Στη στρεβλή πολιτική κινήτρων σε εθνικό και σε υπερεθνικό
επίπεδο έχουν τις ρίζες τους κάποιες από τις δημοσιονομικές προκλήσεις που
αντιμετώπισε η Ευρωζώνη την περίοδο 1999- 2015 σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ.
Σε αυτή αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο πολιτικοί παράγοντες
επηρέασαν αρνητικά τα δημοσιονομικά αποτελέσματα στη ζώνη του ευρώ.
Αναφέρει επίσης, πως προκύπτουν ενδείξεις για μια σειρά από
προκαταλήψεις δημοσιονομικής πολιτικής, χρησιμοποιώντας στοιχεία από τα
προγράμματα στήριξης.
Η ύπαρξη εθνικών και υπερεθνικών δημοσιονομικών κανόνων δεν
έχει εξαλείψει επιτυχώς αυτές τις προκαταλήψεις, σημειώνει η έκθεση.
Ένα παράδειγμα ακραίας και επικίνδυνης στρέβλωσης είναι η
αντίληψη από πολλούς αναλυτές ότι η ευρωπαϊκή δημοσιονομική διακυβέρνηση
απαλλάσσει τις χώρες από τις εθνικές τους ευθύνες. Αυτό, τονίζει το ΔΝΤ, απέχει
πολύ από την πραγματικότητα, καθώς η δημοσιονομική πολιτική είναι, πρώτα και
κύρια, εθνική αρμοδιότητα.
Ένα από τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης είναι ότι
απαραίτητη προϋπόθεση για τον κατάλληλο σχεδιασμό των πολιτικών είναι η
συγκέντρωση της πολιτικής και κοινωνικής στήριξης.
Αναφέρει ακόμη ότι οι πολιτικές σκοπιμότητες μπορεί να οδηγήσουν
σε υπερβολικές δαπάνες τους καλούς καιρούς και στη διάβρωση των δημοσιονομικών
“μαξιλαριών” και την επιβολή δημοσιονομικών προσαρμογών που έχουν
κυκλικές επιπτώσεις σε περιόδους ύφεσης. Κατά τη διάρκεια περιόδων
δημοσιονομικής προσαρμογής, οι πολιτικές προτιμήσεις “γέρνουν” προς
την διατήρηση μη παραγωγικών δαπανών και την αύξηση των φόρων που προκαλούν
στρεβλώσεις, καθιστώντας τη δημοσιονομική σύνθεση λιγότερο φιλική ως προς την
ανάπτυξη.
Οι μελλοντικές μεταρρυθμίσεις στο θεσμικό πλαίσιο διακυβέρνησης
θα πρέπει να προσπαθήσουν να μειώσουν την επιρροή των πολιτικών παραγόντων που
σχετίζονται με την οικονομία, στην δημοσιονομική πολιτική.
στο 