Από
τη συζήτηση που θα έχουμε με τους εταίρους μας για το σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας
της Ελλάδας θα
προκύψει ένα είδος συμφωνίας για την μετά τα μνημόνια εποχή που θα βάλει τέλος
στα περί «μη καθαρής» εξόδου της χώρας, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης.
Μιλώντας
στον ραδιοφωνικό σταθμό ” Στο Κόκκινο”, ο κ. Δραγασάκης είπε ότι μέρος
του σχεδίου αυτού είναι η βαλκανική συνανάπτυξη, που ως ιδέα γεννήθηκε στο Συνασπισμό τη
δεκαετία του ’90, όταν μετά την κατάρρευση των καθεστώτων στα Βαλκάνια που
κυριαρχούσε η λογική της οικονομικής διείσδυσης, εμείς ήδη λέγαμε ότι δεν είναι
βιώσιμη, τώρα υπάρχει μία δεύτερη ευκαιρία.
Το
σχέδιο που θα παρουσιαστεί στους εταίρους και την κοινωνία «θα είναι για την
κοινωνία, την οικονομία, τις ανάγκες και τις προοπτικές της. Παρότι ο Μοσκοβισί
είπε ότι “οι Έλληνες θα το σχεδιάσουν και υλοποιήσουν”, θέλουμε να το
συζητήσουμε και μαζί τους, γιατί θα είναι και ένα είδος συμφωνίας για την
επόμενη ημέρα μετά τα μνημόνια, θα κλείσει και όλη τη συζήτηση για
“καθαρή” ή “μη καθαρή” έξοδο. Για εμάς η έξοδος θα είναι
καθαρή, δεν θα έχουμε προαπαιτούμενα και αστερίσκους, θα είναι πορεία
διαφανής», ανέφερε ο κ. Δραγασάκης.
«Θα
αφορά την ανασυγκρότηση της οικονομίας, την στήριξη του κοινωνικού κράτους, την
πορεία της χώρας για την επόμενη τετραετία. Μέρος του σχεδίου μας μετά τα
μνημόνια θέλουμε να είναι η “βαλκανική συνανάπτυξη”. Ειδικά εδώ στην
Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ανάπτυξη
ερήμην του τι γίνεται στην υπόλοιπη περιοχή», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Το
θέμα δεν είναι επικοινωνιακό, ποιον να πείσουμε, αλλά το σχέδιο να απαντάει στα
προβλήματα μίας χώρας που είναι σαν να έχει βγει από πόλεμο. Έχουμε μία πολύ
βαριά κληρονομιά μίας ανεργίας που είχε φτάσει το 27% ή της απώλειας του ενός
τρίτου της οικονομίας. Όταν η κοινωνία έχει χάσει την αυτοπεποίθησή της, πρέπει
να πείσουμε ότι το σχέδιό μας απαντάει σε αυτά τα προβλήματα, ανοίγει νέους
δρόμους.
Ταυτόχρονα
πρέπει να πείθει τους Ευρωπαίους ότι μία χώρα με ιστορικό έλλειμμα αξιοπιστίας
δεν θα επιστρέψει στα λάθη του παρελθόντος. Σε αυτό, εγγύηση είναι η σημερινή
κυβέρνηση. Πολεμούσαμε αυτές τις παθογένειες και ως ΣΥΡΙΖΑ και ως Συνασπισμός
παλαιότερα, αλλά δεν μας άκουγαν. Τρίτον, πρέπει να πειστούν και οι επενδυτές,
εγχώριοι και ξένοι, ότι η οικονομία περνάει σε φάση με προοπτική για τις
επενδύσεις. Περισσότερο, να πειστούν οι νέοι άνθρωποι ότι το μέλλον είναι εδώ,
εδώ θα δουλέψουμε, θα αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και θα χτίσουμε μία Ελλάδα
που θα περικλείει και το μάθημα του παρελθόντος.
Για
την στάση που θα κρατήσουν οι επιχειρηματίες απέναντι σε αυτό το σχέδιο και την
κοινωνική στροφή προς την ανάπτυξη, ο κ. Δραγασάκης είπε ότι «αυτές οι θέσεις
κατακτώνται. Με μία κυβέρνηση που θεωρεί “νόμιμο και ηθικό” να
διαλύονται οι εργασιακές σχέσεις, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι οι εργοδότες
θα αντιδράσουν, καθώς έχουν βραχυπρόθεσμο συμφέρον. Με μία κυβέρνηση που θέλει
δίκαιη ανάπτυξη, βιώσιμη και οικολογικά και κοινωνικά, αρχίζεις να βλέπεις μία
διαφοροποίηση, επιχειρηματίες που ακούν και πείθονται. Υπάρχουν και άλλοι που
δεν πείθονται αλλά υποχρεώνονται να ακολουθήσουν το ηγεμονικό πρόταγμα».
Αναλύοντας
την φράση που χρησιμοποίησε στην ομιλία του στο περιφερειακό συνέδριο της
Κεντρικής Μακεδονίας, «οι υποδομές εδώ, να μην είναι υποδομές μόνο για εδώ,
αλλά και για την βαλκανική ενδοχώρα», ο κ. Δραγασάκης ανέφερε «ένα καλό
παράδειγμα, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Εάν δεν το χρησιμοποιεί κανείς άλλος
εκτός από εμάς, η αξία του είναι μικρή. Εάν είναι λιμάνι όλων των Βαλκανίων και
της κεντρικής Ευρώπης (αλλά και των Κινέζων, των Αμερικάνων, όποιου θέλει να
μεταφέρει εμπορεύματα, τότε έχουμε την συνανάπτυξη».
Ανέφερε επίσης ως παραδείγματα «την Εγνατία που φτιάχτηκε χωρίς τους βόρειους
άξονες, γιατί είχαμε την έννοια της παραμεθόριας περιοχής. Η αξία της όμως δεν
είναι μόνο το Ανατολή-Δύση, αλλά και ο Βορράς. Με τους κάθετους άξονες φαίνεται
η αξία της», αλλά «και τον TAP,
που θα μεταφέρει φυσικό αέριο. Εάν είναι ένας “κλειστός αγωγός” από
την Τουρκία προς Ιταλία, δεν έχει προστιθέμενη αξία. Αν είναι όμως ανοιχτός,
παίρνουμε φυσικό αέριο εμείς, γίνεται διακλάδωση προς τη Σόφια της Βουλγαρίας
και άλλες χώρες, γίνεται βάση για τη συνανάπτυξη».
Η ιδέα της βαλκανικής συνανάπτυξης «γεννήθηκε τη δεκαετία του ’90 σε ένα
συνέδριο του Συνασπισμού, εντελώς μειοψηφική τότε, καθώς κυριαρχούσε η λογική
ότι αυτά τα καθεστώτα κατέρρευσαν και εμείς που είμαστε στην ΕΕ πρέπει να
διεισδύσουμε σε αυτούς. Εμείς λέγαμε ότι η διείσδυση δεν είναι βιώσιμη και
πρέπει να πάμε σε λογική συνανάπτυξης, όπως στη Σκανδιναβία και το κέντρο της
Ευρώπης», συνέχισε ο κ. Δραγασάκης.
Όπως είπε, τότε η ιδέα ξεχάστηκε, αλλά τώρα δημιουργείται «η δεύτερη ευκαιρία,
με τα Βαλκάνια να παίζουν αυτόν τον διαμετακομιστικό ρόλο σε όλο τον κόσμο,
όλες τις χώρες να βλέπουν αυτό το ρόλο και να θέλουν να ασκήσουν επιρροή, την
Ευρώπη να ανακαλύπτει ότι κάτι πρέπει να γίνει στα δυτικά Βαλκάνια».
«Το κεντρικό συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής μας παγκοσμίως είναι ότι
συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, είναι μία πύλη εισόδου, αλλά είναι ένα
πλεονέκτημα που δεν μπορεί κανείς να αξιοποιήσει μόνος του, ούτε εμείς»,
υπογράμμισε, αναφέροντας χαρακτηριστικά το πρόβλημα του σιδηρόδρομου όπου
«φτιάχνουμε εμείς ηλεκτρικό τρένο μέχρι την Ειδομένη, φτιάχνεται το τρένο στη
Σερβία, αλλά μένει “μαύρη τρύπα” στη μέση η FYROΜ».
«Η λύση του πολιτικού προβλήματος θα διευκολύνει την οικονομική συνεργασία, η
προώθηση της οικονομικής συνεργασίας θα αποδείξει πόσο χρήσιμη ήταν η λύση και
γι’ αυτούς», τόνισε ο κ. Δραγασάκης.