Nέα δεδομένα από την 1η Ιουλίου για πολλούς εργαζόμενους της Ελλάδας καθώς τίθεται σε ισχύ το καθεστώς της εξαήμερης εργασίας.
Διευκρινίζεται δε πως το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στους εργαζόμενους που απασχολούνται σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας με το σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών αλλά και σε επιχειρήσεις – εκμεταλλεύσεις που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας αλλά θα πρέπει να πληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις. Αναλυτικά αυτές είναι οι εξής:
- Θα πρέπει να γίνεται προδήλωση της εξαήμερης εργασίας στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ
- Είναι απαραίτητη η πρόσκληση του εργοδότη (διευθυντικό δικαίωμα) προς τους εργαζόμενους για εργασία την 6η ημέρα
- Είναι αναγκαία η δήλωση και η απόδειξη ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας του αιφνίδιου και εξαιρετικού φόρτου εργασίας
- Απαγορεύεται η απασχόληση με υπερεργασία ή υπερωρία κατά την 6η ημέρα και η απασχόληση κατ’ ανώτατο όριο τις 8 ώρες
- Θα πρέπει να είναι προσαυξημένο κατά 40% το ημερομίσθιο για την έκτη ημέρα απασχόλησης. Εάν όμως ο εργαζόμενος δουλεύει σε αυτήν την περίπτωση Κυριακή ή επίσημη αργία τότε θα έχει επιπλέον προσαύξηση 75% στο ημερομίσθιο του
Ωστόσο το μέτρο αυτό δεν αφορά τους εργαζόμενους του Επισιτισμού, του Τουρισμού και τις επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που έχουν νυχτερινές βάρδιες από 12 βράδυ έως 6 π.μ και εργάζονται 5ήμερο. Δεν εξαιρούνται όμως ρητά από το καθεστώς της εξαήμερης εργασίας οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε Ο.Τ.Α, Δ.Ο.Υ., Δ.Ε.Η., Ε.Υ.Δ.Α.Π. και σε άλλες επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα που σχετίζονται με εργασίες που εξυπηρετούν το κοινό.
Τι λέει ο διεθνής Τύπος για το καθεστώς εξαήμερης εργασίας στην Ελλάδα
Στο μοντέλο της εξαήμερης εργασίας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα αναφέρονται τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σύμφωνα με την Deutsche Welle. Αναλυτικά: «Θα μπορούσε το μοντέλο της εξαήμερης εργασίας στην Ελλάδα να είναι εφαρμόσιμο και στην Αυστρία;» διερωτάται ο τίτλος του δημοσιεύματος της αυστριακής εφημερίδας “Der Standard”. Γενικά αυτό δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί, απαντά ο συντάκτης του άρθρου.
«Σε πολλές συλλογικές συμβάσεις εργαζομένων της Αυστρίας υπάρχουν περιορισμοί αναφορικά με το πώς θα κατανεμηθούν οι εργάσιμες ώρες σε 6ημέρες. Ωστόσο, η εξαήμερη εργασία επιτρέπεται νομικά – όπως δείχνουν και πρακτικές που εφαρμόζονται σε διάφορους κλάδους της οικονομίας. Σύμφωνα με τον νόμο “οι εργαζόμενοι δικαιούνται να πάρουν αδιάλειπτη εβδομαδιαία περίοδο ανάπαυσης τουλάχιστον 36 ωρών”. Κατά κανόνα η Κυριακή συμπεριλαμβάνεται σε αυτές τις 36 ώρες» σημειώνει η “Der Standard”.
Για το θέμα αυτό μιλά στην εφημερίδα και ο οικονομολόγος του Εργατικού Επιμελητηρίου Μάρκους Μαρτερμπάουερ.
Όπως υποστηρίζει τρεις είναι οι λόγοι που δεν μπορεί να εφαρμοστεί το μοντέλο της εξαήμερης εργασίας της Ελλάδας στην Αυστρία. Αυτοί είναι οι εξής σύμφωνα με τον Μαρτερμπάουερ:
- « Αρχικά λόγω “της ευελιξίας που υπάρχει στην αγορά εργασίας, η οποία είναι ήδη εξαιρετικά υψηλή”. Υπενθυμίζει δε πως τον Σεπτέμβριο του 2018, το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) και το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) αύξησαν το μέγιστο δυνατό ωράριο εργασίας σε 12 ώρες σε ημερήσια βάση ημερησίως και στις 60 ώρες συνολικά σε εβδομαδιαία βάση.
- Δεύτερον, λόγω της παραγωγικότητας: “Όταν πρόκειται για την επιμήκυνση των πραγματικών ωρών εργασίας, η παραγωγικότητα είναι πολύ χαμηλότερη σε αυτές τις επιπλέον ώρες εργασίας. Το να εργάζεται κανείς 10% περισσότερο, αυτό δεν σημαίνει ότι παράγει και 10% περισσότερο”.
- Τρίτον, ενδέχεται να υπάρξουν και προβλήματα στην υγεία των εργαζόμενων. Αυτό θα συμβεί εάν αυτοί εργαζόμενοι κάνουν μόνιμα υπερωρίες».
Σύμφωνα με την Standard, το Ομοσπονδιακό Οικονομικό Επιμελητήριο της Αυστρίας (WKO) αναφέρει πως «το υφιστάμενο μοντέλο εργασίας στην Αυστρία έχει αποδείξει την αξία του και δεν βλέπει την ανάγκη να υπάρξει κάποια αλλαγή σε αυτό. Ωστόσο, το WKO θεωρεί πως είναι αναγκαίο να δοθούν κίνητρα στους εργαζόμενους για να έχουν καλύτερες επιδόσεις στην δουλειά τους. Αυτό σημαίνει πως οι υπερωρίες θα πρέπει να αμείβονται καλύτερα». Από την άλλη, η Αυστριακή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία τονίζει πως «τάσσεται υπέρ στο να μειωθούν οι ώρες εργασίας του προσωπικού όχι όμως στο να αυξηθούν».
Το θέμα του ωραρίου εργασίας απασχολεί και τη γερμανική αριστερή εφημερίδα Der Freitag. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, από την 1η Ιουλίου οι Έλληνες καλούνται να εργαστούν 1 ημέρα παραπάνω την εβδομάδα. «Λες και οι Έλληνες δεν εργάζονται ήδη αρκετά σκληρά». Ωστόσο επισημαίνει πως αυτού του είδους αλλαγές στις εργασιακές συνθήκες δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. «Οι νόμοι για τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και την πειθάρχηση των μισθωτών εργαζόμενων είναι ανάλογοι με την τάση που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα στην Ουγγαρία, η δεξιά κυβέρνηση εισήγαγε το 2018 τον “νόμο της σκλαβιάς”, ο οποίος επιτρέπει στους κεφαλαιοκράτες να απαιτούν έως και 400 ώρες υπερωρίες ετησίως. Στην Αυστρία, η Ομοσπονδία Αυστριακών Βιομηχανιών ζητεί 41ώρες εργασίας την εβδομάδα , ενώ στη Γερμανία, εν μέρει επειδή η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 έτη είναι μη ρεαλιστική, ζητεί 42 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ (FDP) θέλει μισθωτούς εργαζόμενους που θα είναι διατεθειμένοι να κάνουν απλήρωτες υπερωρίες. Ο αγώνας για μία κανονική εργάσιμη ημέρα επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη».