Οι χώρες της ευρωζώνης μπορούν πλέον να εκδίδουν μακροπρόθεσμα ομόλογα
με χαμηλότερο επιτόκιο και με τον τρόπο αυτό να μειώνουν το χρέος ακόμη και με
χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης αναφέρει σε έκθεση της η γαλλική τράπεζα BNP
Paribas.
Όταν η αύξηση του ΑΕΠ είναι υψηλότερη από το επιτόκιο των ομολόγων μέσω
των οποίων δανείζονται τα ευρωπαϊκά κράτη, το δημόσιο χρέος μπορεί να μειωθεί
ακόμα και όταν υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα.
Το 2016 ο λόγος του χρέους προς
το ΑΕΠ θα μειωθεί για δεύτερη συνεχή χρονιά στην ευρωζώνη.
Ακόμα και αν το ποσοστό αυτό είναι δεν είναι συμμετρικό μεταξύ των
χωρών ωστόσο ως τάση καταγράφεται στην ΕΕ.
Σε χώρες όπως Γερμανία, Κάτω
Χώρες, Αυστρία, το χρέος μειώνεται αλλά σε άλλες χώρες όπως Γαλλία,
Ιταλία και Ισπανία, το χρέος
συνεχίζει να αυξάνεται.
Με εξαίρεση την Ελλάδα και την
Πορτογαλία, όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης μπορούν να εκδίδουν μακροπρόθεσμα
ομόλογα με χαμηλότερα επιτόκια από ότι ποσοστά αύξησης του ονομαστικού τους
ΑΕΠ.
Η κατάσταση αυτή, που συνδέεται με την χαλαρή νομισματική πολιτική της
ΕΚΤ, διευκολύνει τις προσπάθειες μείωσης
του χρέους των χωρών μελών της ευρωζώνης.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα CDS τα ασφάλιστρα κινδύνου ήταν στα ύψη
και η πτώση της δραστηριότητας προκάλεσε
το φαινόμενο της χιονοστιβάδας στις περιφερειακές χώρες.
Στην Ισπανία, για παράδειγμα, η αύξηση του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ
μεταξύ του 2011 και του 2014 αυξήθηκε εντυπωσιακά.
Εκείνη την εποχή, τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα (4-4,5% του ΑΕΠ) ήταν
αναγκαία για τη σταθεροποίηση του χρέους. Σήμερα, χάρη στην πολιτική της ΕΚΤ η
ανάπτυξη συντηρείται με νομισματικά μέσα το ισπανικό δημόσιο χρέος έχει φτάσει στο 100% του ΑΕΠ και θα μπορούσε
να σταθεροποιηθεί ακόμη και με ένα πρωτογενές έλλειμμα της τάξης του 0,5% του
ΑΕΠ.