Του Τάσου Δασόπουλου
Το 1993 ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναφερόμενος στις αυξήσεις των μισθών είχε πει το ιστορικό 0% +0% = 14% εννοώντας ότι με μηδέν αύξηση για το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο του χρόνου και μείωση κατά 14% του φόρου είχαμε ισόποση αύξηση για τα εισοδήματα.
Αύξηση 0,6%
Η ίδια εξίσωση για το 2015 είναι ακόμη επαχθέστερη για τους εργαζόμενους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ενδιάμεσης έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδας όσοι έχουν την τύχη να εργάζονται θα έχουν 0% αύξηση ενώ από την μείωση κατά 3,9% στις εργοδοτικές εισφορές τα μέσα εισοδήματα θα αυξηθούν μόνο κατά 0,6%.
Μείωση εργοδοτικών εισφορών
Η εξήγηση βρίσκεται στο ότι το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών (2,9%) θα ωφελήσει τους εργοδότες και μόνο 1% τους εργαζόμενους.
Τούτο την ώρα που με βάση την ΤτΕ τα μέσα εισοδήματα μειώθηκαν κατά την πενταετία 2010- 2014 ούτε λόγο ούτε πολύ κατά 27,1% δηλαδή περίπου 5,5% σε μέση ετήσια βάση.
Η ίδια ενδιαφέρουσα ανάλυση καταγράφει ότι ο κατώτερος μισθός κουρεύτηκε την διετία 2012 -2013 μέσω των σχετικών νομοθετικών παρεμβάσεων κατά 20,5%.
Η «συνταγή» του ΔΝΤ
Σαν να μην έφτανε αυτό, έρευνα του ΔΝΤ για τους τρόπους αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων έδινε την ιδανική συνταγή.
Επιχειρηματολογούσε τονίζοντας ότι μετά την μείωση των εισοδημάτων στις χώρες που χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση (πρώτη από όλες η Ελλάδα) ο κατώτερος μισθός είναι μεγάλο ποσοστό του πραγματικού μέσου μισθού γεγονός που αποτελεί αντικίνητρο για προσλήψεις ειδικά νέων οι οποίοι κατά τεκμήριο με το βασικό μισθό.
Συνεπώς – πρότεινε το ταμείο – σε χώρες με υψηλή ανεργία νέων μέχρι 24 ετών θα πρέπει να εξεταστεί το γεγονός να μειωθούν κι άλλο η κατώτεροι μισθοί ώστε να υπάρχει κίνητρο απασχόλησης για νέους.
Παράλληλα σύμφωνα με το ΔΝΤ θα πρέπει να μειωθούν και τα επιδόματα ανεργίας ώστε όλοι να έχουν ένα κίνητρο να ψάξουν για δουλειά.
Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας από την απώλεια πάνω από ¼ των μέσων εισοδημάτων;
Σύμφωνα με την έκθεση της ΤτΕ την πενταετία 2010 -2014 το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 21,1% και αναμένεται να μειωθεί άλλο 2,4% και το 2015.
Δεύτερη καλύτερη επίδοση η Ελλάδα
Συμπερασματικά, σύμφωνα με την έκθεση, η Ελλάδα πλέον έχει τη δεύτερη καλύτερη επίδοση μετά τη Γερμανία στην εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας κόστους εργασίας μετά το 2000.
Αντιθέτως, η σωρευτική απώλεια ανταγωνιστικότητας με βάση τους δείκτες τιμών καταναλωτή, αφού την περίοδο 2000-2009 είχε φθάσει το 18,5%, στη συνέχεια περιορίστηκε, όμως με βραδύτερο ρυθμό λόγω της σχετικά καθυστερημένης μείωσης του εγχώριου πληθωρισμού σε επίπεδα χαμηλότερα από εκείνα των κύριων εμπορικών εταίρων εξαιτίας της επίδρασης των αυξήσεων στην έμμεση φορολογία ( ΦΠΑ , ΕΦΚ ) αλλά και στο κόστος ενέργειας και χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις.