Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

Την πρότασή του για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας κατέθεσε το ΠΑΜΕ, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την ανάγκη τα Συνδικάτα να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ως ένα μεγάλο και καθοριστικής σημασίας μέτωπο που αφορά σε όλη την εργατική τάξη της χώρας.

Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να οργανώσουν ουσιαστική συζήτηση στους χώρους δουλειάς, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους, να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων η πάλη για την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για την υπογραφή Κλαδικών και Επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων.

Η πρωτοβουλία αυτή πραγματοποιείται σε συνθήκες, όπου η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δέχονται ολομέτωπη επίθεση στο εισόδημα, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, ένα μεγάλο κύμα ακρίβειας σαρώνει το λαϊκό εισόδημα, όπως ειπώθηκε στη συνέντευξη Τύπου.

«Μεγάλες αυξήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στο ρεύμα, στα καύσιμα, τεράστια υπερφορολόγηση των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών που “συνεισφέρουν” σταθερά το 95% των φόρων του κρατικού προϋπολογισμού.

Το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ καταγράφει απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, λόγω του κύματος ακρίβειας που συνεχίστηκε και τον Δεκέμβριο του 2021 και πιο συγκεκριμένα, ότι η απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού έφτασε το 10,4%, ενώ του μέσου μισθού των εργαζομένων μερικής απασχόλησης άγγιξε το 13,7%. Τον ίδιο μήνα το μέσο μηνιαίο ατομικό διαθέσιμο εισόδημα απώλεσε περίπου το 7% της αγοραστικής του δύναμης σε ετήσια βάση» τονίζεται χαρακτηριστικά και συμπληρώνεται:

Την κατάσταση επιδεινώνει το γεγονός ότι ο κατώτερος μισθός παραμένει πετσοκομμένος εδώ και 15 χρόνια, στο ύψος του 2007. Δηλαδή το 2007 ο μισθός ήταν 657€ άρα καθαρά 562€ και 15 χρόνια μετά είναι 663€ άρα καθαρά 569€” επισημαίνει το ΠΑΜΕ.

“H συρρίκνωση του κατώτερου μισθού μείωσε και το επίδομα ανεργίας που είναι αυτόματα συνδεδεμένο μαζί του.

Επιπλέον, την άσχημη κατάσταση επιδεινώνει η μεγάλη επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η υποαπασχόληση, η υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων, που η πλειοψηφία τους δεν έχουν υπογραφεί για πάνω από 10 χρόνια, το πάγωμα των τριετιών, η κυριαρχία των ατομικών συμβάσεων, όπως αναφέρει το ΠΑΜΕ και προσθέτει:

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε μια δραματική μείωση του μέσου και διάμεσου μισθού την τελευταία δεκαετία, μείωση που ξεπερνά το 25%, λειτουργούν δηλαδή ως βασικό εργαλείο εσωτερικής υποτίμησης. Από 1050 ευρώ που ήταν το 2011 έφτασε στα 800€ το 2019.

Όλα τα αντεργατικά μέτρα που προωθήθηκαν και υλοποιούνται εδώ και μια δεκαετία, σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών συντελεστών, τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, την κατακόρυφη αύξηση των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ, μείωσαν ακόμη περισσότερο το λαϊκό εισόδημα και ταυτόχρονα περιορίζουν την όποια μικρή δυνατότητα να καλυφθούν βασικές ανάγκες».

«Τα ίδια μέτρα ανέστειλαν την υποχρεωτικότητα και την εφαρμογή διατάξεων, κανονιστικών πράξεων, κλαδικών συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων κι έδωσαν τη δυνατότητα στους εργοδότες, με επιχειρησιακές ΣΣΕ που συνάπτουν με Ενώσεις Προσώπων και με ατομικές συμβάσεις, να ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις, με άμεση συνέπεια στο ύψος του μισθού. Σήμερα για να κηρυχτεί μια Συλλογική Σύμβαση υποχρεωτική, θα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, γενικά και κατά κλάδο, όπως αναφέρει το ΠΑΜΕ και συμπληρώνει:

«Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με το νέο αναπτυξιακό νόμο και τα κονδύλια του “Ταμείου Ανάκαμψης” μπουκώνουν με δεκάδες δισ. ευρώ τους επιχειρηματικούς ομίλους, καταδικάζοντας το λαό στην ακρίβεια και στη φτώχεια. Οι αντιλαϊκοί νόμοι, που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια απ’ όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, έχουν διαμορφώσει ένα μεγάλο αντιλαϊκό οπλοστάσιο, που αξιοποιούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να βαθύνουν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με συνεχή μείωση μισθών και δικαιωμάτων.

Πρόκειται στην ουσία για την επιβολή της πολιτικής της Ε.Ε. που εφαρμόζεται για δεκαετίες σε όλες τις χώρες, προκειμένου να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για ευρωπαϊκά μονοπώλια, με σκοπό να ανταγωνιστούν σε ένα οξύ ανταγωνιστικό περιβάλλον, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, όχι μόνο για την διαβίωση, αλλά ακόμη και για την ίδια τη ζωή των εργαζομένων. Βασικός, άλλωστε, στρατηγικός στόχος της ΕΕ ήταν, από την συγκρότησή της, η ευελιξία και κινητικότητα στην αγορά εργασίας, που συνδέονταν πάντα και με επιμέρους στόχους».

Συνεχίζοντας τονίζεται ότι, «το 2012, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, ξεκίνησε το ξήλωμα της ΕΓΣΣΕ, με μείωση κατά 22% του κατώτερου μισθού, συνέχισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019, που εφάρμοσε το νόμο του 2013 της ΝΔ και παγίωσε την κατάργηση του καθορισμού του κατώτερου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις εργοδοσίας – εργαζομένων, καθόρισε τον ορισμό της από την εκάστοτε κυβέρνηση με βάση «την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη, από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας». Ακολούθησε ο πιο πρόσφατος νόμος Χατζηδάκη, που καταργεί την πληρωμή των υπερωριών και την κυριακάτικη αργία, μονιμοποιεί την τηλεργασία, διευθετεί το χρόνο εργασίας, επιβάλλει την ατομική σύμβαση ως ισχυρότερη των ΣΣΕ. Οι ευθύνες όλων αυτών των κομμάτων δεν μπορούν να ξεπλυθούν με κανένα ψίχουλο που βαφτίζουν αύξηση του κατώτατου μισθού. Κανένα από τα κόμματα που κυβέρνησαν, όχι μόνο δεν καταργούσε, αλλά προσέθετε νέες αντεργατικές διατάξεις, που ματώνουν τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά».

Αναφέρεται ακόμη ότι «σε όλα τα παραπάνω οι κυβερνήσεις είχαν σημαντική βοήθεια στην υλοποίηση των αντεργατικών σχεδιασμών από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η γραμμή της να προωθεί σταθερά τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», των «κοινωνικών διαλόγων», την πολιτική δηλαδή του κεφαλαίου που για επίτευξη «εθνικών στόχων» μέσα από την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, έδωσε επιπλέον όπλα στην μεγαλοεργοδοσία για την ανατροπή θεμελιωμένων δικαιωμάτων στις εργασιακές σχέσεις, όχι μόνο με την υπογραφή της σε μειώσεις μισθών, αλλά και με την συμφωνία της στην εξάπλωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και σε περικοπές που δικαιολογούνταν ως «μη μισθολογικό κόστος».

Έτρεξε πρώτη να υπογράψει και να αποδεχτεί το πετσόκομμα κατά 22% της υπογεγραμμένης σύμβασης και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών, με το απαράδεκτο επιχείρημα να διασώσει το επίδομα γάμου».

Το ΠΑΜΕ αναφέρει ότι «η πολεμική της απέναντι στα εργατικά Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για πλαίσιο πάλης που δε συμβαδίζει με τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας, στην πράξη λειτούργησαν ως μοχλός πίεσης στους εργαζόμενους, για να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεών τους.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ακόμη και σήμερα, επιβεβαιώνει ότι είναι στην απέναντι πλευρά, ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων. Συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες με σύνθημα ότι «δεν γίνεται ανάπτυξη με εξαθλιωμένους εργαζόμενους», αναπαράγοντας ξοφλημένες από την ίδια τη ζωή θεωρίες και επιχειρήματα, ότι χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια το σύστημα του κεφαλαίου, αλλά με κοινωνικό διάλογο θα βελτιωθεί σιγά – σιγά, η ζωή των εργαζομένων».

Απέναντι σε αυτή την πολιτική τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ θέτουν σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις πλαίσιο διεκδικήσεων, που έχει “ως μόνο κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, κόντρα στην προσπάθεια “πλειοδοσίας στα ψίχουλα” που κάνουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ για τον ονομαστικό κατώτερο μισθό που θα αποφασίζει ο εκάστοτε υπουργός, με βασικούς άξονες”:

  1. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις ΣΣΕ και τους μισθούς

Υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με τους όρους που προτείνουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ σημαίνει κατάργηση των αντεργατικών νόμων:

  • 4046/2012 και της ΠΥΣ 6/29-2-2012 της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ που κρατά παγωμένες τις τριετίες, αφαιρεί από τις πρώην ΔΕΚΟ τον 13ο και 14ο μισθό, επιβάλει χρόνο μετενέργειας στις Συλλογικές Συμβάσεις 3 μηνών και μετά τις καταργεί.
  • 4172/2013 της κυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό και όρισε, ότι επιβάλλεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα» των επιχειρήσεων, δηλαδή με βάση τη θωράκιση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Νόμο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβαλε σε εφαρμογή το 2019 με την υπουργική απόφαση 4241/127/30.1.2019 και έτσι τον έκανε ιδιοκτησία της, τον έκανε νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου και με τη βούλα.
  • Εγκύκλιος 32921/2175/13-6-2018 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την οποία ενεργοποίησε μια ανενεργή διάταξη του νόμου 1876/1990 σχετικά με τον έλεγχο της «αντιπροσωπευτικότητας» των κλαδικών ΣΣΕ, προσθέτοντας μια ολόκληρη διαδικασία για να αποδειχτεί, ότι δεσμεύει τους εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος για την επέκταση μιας κλαδικής ΣΣΕ και την κήρυξή της ως γενικώς υποχρεωτικής για το σύνολο των εργαζομένων ενός κλάδου.
  • 4635/2019 της κυβέρνησης της ΝΔ, που συμπληρώνοντας το έργο του ΣΥΡΙΖΑ ζητά να τεκμηριώσει η εργατική πλευρά για την επέκταση μιας κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης αν έχει αρνητικές επιπτώσεις «στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού»!
  • 4808/2021 της κυβέρνησης της ΝΔ, που καταργεί την πληρωμή των υπερωριών με μισθό – πρακτικά καταργεί το 8ωρο, καταργεί την κυριακάτικη αργία, διευθετεί το χρόνο εργασίας και επιβάλει την ατομική σύμβαση ως ισχυρότερη ανεξάρτητα της ύπαρξής ευνοϊκότερης σύμβασης (κλαδικής ή και επιχειρησιακής)

2.Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού

Διαμορφώνουμε πρόταση για 825€ κατώτερο μεικτό μισθό που παίρνει υπόψη το γεγονός ότι ήδη σήμερα ο κατώτερος μεικτός μισθός βρίσκεται στα 663€, στο ύψος δηλαδή του 2007. Κριτήριο για τον ορισμό του ύψους του μισθού είναι η ανάγκη να αναπληρωθεί ένα μέρος των μεγάλων απωλειών του εργατικού εισοδήματος. Υπενθυμίζεται ότι: Ο κατώτατος μισθός γκρεμίστηκε το 2012 κατά 22%, τους τελευταίους μήνες σημειώνεται απώλειες πάνω από 10% ενώ ο πληθωρισμός έχει σκαρφαλώσει στο 5% και θα συνεχίσει να υπάρχει το επόμενο διάστημα.

3.Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

4.Την επαναφορά κατακτήσεων όπως τις τριετίες, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών, κ.ά.

5.Το επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.

6.Την κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.

7.Την ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας.

«Με όπλο την ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι στην εργοδοσία, στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε κάθε εργοστάσιο, χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, τα Συνδικάτα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε επιθετική και καλά οργανωμένη διαφώτιση, εξασφαλίζοντας σε κάθε βήμα την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων σε αγώνα για τη διεκδίκηση ΕΓΣΣΕ που είναι απαραίτητος όρος για να υπάρχουν νίκες και σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Η αλματώδης άνοδος της επιστήμης, της τεχνολογίας, δημιούργημα αποκλειστικά της ανθρώπινης εργασίας, πνευματικής και χειρονακτικής, οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας επιτρέπουν τη γενική μείωση των ωρών εργασίας και την αύξηση των απολαβών των εργαζομένων, τη σταθερή δουλειά.

Στο άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας αξιοποιούνται για την εκτίναξη των κερδών των λίγων, την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας για τους αληθινούς παραγωγούς του πλούτου, τους εργαζόμενους. 100 χρόνια από τη νομοθετική κατοχύρωση του 8ωρου στην Ελλάδα, επέβαλλαν το 10ωρο και ισχυροποιούν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Κανένας συμβιβασμός με αυτή την αθλιότητα. Κανένας συμβιβασμός με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την επιλογή ληστών και στρατοπέδων. Οργανώνουμε την πάλη για ανάκτηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, με κριτήριο της σύγχρονες ανάγκες μας, μέχρι την κατάργηση της εκμεταλλευτικής βαρβαρότητας» τονίζεται χαρακτηριστικά.

ΣΧΕΔΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Α. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

1.Οι όροι της παρούσας σύμβασης είναι υποχρεωτικά εκτελεστοί για κάθε εργοδότη (εκτός άμεσου δημόσιου τομέα), είτε ανήκει, είτε όχι σε εργοδοτική οργάνωση σε όλη την Ελληνική Επικράτεια.

2.Τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων αποτελούν κατώτατα όρια αμοιβής μισθωτών της χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και αμείβονται με μισθό, ημερομίσθιο, κατά μονάδα ή με οποιοδήποτε άλλο σύστημα.

3.Οι διατάξεις της παρούσης ΣΣΕ δεν εφαρμόζονται καθ’ ολοκληρίαν στους διεπόµενους ήδη υπό συλλογικές συμβάσεις εργασίας, διαιτητικές αποφάσεις, υπουργικές αποφάσεις ή άλλες σχετικές πράξεις που προβλέπουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις στους όρους αμοιβής και εργασίας.

Β. ΟΡΟΙ ΑΜΟΙΒΗΣ

1.Κατώτατα όρια αποδοχών 2022

α. Τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων των εργαζομένων όλης της χώρας, διαμορφώνονται ως εξής:

α1. εργαζόμενοι που αμείβονται με ημερομίσθιο και δεν έχουν συμπληρώσει τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαμοι:

Βασικό μεικτό ημερομίσθιο 37 ευρώ

α2. εργαζόμενοι που αμείβονται με μισθό και δεν έχουν συμπληρώσει τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαμοι:

Βασικός μεικτός μισθός 825 ευρώ

2.Το ποσοστό της αύξηση των αποδοχών που κάθε φορά καθορίζεται θα προστίθεται στο σύνολο των αποδοχών επί των οποίων υπολογίζονται οι προσαυξήσεις Κυριακής, νυχτερινής εργασίας, υπερεργασίας, υπερωρίας, επιδόματα εορτών και αδείας, όπως και η αποζημίωση για την εκτός έδρας εργασία.

3.Υπερωριακή απασχόληση

α. Καταργούνται τα άρθρα των νόμων 3385/2005, 3863/2010, 4488/2017 και 4808/2021, που ορίζουν και ρυθμίζουν την υπερωριακή απασχόληση.

β. Ως υπερωρία ορίζεται κάθε ώρα πλέον των 7 ημερησίως και 35 εβδομαδιαίως και αμείβεται με προσαύξηση 60%.

γ. Απαγορεύεται η αμοιβή της υπερωρίας καθ’ οιοδήποτε τρόπο, πέραν της χρηματικής.

4.Τα ανωτέρω συνολικά κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων εφαρμόζονται αντιστοίχως και για τους μαθητευόμενους εργατοτεχνίτες, καθώς και για τους υπαλλήλους που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους.

5.Αμοιβή εργαζομένων μαθητών

Εργαζόμενοι που φοιτούν κανονικά και αποδεδειγμένα στη δευτεροβάθμια γενική ή τεχνική ή επαγγελματική εκπαίδευση, σε δημόσιες ή ιδιωτικές σχολές αναγνωρισμένες από το Κράτος και δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, δεν απασχολούνται περισσότερο από 5 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα.

Γ. ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

1.Τριετιών

α. Προϋπηρεσία θεωρείται η υπηρεσία που διανύθηκε σε οποιοδήποτε εργοδότη, σε οποιαδήποτε εργασία και ειδικότητα.

β. Εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, που δεν υπάγονται σε άλλη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή διαιτητική απόφαση, δικαιούνται για κάθε τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία, προσαύξηση σε ποσοστό 5%, επί του ως άνω κατωτάτου ορίου βασικού ημερομισθίου και μέχρι να συμπληρωθούν έξι τριετίες και προσαύξηση σε ποσοστό 10%, επί του ως άνω κατωτάτου ορίου βασικού μισθού και μέχρι να συμπληρωθούν τρεις τριετίες.

γ. Τα ποσά που προκύπτουν από τον υπολογισμό των ποσοστών λόγω τριετιών στρογγυλοποιούνται στην επόμενη ακέραια μονάδα.

2.Γάμου

Σε όλους του έγγαμους μισθωτούς, ανεξαρτήτως φύλου, χορηγείται επίδομα γάμου σε ποσοστό 10%. Το επίδομα γάμου υπολογίζεται στο κατώτατο όριο του βασικού μισθού ή ημερομισθίου.

3.Ανθυγιεινό Επίδομα

Χορηγείται μηνιαίως επίδομα ανθυγιεινής εργασίας σε ποσοστό 10%, το οποίο υπολογίζεται στο βασικό μηνιαίο μισθό στους εργαζόμενους που εργάζονται σε Βαριά και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

4.Επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα

α. Τα επιδόματα των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα αποτελούν τακτικές αποδοχές και καταβάλλονται στο ακέραιο, εφόσον η εργασιακή σχέση διήρκησε καθ’ όλη τη χρονική περίοδο, για μεν την περίπτωση του επιδόματος των εορτών Πάσχα από την 1η Ιανουαρίου μέχρι την 30η Απριλίου, για δε την περίπτωση του επιδόματος των εορτών Χριστουγέννων από την 1η Μαΐου μέχρι την 31η Δεκεμβρίου κάθε χρόνου.

β. Το επίδομα εορτών Χριστουγέννων ανέρχεται σε έναν μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους µε μισθό και σε 25 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους µε ημερομίσθιο.

γ. Το επίδομα εορτών Πάσχα ανέρχεται σε μισό μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους µε μισθό και 15 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους µε ημερομίσθιο.

δ. Γενικές ή ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κανονισμών εργασίας και λοιπών κανονιστικών πράξεων, που καθορίζουν ευνοϊκότερους τρόπους υπολογισμού, καταβολής και γενικά παροχής των επιδομάτων αυτών υπερισχύουν και διατηρούνται σε ισχύ.

5.Επίδομα αδείας

α. Ο εργαζόμενος που θεμελιώνει δικαίωμα κανονικής άδειας αναψυχής, αυτούσιας ή σε χρήμα, δικαιούται να λάβει και το επίδομα άδειας, το οποίο αποτελεί τακτικές αποδοχές, υπολογίζεται µε τον ίδιο τρόπο που υπολογίζονται και αποδοχές άδειας και υπόκειται στους ίδιους κανόνες.

β. Το επίδομα άδειας ισούται µε το σύνολο των καταβαλλόμενων τακτικών συνήθων αποδοχών της άδειας, µε τον περιορισμό ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αποδοχές 15 ημερών γι’ αυτούς που αμείβονται µε μηνιαίο μισθό και 13 ημερών γι’ αυτούς που αμείβονται µε ημερομίσθιο.

γ. Γενικές ή ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, διαιτητικών αποφάσεων, κανονισμών εργασίας και λοιπών κανονιστικών πράξεων, που καθορίζουν ευνοϊκότερους τρόπους υπολογισμού, καταβολής και γενικά παροχής των επιδομάτων αυτών υπερισχύουν και διατηρούνται σε ισχύ.

6.Επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας

Σε όλους τους εργαζόμενους γονείς, που είναι διαζευγμένοι ή άγαμοι και ασκούν την επιμέλεια του τέκνου ή των τέκνων τους, δίνεται επίδομα μονογονεϊκής οικογένειας σε ποσοστό 10%. Το επίδομα υπολογίζεται στο κατώτατο όριο του βασικού μισθού ή ημερομισθίου.

Δ. ΑΔΕΙΕΣ

1.Άδεια γάμου και γεννήσεως τέκνου

α. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες που συνάπτουν γάμο, δικαιούνται να πάρουν άδεια γάμου έξι (6) εργασίμων ημερών µε αποδοχές, η οποία δεν συμψηφίζεται µε την ετήσια κανονική άδεια που προβλέπεται από τον νόμο.

2.Άδεια μητρότητας

α. Η συνολική διάρκεια της αδείας μητρότητας ορίζεται σε δεκαέξι (16) εβδομάδες. Οκτώ (8) εβδομάδες θα χορηγούνται υποχρεωτικά πριν από την πιθανή ημερομηνία τοκετού και οι υπόλοιπες οκτώ (8) μετά τον τοκετό. Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγματοποιηθεί σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθεί, το υπόλοιπο της αδείας θα χορηγείται υποχρεωτικά μετά τον τοκετό, ώστε να εξασφαλίζεται χρόνος συνολικής αδείας δεκαέξι (16) εβδομάδων. Ο χρόνος αυτής της αδείας αμείβεται ως κανονικός εργάσιμος χρόνος ανεξαρτήτως σύμβασης και εργασιακής σχέσης.

β. Χορηγείται επιπλέον εβδομάδα αδείας στις εργαζόμενες μητέρες μετά τον τοκετό (άδεια λοχείας).

γ. Η συνολική διάρκεια της άδειας μητρότητας αναπροσαρμόζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο σε δεκαεπτά (17) εβδομάδες.

3.Άδεια Πατρότητας

α. Κάθε εργαζόμενος πατέρας δικαιούται άδεια πατρότητας δεκατεσσάρων (14) εργάσιμων ημερών, με αποδοχές, η οποία πρέπει να λαμβάνεται κατά τη γέννηση του τέκνου. Η άδεια αυτή δύναται: είτε α) να χορηγείται δύο (2) ημέρες πριν την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού οπότε οι υπόλοιπες δώδεκα (12) χορηγούνται, συνολικά ή τμηματικά, άμεσα λόγω της γέννησης του τέκνου, εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία γέννησης, είτε β) να χορηγείται μετά την ημερομηνία γέννησης. Για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης, ο εργαζόμενος γνωστοποιεί την πιθανολογούμενη ημέρα τοκετού στον εργοδότη, προκειμένου ο τελευταίος να λάβει εγκαίρως γνώση.

β. Η άδεια πατρότητας χορηγείται υποχρεωτικά από τον εργοδότη και δεν εξαρτάται από προηγούμενη απασχόληση ή προϋπηρεσία ή από τη συζυγική ή οικογενειακή κατάσταση του εργαζόμενου.

γ. Σε περίπτωση υιοθεσίας ή αναδοχής ανήλικου τέκνου η άδεια πατρότητας χορηγείται από την ένταξη του παιδιού στην οικογένεια.

4.Άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιών

α. Oι μητέρες εργαζόμενες, ανεξαρτήτως σύμβασης και εργασιακής σχέσης, δικαιούνται, για χρονικό διάστημα τριάντα (30) μηνών από τον τοκετό, είτε να προσέρχονται αργότερα, είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά μία (1) ώρα κάθε μέρα. Εναλλακτικά, µε συμφωνία του εργοδότη, το ημερήσιο ωράριο των μητέρων μπορεί να ορίζεται μειωμένο κατά δύο ώρες ημερησίως για τους πρώτους 12 μήνες και σε μία (1) ώρα για έξι (6) επιπλέον μήνες.

β. Η άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιών έχει ως αφετηρία τη λήξη της άδειας λοχείας.

γ. Την άδεια απουσίας για λόγους φροντίδας του παιδιού, δικαιούται και ο πατέρας, εφόσον δεν κάνει χρήση αυτής η εργαζόμενη μητέρα, προσκομίζοντας στον εργοδότη του σχετική βεβαίωση του εργοδότη της μητέρας του παιδιού.

δ. Το δικαίωμα καθυστερημένης προσέλευσης ή πρόωρης αποχώρησης της μητέρας και εναλλακτικά του πατέρα για τη φροντίδα του παιδιού, έχουν και οι θετοί γονείς παιδιού ηλικίας ως έξι (6) ετών, υπό τους ίδιους ως άνω όρους των φυσικών γονέων και χρονική αφετηρία την υιοθεσία.

ε. Την άδεια φροντίδας παιδιού, δικαιούνται και οι άγαμοι γονείς.

στ. Η άδεια φροντίδας του παιδιού, θεωρείται και αμείβεται ως χρόνος εργασίας και δεν πρέπει να προκαλεί δυσμενέστερες συνθήκες στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις.

5.Γονική άδεια ανατροφής

α. Γονέας εργαζόμενος σε επιχείρηση ή εκμετάλλευση που απασχολεί τουλάχιστον πενήντα (50) άτομα εάν έχει συμπληρώσει δύο (2) μήνες εργασίας στον ίδιο εργοδότη δικαιούται να λάβει γονική άδεια ανατροφής του παιδιού, μετά τη λήξη της αδείας μητρότητας μέχρι το παιδί συμπληρώσει ηλικία τριών ετών.

β. Η άδεια αυτή είναι χωρίς αποδοχές, η διάρκειά της μπορεί να φθάσει έως τρεισήμισι μήνες (3,5) για κάθε γονέα και δίνεται από τον εργοδότη, µε βάση τη σειρά προτεραιότητας των αιτήσεων των ενδιαφερομένων δικαιούχων, μέχρι να καλυφθεί ποσοστό 10% του συνόλου των απασχολουμένων στην επιχείρηση για κάθε ημερολογιακό έτος.

6.Στήριξη οικογένειας και προστασία των εργαζόμενων γονιών

α. Σε περίπτωση απόκτησης παιδιού µε τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, οι αποκτώντες γονείς δικαιούνται τις άδειες που αφορούν τη φροντίδα και την ανατροφή του παιδιού, ως εάν ήταν φυσικοί γονείς.

β. Όλες οι διατάξεις Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και Διαιτητικών Αποφάσεων (Δ∆Α) που είναι σε ισχύ και αφορούν στην προστασία της οικογένειας και στη διευκόλυνση των εργαζομένων, που είναι φυσικοί ή θετοί γονείς, εφαρμόζονται αναλόγως και στους ανάδοχους γονείς.

7.Άδεια για ασθένεια εξαρτώμενων μελών

α. Οι εργαζόμενοι γονείς έχουν ατομικό και αμεταβίβαστο δικαίωμα, ανεξάρτητα από δικαιώματα που παρέχονται από άλλες διατάξεις, να λαμβάνουν, κατόπιν αιτήσεως τους, άδεια άνευ αποδοχών, που δεν υπερβαίνει τις έξι (6) εργάσιμες ημέρες κάθε ημερολογιακό έτος, σε περίπτωση ασθένειας εξαρτώμενων παιδιών ή άλλων μελών της οικογένειας.

β. Η άδεια αυτή είναι δυνατό να χορηγείται εφάπαξ ή τμηματικά και αυξάνεται σε οκτώ (8) εργάσιμες ημέρες, εάν ο δικαιούχος προστατεύει δύο παιδιά και σε δεκατέσσερις (14) εργάσιμες ημέρες, εάν προστατεύει περισσότερα από δύο.

γ. Στην έννοια των όρων «εξαρτώμενα παιδιά ή άλλα μέλη της οικογένειας» που έχουν ανάγκη για φροντίδα ή υποστήριξη περιλαμβάνονται:

i.Τα παιδιά έως δεκαέξι (16) ετών, φυσικά ή υιοθετημένα, εφόσον οι γονείς έχουν την επιμέλειά τους.

ii.Τα παιδιά άνω των δεκαέξι (16) ετών που έχουν αποδεδειγμένα ανάγκη από ειδική φροντίδα, για λόγους βαριάς ή χρόνιας ασθένειας, ή αναπηρίας, εφόσον οι γονείς έχουν την επιμέλειά τους.

iii.Ο ή η σύζυγος, εφόσον για λόγους οξείας, βαριάς ή χρόνιας ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.

iv.Οι γονείς και οι άγαμοι αδελφοί και αδελφές που, για λόγους οξείας, βαριάς ή χρόνιας ασθένειας ή αναπηρίας ή ηλικίας, δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, εφόσον ο εργαζόμενος έχει τη φροντίδα τους.

8.Άδεια λόγω νοσηλείας παιδιών

α. Στους εργαζόμενους γονείς χορηγείται ειδική γονική άδεια νοσηλείας, σε περίπτωση νοσηλείας του παιδιού, ανεξαρτήτως της ηλικίας του, λόγω ασθένειας ή ατυχήματος που καθιστά αναγκαία την άμεση παρουσία του εργαζόμενου, για όσο διάστημα διαρκεί η νοσηλεία και σε κάθε περίπτωση όχι πέραν των τριάντα (30) εργάσιμων ημερών κατ’ έτος.

β. Η άδεια της παρ. 1 αποτελεί δικαίωμα του κάθε γονέα, χορηγείται, χωρίς άλλη προϋπόθεση, πέραν των σχετικών διευκολύνσεων που παρέχονται από άλλες διατάξεις στους εργαζόμενους γονείς για οικογενειακούς λόγους και αφού εξαντληθούν συναφή δικαιώματα με αποδοχές, πλην της ετήσιας κανονικής άδειας.

9.Μονογονεϊκές οικογένειες

α. Στους εργαζόμενους -ες, που έχουν χηρέψει και στον άγαµο -η γονέα, που έχουν την επιμέλεια του παιδιού, χορηγείται άδεια µε αποδοχές έξι (6) εργασίμων ημερών το χρόνο, πέραν αυτής που δικαιούται από άλλες διατάξεις. Γονέας µε τρία (3) παιδιά ή περισσότερα, δικαιούται άδεια οκτώ (8) εργασίμων ημερών.

β. Η άδεια αυτή χορηγείται λόγω αυξημένων αναγκών φροντίδας των παιδιών ηλικίας μέχρι δώδεκα (12) ετών συμπληρωμένων, χορηγείται εφάπαξ ή τμηματικά μετά από συνεννόηση µε τον εργοδότη, σύμφωνα µε τις ανάγκες του γονέα.

10.Άδεια γονέα για παιδί µε νόσημα που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση.

α. Στους φυσικούς ή θετούς, ή ανάδοχους γονείς παιδιού ηλικίας ως δέκα έξι (16) ετών συμπληρωμένων, το οποίο πάσχει από νόσημα που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση, χορηγείται πρόσθετη άδεια δέκα (10) εργασίμων ημερών ετησίως.

β. Η άδεια αυτή είναι µε αποδοχές και χορηγείται και στους δύο γονείς επί πλέον της αδείας που δικαιούνται από άλλες διατάξεις.

11.Άδεια απουσίας για την παρακολούθηση της σχολικής επίδοσης του παιδιού

α. Για κάθε παιδί ηλικίας μέχρι 16 ετών που είναι μαθητής -τρια, ή φοιτεί σε Ειδικά Σχολεία και σε δομές ΑμΕΑ οι εργαζόμενοι γονείς δικαιούνται να απουσιάζουν, χωρίς περικοπή των αποδοχών τους και μετά από άδεια του εργοδότη, ορισμένες ώρες ή ολόκληρη την ημέρα από την εργασία τους, μέχρι τη συμπλήρωση τεσσάρων (4) εργασίμων ημερών κάθε ημερολογιακό έτος, συνολικά και για τους δύο γονείς, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη σχολική επίδοση του παιδιού.

12.Άδεια για υποβολή σε μεθόδους ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής

Εργαζόμενες, οι οποίες υποβάλλονται σε μεθόδους ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής του ν. 3305/2005 (Α΄ 17), δικαιούνται άδεια επτά (7) εργάσιμων ημερών με αποδοχές, ύστερα από βεβαίωση του θεράποντος ιατρού ή του διευθυντή μονάδας ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (Μ.Ι.Υ.Α.).

  1. Άδεια προγεννητικών εξετάσεων

Οι έγκυοι εργαζόμενες απαλλάσσονται από την εργασία χωρίς περικοπή αποδοχών, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του εργοδότη, με κάθε πρόσφορο μέσο, προκειμένου να υποβάλλονται σε εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου, εφόσον αυτές οι εξετάσεις πρέπει να γίνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου εργασίας.

14.Άδεια για συμμετοχή σε εξετάσεις

α. Χορηγείται άδεια (30) τριάντα ημερών για συμμετοχή σε εξετάσεις των εργαζομένων μαθητών ή σπουδαστών ή φοιτητών εκπαιδευτικών μονάδων οποιουδήποτε τύπου και οποιασδήποτε βαθμίδας του Δημοσίου ή εποπτευομένων από το Δημόσιο µε οποιοδήποτε τρόπο, οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει το 28ο έτος της ηλικίας τους.

β. Η άδεια αυτή χορηγείται σε συνεχής ημέρες ή τμηματικά.

γ. Η ιδιότητα του μαθητού ή σπουδαστού ή φοιτητού ως και η συμμετοχή του στις εξετάσεις αποδεικνύεται με βεβαίωση της οικείας Σχολής, που υποβάλλει ο εργαζόμενος στον εργοδότη.

15.Άδεια εξετάσεων σε μεταπτυχιακούς φοιτητές

α. Όσοι συμμετέχουν σε πρόγραμμα για μεταπτυχιακό δίπλωμα ετήσιας τουλάχιστον φοίτησης ή διδακτορικό δίπλωμα ΑΕΙ και ΤΕΙ της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, δικαιούνται άδεια 10 εργασίμων ημερών.

β. Η άδεια αυτή είναι άνευ αποδοχών από τον εργοδότη, χορηγείται σε συνεχείς ημέρες ή τμηματικά και ανεξάρτητα από την ηλικία του/της δικαιούχου και ισχύει μέχρι δύο έτη.

16.Επιπλέον άδεια ανάπαυσης

α. Οι εργαζόμενοι που έχουν συμπληρώσει υπηρεσία 10 ετών στον ίδιο εργοδότη ή προϋπηρεσία δώδεκα (12) ετών σε οποιοδήποτε εργοδότη και µε οποιαδήποτε σχέση εξηρτημένης εργασίας, δικαιούνται άδεια τριάντα (30) εργασίμων ημερών αν ο εργαζόμενος εργάζεται εξαήμερο ή εικοσιπέντε (25) εργασίμων ημερών, αν εργάζεται πενθήμερο.

β. Μετά τη συμπλήρωση 25ετούς υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας δικαιούνται μία (1) επιπλέον εργάσιμη ημέρα, δηλαδή συνολικά τριάντα μία (31) και είκοσι έξι (26) εργάσιμες ημέρες αντίστοιχα.

17.Άδεια λόγω AIDS

Εργαζόμενοι -ες µε εξαρτημένη σχέση εργασίας, οι οποίοι -ες είναι φορείς ή πάσχουν από AIDS και έχουν κριθεί ικανοί προς εργασία, δικαιούνται από τη γνωστοποίηση στον εργοδότη, έως ένα (1) μήνα για κάθε ημερολογιακό έτος επί πλέον άδεια µε αποδοχές.

18.Άδεια για μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρσης

Εργαζόμενοι -ες µε εξαρτημένη σχέση εργασίας, οι οποίοι πάσχουν από νόσημα, που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρση και το οποίο έχει γνωστοποιηθεί στον εργοδότη, δικαιούνται έως είκοσι δύο (22) εργάσιμες ημέρες το χρόνο επιπλέον άδεια µε αποδοχές.

19.Άδεια λόγω θανάτου συγγενούς

α. Στους εργαζόμενους µε εξαρτημένη σχέση εργασίας χορηγείται άδεια δύο (2) ημερών µε αποδοχές σε περίπτωση θανάτου συζύγου, τέκνων, γονέων και αδελφών.

β. Το δικαίωμα άδειας λόγω θανάτου συγγενούς χορηγείται, όχι μόνο στους εξ αίματος, αλλά και στους εξ αγχιστείας συγγένειας στην ίδια γραμμή και τον ίδιο βαθμό.

Ε. ΧΡΟΝΙΚΑ ΟΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

1.Το ωράριο εργασίας των εργαζομένων που απασχολούνται σε οποιοδήποτε εργοδότη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας καθορίζεται με βάση την 7ωρη ημερήσια εργασία για όλους.

2.Η διάρκεια της εβδομαδιαίας εργασίας των εργαζομένων που απασχολούνται σε οποιοδήποτε εργοδότη µε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου όλης της χώρας, ορίζεται το ανώτερο σε 35 ώρες, δηλαδή 5 μέρες επί 7 ώρες ημερησίως.

3.Απαγορεύεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

4.Σε όλους τους εργαζόμενους χορηγείται διάλειμμα μισής ώρας, το οποίο δεν παρατείνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας τους, συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά στο ωράριο και δεν μπορεί να δοθεί στην πρώτη και στην τελευταία ώρα δουλειάς.

5.Για εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές το ανώτατο ημερήσιο ωράριο είναι 5 ώρες με πλήρεις αποδοχές.

6.Η τηλεργασία δεν αποτελεί μόνιμη μορφή εργασίας. Κατ΄ εξαίρεση, σε περιόδους πανδημίας ή φυσικών καταστροφών που επιβάλλεται η τηλεργασία για λόγους δημόσιας υγείας, ισχύουν τα ακόλουθα:

α. Η τηλεργασία είναι σε εθελοντική βάση και μπορεί ο εργαζόμενος ανά πάσα στιγμή να τη διακόψει.

β. Η τηλεργασία δεν παρατείνει τον εργάσιμο χρόνο και δεν μπορεί να συνδυαστεί με διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η υποχρέωση αποσύνδεσης βαρύνει τον εργοδότη.

γ. Κατά τη διάρκεια της τηλεργασίας δεν επέρχεται καμιά αρνητική αλλαγή στους όρους εργασίας (μισθός, εργασιακή σχέση, ωράριο, κλπ).

δ. Τα κόστη από την εφαρμογή της τηλεργασίας (ρεύμα, ίντερνετ, κλιματισμός, κλπ.) βαραίνουν αποκλειστικά τον εργοδότη.

ε. Η τηλεργασία δεν μπορεί να παρέχεται από τον εργαζόμενο σε ημέρες αργιών και όταν αυτός βρίσκεται σε άδεια οποιασδήποτε φύσης (αναρρωτικές, ειδικού σκοπού, κλπ.).

στ. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων εργαζόμενου και εταιρείας κατά τη διάρκεια της εξ αποστάσεως εργασίας είναι ευθύνη του εργοδότη. Ευθύνη του εργοδότη είναι και η ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων σε τηλεργασία. Μετά από καταγγελία του εργαζόμενου και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του, μπορούν ΣΕΠΕ και ΚΕΠΕΚ να ελέγξουν αν τηρούνται τα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας.

7.Οι εργαζόμενες μητέρες παιδιού προσχολικής και μικρής σχολικής ηλικίας, όπως και παιδιού ΑμΕΑ, που εργάζονται σε επιχείρηση με λειτουργία πέραν του 7ωρου (κυλιόμενες βάρδιες), δικαιούνται – εφόσον το επιθυμούν – να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια.

ΣΤ. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1.Κατοχυρώνεται η Κυριακάτικη αργία για όλους τους κλάδους. Η εργασία την Κυριακή αμείβεται με προσαύξηση 100% στον μισθό ή στο ημερομίσθιο.

2.Προστασία από απόλυση

α. Δεν επιτρέπεται η καταγγελία σύμβασης εργασίας εργαζόμενου που υπέστη εργατικό ατύχημα στην επιχείρηση που απασχολείται με οποιαδήποτε σχέση εργασίας.

β. Απαγορεύεται η απόλυση εργαζόμενης τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της όσο και επί δύο (2) έτη μετά τον τοκετό.

γ. Απαγορεύεται η καταγγελία σύμβασης εργασίας των εκλεγμένων μελών Διοικητικών Συμβουλίων συνδικαλιστικών οργανώσεων όλων των βαθμίδων.

δ. Οι αποζημιώσεις σε περίπτωση καταγγελίας σύμβασης εργασίας ορίζονται ως εξής:

  1. Νυκτερινή εργασία εγκύων γυναικών

α. Οι επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζόμενες, είτε µε πλήρη, είτε µε μερική απασχόληση, αναλαμβάνουν την υποχρέωση κατά την κατάρτιση των προγραμμάτων εργασίας να αποφεύγουν την απασχόληση των εγκύων σε νυκτερινή βάρδια.

β. Σε οποιαδήποτε στιγμή της εγκυμοσύνης, και εφόσον η έγκυος το ζητήσει για λόγους υγείας, θα πρέπει να μετακινείται σε θέση ημερήσιας απασχόλησης.

  1. Προστασία της απασχόλησης των Εξαρτημένων ατόμων κατά την περίοδο της απεξάρτησης

Δεν επιτρέπεται η απόλυση “εξαρτημένου” ατόμου εξαιτίας της εξάρτησης, εφόσον αποδεδειγμένα μετέχει σε πρόγραμμα απεξάρτησης και για τέσσερις (4) μήνες από την υπαγωγή του στο πρόγραμμα αυτό.

Προστασία Αλλοδαπών εργαζόμενων

Οι αλλοδαποί εργαζόμενοι πρέπει να διευκολύνονται στην εργασία τους προκειμένου να διεκπεραιώνουν διατυπώσεις που έχουν σχέση µε την άδεια παραμονής και εργασίας τους. Επιπλέον παρέχεται στους αλλοδαπούς εργαζόμενους οποιοδήποτε έγγραφο κρίνεται επιβεβλημένο από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία περί αλλοδαπών, προκειμένου να μπορούν εγκαίρως να ρυθμίζουν ζητήματα σχετικά µε τη παραμονή και εργασία τους στην Ελλάδα.

Δείτε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση


Exit mobile version