Ελπίδα σε χιλιάδες
εγγυητές “κόκκινων “ δανείων δημιουργούν δύο αποφάσεις του Εφετείου Αθηνών , οι οποίες όχι μόνον δικαιώνουν μια 60χρονη, με το σκεπτικό ότι κατά
την υπογραφή της
επιχειρηματικής σύμβασης δεν είχε
πέρα από τέτοιου είδους
δραστηριότητες αλλά αναστέλλουν τον
πλειστηριασμό για το σύνολο της ακίνητης περιουσίας.
Πιο αναλυτικά,
με την υπ’ αριθόν 222/2019 απόφαση
που παρουσιάζει ο Ελεύθερος Τύπος, το
αρμόδιο δικαστήριο κρίνει
πως η εγγυήτρια “ δεν είχε πείρα
από συναλλαγές και
επιχειρηματικές δραστηριότητες ώστε να γνωρίζει τις δυσμενείς
συνέπειες που θα είχε για την περιουσιακή κατάσταση η σύμβαση
εγγύησης με τους τόσο ευπαθείς
για αυτήν όρους και συμφωνίες”. Στο πλαίσιο αυτό βάζει φρένο
στα μέτρα αναγκαστικής
εκτέλεσης γιατί “από το 2008
μέχρι και το 2013 η τράπεζα δεν
προέβη σε σε καμία δικαστική
ενέργεια για την επιδίωξη
είσπραξης της απαιτήσεως της με αποτέλεσμα
το ποσό των τόκων να
αγγίζει τις 270.000 ευρώ “.
“Οι
περισσότεροι εγγυητές όταν υπέγραφαν τη τραπεζική
σύμβαση δεν γνώριζαν ή δεν κατανοούσαν την ευθύνη
που αναλάμβαναν και βεβαίως σε
καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να παραβλέψουν τη σημερινή
οικονομική κρίση και το
ντόμινο που αυτή θα έφερνε “ σημειώνει
στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής ο δικηγόρος , Δημήτρης Αναστασόπουλος
που χειρίστηκε την υπόθεση.
Αναστολή
Παράλληλα με την υπ’ ‘αριθμ 196/2019 απόφαση αναστέλλονται οποιαδήποτε μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ,
χαρακτηρίζοντας “ παράνομο τον υπολογισμό των τόκων
με ημερολογιακό έτος 360 ημερών αντί των 365 “ και πιθανολογώντας ότι “ η αιτούσα θα υποστεί
ανεπανόρθωτη βλάβη εάν αυτά
προχωρήσουν διότι με τον επικείμενο πλειστηριασμό
των κατασχεμένων ακινήτων –διαμερισμάτων της, αφενός θα απολέσει τα εκ της μισθώσεως των δύο εξ αυτών εισοδήματα
που ,ελλείψει άλλων , είναι
απολύτως αναγκαία για τη διατροφή τη δική της και του υπέργηρου συζύγου της που στερείται εισοδήματος, αφετέρου, θα απολέσει την κύρια κατοικία της , όπου διαμένει
με το σύζυγο της”.
Να στραφούν
κατά των πρωτοφειλετών, που σε
αρκετές περιπτώσεις
πρόκειται για συγγενικά –φιλικά πρόσωπα που αναγκάζονται πολλοί εγγυητές , οι οποίοι βρίσκουν τοίχο σε οποιαδήποτε
προσπάθεια συνεργασίας.
“ O εγγυητής πρέπει
να κινητοποιείται και όταν οφειλέτης δεν
πληρώνει με τη συνδρομή δικηγόρου να ζητά εξωδίκως
από την τράπεζα, αυτό που είναι
προς το συμφέρον του. Για παράδειγμα
εάν θεωρεί ότι
πως πρέπει το δάνειο να καταγγελθεί, για να στραφεί η τράπεζα κατά του οφειλέτη , καλό θα είναι να το κάνει”, τονίζει ο κ.Αναστασόπουλος.
Πηγή πληροφοριών: Εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”
στο 