Οι επιλογές που θα κάνει η Κίνα στην προσπάθειά της να ισορροπήσει τις εσωτερικές και διεθνείς της οικονομικές υποχρεώσεις θα ασκήσουν καθοριστική επίδραση στην ευημερία της παγκόσμιας οικονομίας.
Αυτό υποστηρίζει σε νέο άρθρο του στον ιστότοπο γνώμης Project Syndicate ο επικεφαλής οικονομολόγος της Allianz – πρώην (συν)διευθύνων σύμβουλος του επενδυτικού κολοσού PIMCO – Μωχάμετ Ελ-Εριάν, σύμφωνα με τον οποίο η συνεχιζόμενη αναταραχή στο κινεζικό χρηματιστήριο ως συνέπεια της άστοχής πολιτικής διολίσθησης του κινεζικού γιουάν (renminbi), αποδεικνύει ξεκάθαρα το πρόβλημα.
Όπως εξηγεί ο ίδιος, η διεθνής οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, σε συνδυασμό με την απογοητευτική ανάκαμψη που επέδειξαν στη συνέχεια οι ανεπτυγμένες οικονομίες, εξώθησαν την Κίνα ακόμα περισσότερο επιτακτικά στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθεί, από την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και τις εξαγωγές, σε ένα μοντέλο που βασίζεται περισσότερο στην εσωτερική ζήτηση και κατανάλωση.
Αυτό, όπως τονίζει ο Ελ-Εριάν, θα αποτελούσε ένα εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο για οποιαδήποτε χώρα, ιδιαίτερα όμως για την Κίνα καθίσταται ακόμα δυσκολότερο λόγω του μεγέθους και των πολυπλοκοτήτων της σε ένα περιβάλλον ασθενούς παγκόσμιας ανάπτυξης.
Η προσχεδιασμένη, προκαλούμενη διολίσθηση του γιουάν έχει σκοπό να καταστήσει φθηνότερα τα κινεζικά προϊόντα στο εξωτερικό και να κινητοποιήσει την αντικατάσταση εισαγόμενων προϊόντων από κινεζικά, στο πλαίσιο των συνεπειών της «αποθέρμανσης» της κινεζικής ανάπτυξης, με στόχο τον περιορισμό των εισοδηματικών απωλειών των Κινέζων εργαζομένων.
Όπως λέει ο Eλ-Εριάν, προκαλώντας υπερβολική διολίσθηση του γιουάν η Κίνα διακινδυνεύει να «υποκλέψει» ανάπτυξη από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από χώρες οι οποίες εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος και μικρότερα συναλλαγματικά αποθέματα σε σύγκριση με την Κίνα.
Ο έγκριτος οικονομικός αναλυτής και έμπειρος διαχειριστής επενδύσεων καταλήγει, ότι η Κίνα θα καταφέρει να ευθυγραμμίσει και πάλι στο μέλλον τις εσωτερικές και διεθνείς της ευθύνες, όμως αυτή η ώρα δεν είναι τώρα. Με δεδομένη τη δύσκολη δομική αναδιάρθρωση της χώρας, η ισορροπία αυτή θα καθυστερήσει.
Αν και η Κίνα αναμένεται να λαμβάνει εφεξής τις αποφάσεις της με γνώμονα τις εσωτερικές της υποχρεώσεις πρωτίστως, εκτιμάται ότι θα επιχειρήσει να το πράξει αποφεύγοντας την πρόκληση αναταραχών στην παγκόσμια οικονομία. «Το αν αυτό θα είναι αρκετό για την αποφυγή αποτελεσμάτων α-ταξίας» στην πράξη, μένει να το διαπιστώσουμε, επισημαίνει ο Ελ-Εριάν.
στο 