Θα προασπίσουμε με κάθε μέσον το δημόσιο συμφέρον, δηλώνει ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε
στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγα 24ωρα μετά τις καταθέσεις
στην εξεταστική επιτροπή που ερευνά τη νομιμότητα των δανειοδοτήσεων των
πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ από τα τραπεζικά ιδρύματα.
«Οι δεσμοί τις διαπλοκής ανάμεσα
σε κόμματα και πολιτικούς, τράπεζες και επιχειρηματικά συμφέροντα από τον χώρο
των ΜΜΕ -αν και όχι μόνο- σπάνε και το όλο σύστημα της παλιάς διαπλοκής
αποσυντίθεται», αναφέρει ο Γιάννης Δραγασάκης για τις στενές σχέσεις του τριγώνου
τράπεζες-κόμματα-ΜΜΕ, και επισημαίνει ότι «η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής
έδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι τόσα χρόνια δεν μιλούσαμε για
“φαντάσματα”, αλλά για ένα πραγματικό πλέγμα διαπλεκόμενων
συμφερόντων, για πρακτικές αυθαιρεσίας, αδιαφάνειας και άνισων όρων
ανταγωνισμού, ορισμένες από τις οποίες περιγράφηκαν μάλιστα με λεπτομέρειες από
τους ίδιους τους πρωταγωνιστές».
Ερωτηθείς για τις ανακατατάξεις του τραπεζικού χάρτη, ο αντιπρόεδρος
της κυβέρνησης υπογραμμίζει ότι «οι τράπεζες παύουν να λειτουργούν ως ένα
κλειστό και ανεξέλεγκτο σύστημα εξουσίας» και «οι διοικήσεις τους υπόκεινται σε
συστήματα αξιολόγησης, διαφάνειας, δημόσιας λογοδοσίας και ελέγχου».
Όπως εξάλλου σημειώνει, η κυβέρνηση ενεργεί με κάθε μέσο που έχει στη
διάθεσή της για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Προσθέτει ωστόσο πως
στον αγώνα που γίνεται, «δεν είναι λίγες οι φορές που ορισμένα κόμματα της
αντιπολίτευσης, αντί να ασκούν κριτική από τη σκοπιά του δημόσιου συμφέροντος
εγκλωβίζονται σε παγίδες ιδιοτελών συμφερόντων».
Όπως εξηγεί ο Γιάννης Δραγασάκης, στόχος είναι να τεθούν για πρώτη φορά
οι βάσεις για ένα τραπεζικό σύστημα με ενιαίους κανόνες, χωρίς διακρίσεις και
με διοικήσεις αξιοκρατικές, που να λειτουργούν με διαφάνεια και λογοδοσία, για
«ένα τραπεζικό σύστημα που θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το
αντίθετο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
«Η κρίση, άλλωστε, έδειξε ότι ένα τραπεζικό σύστημα αποσπασμένο από τις
ανάγκες και τον έλεγχο της κοινωνίας γρήγορα ή αργά οδηγείται σε κρίση,
συμπαρασύροντας μάλιστα ολόκληρη την οικονομία», επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της
κυβέρνησης για να υπογραμμίσει πως «ακριβώς γι’ αυτό, το τραπεζικό σύστημα δεν
μπορεί να λειτουργήσει τελικά έξω από ένα πλαίσιο πολιτικής ευθύνης».
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, με αφορμή την έκθεση του ΔΝΤ για το
πρώτο Πρόγραμμα “διάσωσης”, χαρακτηρίζει «εγκληματικό λάθος τη μη
ρύθμιση του χρέους το 2010» και υπογραμμίζει πως η υποβάθμιση του ζητήματος του
χρέους -απ΄όπου και αν προέρχεται- υποκρύπτει την πρόθεση κάποιων να παραμείνει
ένα άλυτο πρόβλημα «ως μηχανισμός πίεσης και εκβιασμού». Όταν δε ερωτάται αν
τελικά η Ελλάδα θα συμπαραταχθεί με το ΔΝΤ, που όμως είναι «σκληρό» σε άλλους
τομείς ή θα συμβαδίσει με τους Ευρωπαίους, απαντά πως η κυβέρνηση δεν μπαίνει
στο δίλημμα ΕΕ ή ΔΝΤ, αλλά επιδιώκει λύση προς το συμφέρον της χώρας.
Ερωτηθείς, ποιο είναι τελικά το «κλειδί» για να βγει η οικονομία στο
«ξέφωτο» και αν είναι ορατή η ανάκαμψη, ο Γιάννης Δραγασάκης επισημαίνει πως οι
οικονομίες που ανακάμπτουν είναι αυτές που δημιουργούν απασχόληση, αυξάνουν τις
επενδύσεις και βελτιώνουν το διαθέσιμο εισόδημα και άρα «από αυτούς τους
παράγοντες θα κριθεί και στη χώρα μας η ταχύτητα και ο ρυθμός ανάκαμψη της
οικονομίας».
Μεγάλη προτεραιότητα για την κυβέρνηση, όπως εξηγεί, είναι η ανάκαμψη των
ιδιωτικών επενδύσεων. «Η ενεργοποίηση του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, η
αποσαφήνιση του νέου παραγωγικού υποδείγματος και της νέας παραγωγικής
ταυτότητας της χώρας, καθώς και η θεσμοθέτηση των νέων χρηματοδοτικών
αναπτυξιακών εργαλείων αναμένεται να δώσουν ισχυρή ώθηση στις ιδιωτικές
επενδύσεις», αναφέρει ο Γιάννης Δραγασάκης και επισημαίνει ότι μόνο από την
ενεργοποίηση του αναπτυξιακού νόμου θα μπορέσουν να δημιουργηθούν περί τις
300.000 θέσεις εργασίας.
Σημειώνει ότι για την κυβέρνηση, οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική
προστασία είναι έννοιες αλληλένδετες, αντιθέτως, όπως λέει, «ο κ. Μητσοτάκης
ακόμη και σήμερα υποστηρίζει το νεοφιλελεύθερο μύθο ότι πρώτα πρέπει να
δημιουργήσουμε νέο πλούτο και μετά να ασχοληθούμε με την κοινωνική προστασία,
τη φτώχεια, τις ανισότητες και την αναδιανομή».
Ο κ. Δραγασάκης υπογραμμίζει ότι σήμερα συντελείται αθόρυβα ένας βαθύς
μετασχηματισμός για το νέο κοινωνικό συμβόλαιο, καθώς τα αιτήματα ατόμων ή
ομάδων δεν αγνοούνται, αλλά αξιοποιούνται ως ερεθίσματα ή ως αφορμές για να
θεσμοθετηθούν καθολικές λύσεις και με τρόπο ώστε «από μια κοινωνία του
“μέσου” του “ρουσφετιού”, της πελατειακής πολιτικής,
γινόμαστε μια κοινωνία δικαιωμάτων, ευθυνών και υποχρεώσεων ως τη βάση του νέου
κοινωνικού συμβολαίου που πρέπει να συγκροτήσουμε.
στο 