Οι υπουργοί
Οικονομικών της ΕΕ θα συζητήσουν τη Δευτέρα πώς να μετρούν τους κινδύνους, στους
οποίους είναι εκτεθειμένοι οι ευρωπαϊκές τράπεζες, και πώς και πότε να τους μειώσουν,
ώστε να μπορεί να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση που περιλαμβάνει ένα
πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων.
Η συζήτηση για την
ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο βαθύτερης
ενοποίησης της Ευρωζώνης. «Θα συζητήσουμε… για τον ορισμό της μείωσης του
κινδύνου, πώς μπορεί να μετρηθεί πόσο έχει μειωθεί ο κίνδυνος και πώς να
μειώσουμε περαιτέρω τους κινδύνους, πόσο και πότε», δήλωσε στο Reuters υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ευρωζώνης.
Η συζήτηση για το θέμα
αυτό είναι καθοριστική για να συμφωνήσει η Γερμανία στη σύσταση ενός Ευρωπαϊκού
Ταμείου Ασφάλισης Καταθέσεων (EDIS) έως του ποσού των
100.000 ευρώ σε όλες τις τράπεζες της Ευρωζώνης.
Το Βερολίνο
αντιλαμβάνεται την αξία του EDIS, αλλά ανησυχεί ότι
μπορεί σύντομα οι Γερμανοί να πρέπει να διασώσουν καταθέτες στις χώρες που οι
τράπεζες είναι πιο εύθραυστες. Το Βερολίνο υποστηρίζει ότι η κρατική κρίση
χρέους 2010-2015 έχει αφήσει ευάλωτες τις
τράπεζες ορισμένων χωρών και θέλει να μειώσουν οι τράπεζες αυτές τα «κόκκινα»
δάνειά τους και να επαναξιολογήσουν το ύψος της έκθεσής τους σε κρατικά
ομόλογα.
Μόλις αντιμετωπισθούν
τέτοια «κληρονομικά θέματα», το EDIS θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, αναφέρουν η Γερμανία και αρκετές άλλες
χώρες. Δεν είναι, όμως, ξεκάθαρο πότε θα έχουν μειωθεί επαρκώς οι κίνδυνοι για
να καθιερωθεί το EDIS, ποιος θα το
αξιολογήσει αυτό και ποια κριτήρια πρέπει να χρησιμοποιηθούν.
Συνδεδεμένο με το θέμα
αυτό είναι μία άλλη συζήτηση, που θα κάνουν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης
τη Δευτέρα, σχετικά με τη μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε
ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Η Γερμανία θέλει οι χώρες που ζητούν βοήθεια
από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο να προχωρούν σε αναδιάρθρωση του χρέους τους.
Πολλοί αξιωματούχοι της Ευρωζώνης, όμως, περιλαμβανομένου του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, πιστεύουν ότι η αναδιάρθρωση του
χρέους δεν πρέπει να γίνεται με αυτόματο τρόπο και ότι θα πρέπει να προηγείται
μία ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους.