Απόφαση “βόμβα” εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για τους δασικούς χάρτες.
Όπως προκύπτει από την εν λόγω απόφαση χιλιάδες πολίτες που έχουν ακίνητα τα οποία το κράτος είχε χαρακτηρίσει «δασικά» σε κυρωμένο Δασικό Χάρτη έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν αίτηση ακύρωσης για να τα αποδεσμεύσουν. Ουσιαστικά η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κύρωσης του δασικού χάρτη εκκινεί από τη στιγμή που η περιουσία ενός ιδιοκτήτη έχει χαρακτηριστεί ως δασική, δηλαδή συνήθως αυτό γίνεται κατά το στάδιο ανάρτησης στο Κτηματολόγιο, ή κατά τη διαδικασία μεταβιβάσεων ακινήτων.
Η απόφαση του ΣτΕ και οι δασικοί χάρτες
Μάλιστα σύμφωνα με την απόφαση (879/2024) του ΣτΕ που υπογράφουν η πρόεδρος, Μαργαρίτα Γκορτζολίδου και ο εισηγητής Ανδρέας Σκούφαλος, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους οι ιδιοκτήτες των ακινήτων αυτών δεν μπορούν να ενημερωθούν εγκαίρως. Κάποιους από τους λόγους αυτούς είναι:
- Όταν δεν έχουν τηρηθεί οι διατυπώσεις δημοσιότητας της ανάρτησης των δασικών χαρτών ή υπήρξαν ελλιπείς ή μη προσήκουσες, τότε δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί τεκμήριο πλήρους γνώσης του περιεχομένου τους και να κινηθεί η προθεσμία άσκησης αντιρρήσεων.
- Όταν περιλαμβάνονται στον Δασικό Χάρτη ως δασικές εκτάσεις που εμπίπτουν σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεως ή πολεοδομικές μελέτες ως δομήσιμες. Ο πολίτης αφού γνωρίζει ότι το ακίνητό του ευρίσκεται εντός πολεοδομημένης περιοχής, ευλόγως δεν επιδεικνύει ενδιαφέρον για το περιεχόμενο του δασικού χάρτη. Δηλαδή αφορά περιπτώσεις που και ο νομοθέτης θεωρεί περιττή την υποβολή αντιρρήσεων.
Και στις δύο περιπτώσεις η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της κύρωσης του Δασικού Χάρτη δεν κινείται από τη δημοσίευση της κυρωτικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά από τη γνώση της εκ μέρους του ενδιαφερομένου.
Επίσης, στην ειδική περίπτωση που έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, η οποία δεν ελήφθη υπόψη από τη Διοίκηση κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη, αν και ακυρώνει πράξη κήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας, η προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά της πράξης κύρωσης του δασικού χάρτη κινείται από τη στιγμή που γίνεται γνωστή από τον ενδιαφερόμενο.
Το ΣτΕ εξηγεί τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό . «Και τούτο διότι, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση που η έκταση εμπίπτει σε εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως ή πολεοδομική μελέτη ως δομήσιμη, ο ενδιαφερόμενος ευλόγως δεν επιδεικνύει ενδιαφέρον για το περιεχόμενο του δασικού χάρτη, διατηρώντας την πεποίθηση ότι η έκταση, σύμφωνα με την οικεία δικαστική απόφαση, δεν καταλαμβάνεται πλέον από τη δασική νομοθεσία», αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ
στο 