Από την αρχή θα ξεκινήσει άλλη μια φορά το τρίτο πρόγραμμα, αν τελικά
ενταχθεί το ΔΝΤ με χρηματοδότηση, αφού οι διαρροές που γίνονται από τις
εκθέσεις του Ταμείου που θα συζητηθούν τις επόμενες μέρες, θέλουν το Ταμείο να
ανοίγει ξανά θέματα όπως η διαχείριση των κόκκινων δανείων, οι Τράπεζες, το
δημόσιο και το εργασιακό.
Τούτο δε, ενώ παράλληλα απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ και τους Ευρωπαίους
δανειστές να ακολουθούν την συλλογιστική (και τις εκτιμήσεις) του Ταμείου από
εδώ και πέρα.
Το ΔΝΤ αναφέρει και στις δύο εκθέσεις που θα παρουσιαστούν στο ΔΣ του
οργανισμού, την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους αλλά και την ανάγκη αλλαγών και
μεταρρυθμίσεων σε δημοσιονομικό ασφαλιστικό και εργασιακό.
Επιμένει ότι μέτρα, όπως η μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων,
είναι μεταρρυθμίσεις, που αν εφαρμοστούν θα ενισχύσουν την βιωσιμότητα της
ελληνικής οικονομίας. Δεν μένουν όμως εκεί.
Ετοιμάζονται στη διμερή διαπραγμάτευση που θα γίνει με την Ελλάδα να
ζητήσουν την επανεξέταση του πρόσφατα αναθεωρημένου νόμου Κατσέλη, με στόχο να
επιταχυνθεί η εκκαθάριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτό σημαίνει
χαμηλότερα εισοδηματικά και περιουσιακά όρια για την ένταξη στο νόμο και άρα
περισσότερα σπίτια σε «τροχιά» πλειστηριασμού.
Σε ό,τι αφορά τα καταναλωτικά δάνεια, η αντίληψη του ΔΝΤ είναι ότι οι
τράπεζες θα πρέπει να εγκαταλείψουν την τακτική της εξωδικαστικής ρύθμισης των
κόκκινων δανείων που κάνουν αυτόν το καιρό και να ενεργοποιήσουν την αγορά
δανείων.
Να πουλήσουν δηλαδή «κόκκινα» και «πράσινα» δάνειά τους σε distress
funds, ώστε να ξεκαθαριστεί το ταχύτερο δυνατό το χαρτοφυλάκιό τους.
Ετοιμάζεται να ζητήσει επίσης επιτάχυνση και αύξηση των στόχων για την
εκκαθάριση των δανείων.
Στις τράπεζες αναμένεται να ζητήσουν πρόσθετη κεφαλαιακή ενίσχυση με τα
15 δις ευρώ που έχουν απομείνει για τον σκοπό αυτό στο δάνειο του ΕΜΣ.
Στο Δημόσιο το ΔΝΤ είναι αντίθετο και με την λύση για το νέο μισθολόγιο
των υπουργείων και με την συνεχή αναβολή της προσγείωσης των ειδικών
μισθολογίων με το ενιαίο μισθολόγιο που ισχύει για το δημόσιο.
Ιδιαίτερα πιεστικοί αναμένεται να είναι με το θέμα της κινητικότητας
στο δημόσιο αλλά και στο ξεκαθάρισμα των επίορκών και των υπεράριθμων.
Στο εργασιακό, η άποψη του ΔΝΤ είναι πλέον δεδομένη: Ζητά την
απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων που θα πρέπει να γίνονται χωρίς να
ζητείται η σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Εργασίας. Ζητούν επίσης αλλαγή στο
συνδικαλιστικό νόμο, βελτίωση της νομοθεσίας για τις ελαστικές μορφές
απασχόλησης και επαναφορά του μέτρου της ανταπεργίας (lock out).
Ακόμη και αν ψηφιστούν οι μειώσεις σε αφορολόγητο και συντάξεις, είναι
πιθανό να υπάρξει ξανά εμπλοκή με την ένταξη του Ταμείου, αν οι τεχνοκράτες του
και η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα δεν τα βρουν και στα υπόλοιπα διαρθρωτικά
μέτρα.