Μειώνεται το ύψος του τέλους που εισπράττεται υπέρ των δήμων, (στους οποίους εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα αξίας των ακινήτων) και αφορά σε ποσά που προέρχονται από τα ακαθάριστα έσοδα των νυχτερινών κέντρων, αιθουσών χορού και άλλων καταστημάτων με ποτά και θέαμα, καφωδείων, κέντρων διασκέδασης και χορευτικών κέντρων με μουσική.
Αυτό αναφέρεται σε τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που φέρει τον τίτλο «Κώδικας
Δικαστικών Υπαλλήλων».
Το εν λόγω τέλος υπολογίζεται, για τα έτη 2021 και 2022, σε
ποσοστό 0,5% επί των προαναφερόμενων ακαθάριστων
εσόδων [αντί σε ποσοστό 5%, που ισχύει σήμερα] και δεν μπορεί να είναι
κατώτερο του ποσού των 3.000 ευρώ, ενώ για το έτος 2023 και
εφεξής ανέρχεται σε ποσοστό 5%, χωρίς ελάχιστο ετήσιο κατ’ αποκοπή ποσό.
Επίσης, επιβάλλεται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου,
τέλος επί των ακαθάριστων εσόδων και στα καταστήματα ενοικιάσεων ελαφρών
προσωπικών ηλεκτρικών οχημάτων (Ε.Π.Η.Ο.) και παρόχων Ε.Π.Η.Ο. προς κοινή
χρήση.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 3: Τέλη υπέρ οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού -
Τροποποίηση του άρθρου 1 του ν. 339/1976
Η περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 339/1976 (Α’ 136)
αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Επιβάλλεται υπέρ των δήμων, στην περιφέρεια των οποίων
ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων τέλος
σε ποσοστό μηδέν κόμμα 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα των:
α)
κάθε είδους, μορφής και ονομασίας καταστημάτων, στα οποία πωλούνται για
κατανάλωση εντός των χώρων δραστηριοποίησης του καταστήματος ή σε πακέτο,
φαγητά, ποτά, καφές, αναψυκτικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και γλυκίσματα, εφόσον
διαθέτουν πάγκους ή τραπεζοκαθίσματα,
β) ζυθοπωλείων και μπαρ, ανεξαρτήτως
ιδιαίτερης ονομασίας και κατηγορίας,
γ) καντινών και
δ) νυχτερινών
κέντρων, αιθουσών χορού και άλλων καταστημάτων με ποτά και θέαμα, καφωδείων,
κέντρων διασκέδασης και χορευτικών κέντρων με μουσική, με την επιφύλαξη ότι στα
κέντρα και τα καταστήματα της περ.
δ) το τέλος σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα αυτών εφαρμόζεται για τα έτη 2021 και
2022, το δε επιβαλλόμενο ετήσιο τέλος για κάθε ένα από τα προαναφερόμενα έτη
δεν δύναται να είναι κατώτερο του ποσού των 3.000 χιλιάδων ευρώ, ενώ
για το έτος 2023 και εφεξής, το τέλος ανέρχεται σε ποσοστό 5%, χωρίς ελάχιστο ετήσιο κατ’ αποκοπή ποσό.
Στο ανωτέρω τέλος υπάγονται και τα κέντρα διασκέδασης και τα
καταστήματα των πιο πάνω περιπτώσεων που λειτουργούν μέσα σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις,
κάθε λειτουργικής μορφής και κατηγορίας, τα καταστήματα των πιο πάνω
περιπτώσεων που λειτουργούν μέσα σε εμπορικά κέντρα, καθώς και στα οργανωμένα
τμήματα των SUPERMARKETS και των πολυκαταστημάτων, στα οποία πωλούνται έτοιμα
φαγητά.
Επί των εσόδων των επιχειρήσεων Καζίνο και των επιχειρήσεων
που λειτουργούν εντός Καζίνο το ανωτέρω τέλος επιβάλλεται σε ποσοστό 2%.
Στους δήμους και στις περιοχές – τμήματα δήμων όπου δεν
ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων το
ανωτέρω τέλος μπορεί να επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Το ανωτέρω τέλος μπορεί να επιβάλλεται με απόφαση του
δημοτικού συμβουλίου και στις παρακάτω κατηγορίες καταστημάτων:
α) ειδών λαϊκής τέχνης,
β) ενθυμίων και δώρων,
γ)
ενοικιάσεως σκαφών αναψυχής τοπικού χαρακτήρα, θαλάσσιων ποδηλάτων,
ιστιοσανίδων, ειδών χρησιμοποιούμενων στην παραλία, σχολών εκμάθησης θαλάσσιων
σπορ και εκμάθησης καταδύσεων, γενικότερα ειδών που χρησιμοποιούνται στη
θάλασσα από τους λουσμένους,
δ) ειδών χειμερινών σπορ, σκι και ορειβασίας,
σχολών εκμάθησης χειμερινών σπορ, ε) ενοικιάσεων αυτοκινήτων, μοτοποδηλάτων
ποδηλάτων και ελαφρών προσωπικών ηλεκτρικών οχημάτων (Ε.Π.Η.Ο.) και παροχών
Ε.Π.Η.Ο. προς κοινή χρήση και
στ) τουριστικών προϊόντων-αναμνηστικών κάθε
είδους.
Σε περίπτωση διάθεσης προϊόντων και υπηρεσιών στο πλαίσιο
άσκησης πολλαπλών οικονομικών δραστηριοτήτων από τα ανωτέρω καταστήματα, για
τον προσδιορισμό του οφειλόμενου τέλους λαμβάνονται υπόψη τα ακαθάριστα έσοδα,
τα οποία προέρχονται μόνο από τη λιανική πώληση των προϊόντων και των υπηρεσιών
που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος, όπως αυτά προκύπτουν από την
δήλωση της παρ. 4 του άρθρου 6 του ν. 1080/1980 (Α’ 246) και τα εκκαθαριστικά
σημειώματα του Φ.Π.Α..
Το τέλος βαρύνει τον πελάτη και αναγράφεται ξεχωριστά στα
εκδιδόμενα στοιχεία, εισπράττεται δε από αυτόν που εκδίδει τον λογαριασμό, ο
οποίος υποχρεούται να το καταβάλει στο οικείο δημοτικό ταμείο.»
Διαβάστε την αιτιολογική έκθεση και την προτεινόμενη διάταξη της τροπολογίας ΕΔΩ