Χωρίς αποφασιστική πρόοδο στην προώθηση του επιμερισμού
δημοσιονομικών κινδύνων, η Ευρωπαϊκή και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης (EMU) θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει υπαρξιακούς
κινδύνους, αναφέρει μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με τίτλο: «Επανεξετάζοντας
το οικονομικό επιχείρημα για τη δημοσιονομική ένωση στην Ευρωζώνη».
Η μελέτη, που υπογράφεται και από τον επικεφαλής οικονομολόγο
του ΔΝΤ, Μορίς Όμπστφελντ, αναφέρει η EMU θα ωφεληθεί μακροπρόθεσμα από την πρόοδο σε
τρεις αμοιβαία υποστηριζόμενους άξονες:
-Την καθιέρωση μεγαλύτερου επιμερισμού δημοσιονομικού κινδύνου,
που θα συμβάλει ώστε να γίνει αξιόπιστη η ρήτρα για τη «μη διάσωση» κρατών,
-Συμπληρωματικές μεταρρυθμίσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα για
την αποσύνδεση των τραπεζών από τα κράτη και
-Πιο αποτελεσματικούς κινδύνους για την αποθάρρυνση του ηθικού
κινδύνου.
«Μία τέτοια εξέλιξη θα διασφάλιζε ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές
δίνουν κίνητρα για τη δημοσιονομική πειθαρχία. Η καθιέρωση μεγαλύτερης
δημοσιονομικής ένωσης συμβαδίζει με μυριάδες νομικά, τεχνικά, λειτουργικά και
πολιτικά προβλήματα, εγείροντας ερωτήματα πολύ πέραν από τoν τομέα της οικονομίας», σημειώνει το ΔΝΤ.
Χωρίς μία πλήρη τραπεζική ένωση, τα οικονομικά προβλήματα των
κρατών θα παραμένουν αναπόφευκτα μία απειλή για τη σταθερότητα των τραπεζών τους
και για το σύστημα πληρωμών, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της ρήτρας μη
διάσωσης κρατών. «Όπως φάνηκε ξανά στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της άνοιξης και
του καλοκαιριού του 2015, μία κρίση κρατικού χρέους μπορεί εύκολα να κλιμακωθεί
σε μία πλήρη απόσυρση τραπεζικών καταθέσεων με άμεσες συνέπειες για τις σχέσεις
μίας χώρας με το σύστημα πληρωμών της Ευρωζώνης, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και
τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη. Υπό τις συνθήκες αυτές, η δέσμευση για «μη διάσωση»
θα μπορούσε να δοκιμάζεται επανειλημμένα», σημειώνει η μελέτη.