Τέλος
στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους, την οποία υφίστανται χιλιάδες
εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, έρχεται να δώσει η
πάγια – πλέον – νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας.
Γράφει η δικηγόρος, Κατερίνα Φραγκάκη
Ειδικότερα οι
εργοδότες πατώντας στη λήξη των παρωχημένων πλέον βιβλιαρίων υγείας, έβρισκαν δικαιολογία
και κατήγγειλαν τις συμβάσεις των εργαζομένων τους, επικαλούμενοι τον δήθεν
σπουδαίο λόγο της μη ύπαρξης εν ισχύ βιβλιαρίου υγείας, προκειμένου να μην
δίνουν αποζημίωση στους εργαζομένους τους.
Οι
εργαζόμενοι από την πλευρά τους, μη γνωρίζοντας τι ακριβώς ισχύει, δέχονταν
αναντίρρητα την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, θεωρώντας πως είχαν παραβεί
τις διατάξεις του εργατικού δικαίου.
Στην
πραγματικότητα με το άρθρο 8 της με αριθ. Υιγ/ΓΠ/οικ 96967/8.10.2012 απόφασης
του Υπουργού Υγείας ορίσθηκε ρητά ότι πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με
πιστοποιητικό υγείας όσοι ασκούν ή επιθυμούν ν’ ασκήσουν το επάγγελμα του
χειριστή τροφίμων ή ποτών ή να εργαστούν σε επιχειρήσεις τροφίμων και ποτών.
Το
πιστοποιητικό υγείας δηλαδή έχει έρθει ήδη από το 2012 και έχει αντικαταστήσει
το παλιό βιβλιάριο υγείας.
Αυτό
σημαίνει πως αν κάποιος εργαζόμενος στις παραπάνω επιχειρήσεις δεν έχει
βιβλιάριο υγείας ή έχει βιβλιάριο το οποίο δεν είναι πλέον σε ισχύ, αυτό δεν καθιστά
ex
officio
άκυρη τη σύμβαση εργασίας.
Αν ο εργαζόμενος εφοδιαστεί με
το προβλεπόμενο πιστοποιητικό υγείας, έστω και μία ημέρα κατά τη διάρκεια της
σύμβασης, αυτό την καθιστά στο σύνολό της έγκυρη και κατά συνέπεια, τυχόν
καταγγελία της είναι άκυρη.
Όμοια
έκρινε πρόσφατα και το 5ο Πολιτικό Τμήμα του Εφετείου Αθηνών
κρίνοντας έφεση εργοδότριας εταιρείας
κατά εργαζόμενής της που σε πρώτο βαθμό είχε δικαιωθεί, με την επιδίκαση
αποζημίωσης υπέρ της λόγω άκυρης καταγγελίας. Η εργοδότρια, επικαλούμενη πως
η σύμβαση εργασίας είναι άκυρη λόγω λήξης του βιβλιαρίου υγείας ζήτησε την
ακύρωση της σύμβαση, προκειμένου να μην καταβάλλει την αποζημίωση που
προβλέπεται από τον νόμο.
Το
Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο κατ’ ορθή ερμηνεία του κείμενου νομικού καθεστώτος,
έκρινε πως παρότι το βιβλιάριο υγείας είχε λήξει από το 2006, αυτό δεν
καθιστούσε άκυρη τη σύμβαση εργασίας, όπως ισχυριζόταν η εργοδότρια, καθώς η
εργαζόμενη είχε προμηθευτεί το προβλεπόμενο πιστοποιητικό υγείας, κάτι που
ισχυροποιούσε κατά τεκμήριο τη σύμβαση εργασίας καθ’ όλη τη διάρκειά της.
Επομένως,
η καταγγελία εκ μέρους της εργοδότριας θεωρήθηκε άκυρη και ως εκ τούτου υποχρεούται
σε αποζημίωση της εργαζόμενης, πέρα από τα επιπλέον κονδύλια για υπερωρίες και
υπερεργασία, τα οποία η εργοδότρια παρανόμως δεν είχε καταβάλλει.
Η
δικηγόρος Κατερίνα Φραγκάκη δήλωσε ότι ορθώς το Εφετείο έκρινε πως
παρότι το βιβλιάριο υγείας είχε λήξει, αυτό δεν καθιστούσε άκυρη τη σύμβαση
εργασίας. Κρίνεται αναγκαία λοιπόν η ενημέρωση των εργαζομένων, προκειμένου
να μάθουν ενδελεχώς τα δικαιώματά τους και να μην πέφτουν θύματα της
αυθαιρεσίας κάποιων εργοδοτών που καταστρατηγούν τα δικαιώματα τους.
