Οι Έλληνες καταθέτες θα αποφύγουν το κούρεμα των καταθέσεων, εκτιμά ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch, καθώς οι ευρωπαϊκές Αρχές θα εφαρμόσουν την προβλεπόμενη – από τη νέα οδηγία για την εξυγίανση των τραπεζών (BRDD) – ευελιξία, προκειμένου να αποφευχθούν απώλειες σε ορισμένους πιστωτές των τραπεζών, κυρίως στους καταθέτες.
Η “ευελιξία στην εφαρμογή της οδηγίας θα περιορισθεί από το 2016, καθώς αυτή θα τεθεί σε ισχύ μαζί με τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (Single Resolution Mechanism). Επομένως, ο όποιος χειρισμός γίνει για τις ελληνικές τράπεζες δεν θα αποτελεί προηγούμενο για το πώς θα εφαρμοσθεί η οδηγία σε άλλες χώρες, σημειώνει ο οίκος.
Ο Fitch αναφέρει ότι από το τρίτο πρόγραμμα που συμφωνήθηκε για την Ελλάδα (ύψους περίπου 86 δισ. ευρώ) τα 25 δισ. ευρώ προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Από το ποσό αυτό, τα 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να διατεθούν το αργότερο έως τις 15 Νοεμβρίου, υπό την προϋπόθεση της ολοκλήρωσης του ελέγχου ποιότητας του Ενεργητικού (Asset Quality Review , AQR) των ελληνικών τραπεζών, ο οποίος βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Λίγα στοιχεία σχετικά με το AQR έχουν γίνει γνωστά, αλλά φαίνεται πιθανόν ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, για να ολοκληρωθεί εγκαίρως.
Ο οίκος αξιολόγησης έχει ήδη εκτιμήσει ότι τα 25 δισ. ευρώ επαρκούν στην περίπτωση που εφαρμοστεί στην Ελλάδα ένα μοντέλο ανάλογο με αυτό της Κύπρου, με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίζουν να αναγνωρίζονται ως κεφάλαια αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις περίπου 20 δισ. ευρώ.
Από τη άλλη πλευρά, τα ομόλογα υψηλής διαβάθμισης που έχουν εκδώσει οι ελληνικές τράπεζες ανέρχονται μόλις σε 4,7 δισ. ευρώ. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την Fitch, ένα κούρεμα τους δεν θα απέφερε σημαντικά κεφάλαια για τις τράπεζες. Επιπροσθέτως, άλλα ομόλογα που έχουν εκδώσει οι ελληνικές τράπεζες, με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, ύψους 49 δισ. ευρώ θα ήταν δύσκολο να κουρευτούν, καθώς αυτά χρησιμοποιούνται από τις τράπεζες ως ενέχυρο για τη χρηματοδότησή τους από την ΕΚΤ.
Ο Fitch σημειώνει ότι ο περιορισμός των απωλειών σε μία μόνο κατηγορία πιστωτών (των ιδιωτών που κατέχουν ομόλογα υψηλής διαβάθμισης) μπορεί να εκθέσει τις Αρχές σε αγωγές αποζημίωσης με βάση την πρόβλεψη ότι «κανείς πιστωτής δεν μπορεί να βρεθεί σε χειρότερη θέση απ’ ότι θα ήταν σε περίπτωση εκκαθάρισης».