Ως τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, χαρακτήρισε ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Σταύρος Ιωάννου, την επανεκκίνηση της οικονομίας και το ρόλο των τραπεζών σε αυτή.
Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο του πανελληνίου συνδέσμου εξαγωγέων (με θέμα “Οι δρόμοι της εξόδου από την κρίση: Εμπιστοσύνη, Επενδύσεις, Εξαγωγές”, τόνισε ότι “αποτελεί θετική εξέλιξη αναμφισβήτητα η συμφωνία που επετεύχθη στο Eurogroup της προηγούμενης εβδομάδας. Το κλείσιμο της αξιολόγησης και η εκταμίευση της δόσης ανοίγουν το δρόμο για να κλείσει επιτέλους ο κύκλος της αβεβαιότητας. Η χώρα μας, η οικονομία, έχουν την ευκαιρία να γυρίσουν σελίδα με την αυστηρή προϋπόθεση ότι θα υπηρετήσουμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης”.
Η σταδιακή ανάληψη επιχειρηματικού ρίσκου και η εκμετάλλευση των σημαντικών συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, είναι πλέον μονόδρομος. Καθοριστικής σημασίας, είναι η ομαλοποίηση στην παροχή ρευστότητας και χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας με σταδιακή αποκλιμάκωση του κόστους χρήματος, σημείωσε ο Σ. Ιωάννου.
“Για να γίνει αυτό απαιτούνται συγκεκριμένα βήματα:
Πρώτον: Αποκατάσταση συνθηκών εμπιστοσύνης στην οικονομία, ώστε να επιστρέψουν καταθέσεις στις τράπεζες και να προχωρήσει σταδιακά η πλήρης άρση των κεφαλαιακών περιορισμών που επιβλήθηκαν στη χώρα το καλοκαίρι του 2015. Κάποια πρώτα δείγματα άρσης είμαι πεπεισμένος ότι θα δούμε μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Δεύτερον: Επιστροφή του δημοσίου στις διεθνείς αγορές, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη χρηματοδότηση και των μεγάλων επιχειρήσεων, να οικοδομηθούν πάλι σχέσεις εμπιστοσύνης με τις διεθνείς αγορές. Σημαντικός παράγοντας που θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή θα ήταν μια θετική εξέλιξη σχετικά με την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς θα βελτιωνόταν άμεσα το κλίμα για την ελληνική οικονομία στη διεθνή επενδυτική κοινότητα.
Τρίτον: Τήρηση με συνέπεια και χωρίς παλινδρομήσεις των συμφωνηθέντων με τους εταίρους μας και ειδικότερα στον τομέα της υλοποίησης μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων. Κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει ως εγγύηση απέναντι στους διεθνείς επενδυτές που δυστυχώς για εμάς παραμένουν επιφυλακτικοί και πρέπει να πειστούν για την αποφασιστικότητα μας ως χώρα. Η υιοθέτηση από πλευράς μας των αναγκαίων μεταρρυθμιστικών πολιτικών είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη που με τη σειρά της είναι απαραίτητη για να μπορούμε να στηρίξουμε τους φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους που έχουμε αναλάβει για πρωτογενή πλεονάσματα μέσα στα επόμενα χρόνια.
Τέταρτον: Καθοριστικής σημασίας παράγοντας, όπως προαναφέρθηκε ήδη, που θα συμβάλλει στην απελευθέρωση ρευστότητας προς, υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις, είναι η αποτελεσματική μείωση των υπολοίπων των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (ΝΡΕs) έχουν εκτιναχθεί στα 106 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια, υπό το βάρος της κρίσης, της ανεργίας αλλά και της αύξησης των στρατηγικών κακοπληρωτών που εκμεταλλεύθηκαν και εκμεταλλεύονται τις δυσμενείς συνθήκες στην οικονομία για να μην είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους. Οι τράπεζες έχουν δεσμευθεί έναντι των εποπτικών αρχών να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, κατά περίπου 40%, την επόμενη τριετία και μπορεί αυτό να φαίνεται ένας φιλόδοξος στόχος, αλλά θεωρώ πως είναι και εφικτός.
Παρά τις προκλήσεις, η κατάσταση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα σταδιακά σταθεροποιείται. Οι τράπεζες επέστρεψαν στην οργανική κερδοφορία το 2017, η διατραπεζική ρευστότητα βελτιώνεται, μειώνεται σταδιακά η εξάρτηση για χρηματοδότηση από το Ευρωσύστημα και με αργούς ρυθμούς σταθεροποιείται και η πορεία των καταθέσεων. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν προετοιμαστεί ώστε σε ένα βελτιωμένο αναπτυξιακό περιβάλλον, από εδώ και στο εξής, να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και να περάσουν σε νέα φάση ανάπτυξης, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ενεργοποίηση της ελληνικής οικονομίας”.
Τόνισε ακόμη πως τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια “είναι ίσως η πιο δύσκολη άσκηση για το τραπεζικό σύστημα ολόκληρου του ευρωπαϊκού Νότου και της Ελλάδας πολύ περισσότερο, καθώς πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών, πρέπει πρωτίστως να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα των στρατηγικών κακοπληρωτών. Πρόβλημα οικονομικό αλλά κυρίως ηθικό και κοινωνικό αφού πλήττει και εκμεταλλεύεται τους πραγματικά αδύναμους που χρήζουν βοήθειας και στήριξης”.