειολήπτες που
βρίσκονται σε αδυναμία εξυπηρέτησης λόγω
πραγματικής αδυναμίας και σε αυτούς που το πράττουν από επιλογή.
“Πρέπει να απευθυνθούμε πιο δραστικά και μακροπρόθεσμα πλέον, στην
πλειονότητα των μη ενήμερων δανειοληπτών, η οποία δεν επέλεξε να μην είναι
ενήμερη. Κατέστη μη ενήμερη διότι πλέον δεν είχε το διαθέσιμο εισόδημα να
εξυπηρετήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις”, αναφέρει ο κ. Φραγκιαδάκης.
“Οφείλουμε ως τραπεζικό σύστημα, να καταβάλουμε ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες
για αν προσεγγίσουμε εκ νέου αυτή την κατηγορία δανειοληπτών και να της
εκθέσουμε πλήρως τις δυνατότητες ρύθμισης των οφειλών της”, συνεχίζει.
Αντίθετα, οι δανειολήπτες που ενώ έχουν την δυνατότητα επιλέγουν να μην
πληρώνουν- οι οποίοι “δεν σέβονται τα κεφάλαια του κοινωνικού συνόλου”- τότε
“θα αναλάβουν οι τράπεζες την προστασία των καταθετών και την ανάκτηση των
κεφαλαίων τους».
Κομβικής σημασίας
Σύμφωνα με τον Λεωνίδα Φραγκιαδάκη, η ανάκαμψη και ο ρυθμός της θα
εξαρτηθούν από την αντιμετώπιση των δανείων σε καθυστέρηση. Επίσης, θεωρεί ότι
“η επιπλέον ευκαιρία που μας παρουσιάζεται είναι πως μπορούμε αν χτίσουμε ένα
παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, που όχι μόνο θα επανεντάξει τους μη
ενήμερους δανειολήπτες στην
παραγωγικότητα, αλλά που ταυτόχρονα θα ξαναχτίσει τα θεμέλια της οικονομίας.
Δεν αρκεί απλώς να επιστρέψει το θετικό πρόσημο
στους δείκτες μεταβολής του ΑΕΠ. Αντιθέτως, πρέπει αυτή η μεταβολή να οδηγηθεί
και να είναι το αποτέλεσμα επενδύσεων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών που
στηρίζονται σε ορθό επιμερισμό του κινδύνου μεταξύ των επιχειρήσεων και των
τραπεζών”.
Τέλος ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, αναφέρει ότι “η ορθή
χρήση των κεφαλαίων στην παρούσα χρονική στιγμή, που είναι αναγκαίο η οικονομία
να ανακάμψει, σημαίνει πως τα κεφάλαια πρέπει να διοχετεύονται σύμφωνα με τις
ανάγκες, με τις προοπτικές χρήσης τους και με τις ευκαιρίες που μπορούν να
πραγματοποιήσουν”.