Δεν έφτανε το θρίλερ που ζουν οι συνταξιούχοι για το αν θα κοπούν οι επικουρικές συντάξεις ή όχι, ζουν και ένα άλλο δράμα. Το Δημόσιο καθυστερεί να τους αποδώσει τη σύνταξη για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο ακόμα και από τρία χρόνια και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν και τη σύνταξη που δικαιούνται.
Η απίστευτη και όμως ελληνική ιστορία περιγράφεται σε εισηγητική έκθεση νομοσχεδίου που κατέθεσε για δημόσια διαβούλευση –με διαδικασίες εξπρές καθώς η διαβούλευση ξεκίνησε προχθές και ολοκληρώθηκε μέσα σε 30 ώρες- ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης.
Όπως προκύπτει από την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, είναι πολλές πλέον οι περιπτώσεις εργαζομένων που κατέθεσαν τα χαρτιά τους για σύνταξη και –λόγω του ότι έχουν μπλέξει με τις διαδικασίες της διαδοχικής ασφάλισης- περιμένουν την έκδοσή της για περισσότερα από τρία χρόνια.
Το απίστευτο είναι ότι βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας δεν επιτρέπεται σε ιδιώτη να διεκδικήσει από το δημόσιο αναδρομικές συντάξεις για χρονικό περιθώριο μεγαλύτερο των τριών ετών. Κάτι που σημαίνει ότι έτσι όπως είναι γραμμένος ο νόμος, ο εργαζόμενος εκτός του ότι θα έχει μείνει χωρίς εισόδημα για περισσότερα από τρία χρόνια, τελικώς θα χάσει και τις συντάξεις του.
Το πρόβλημα λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς με τη συνταξιοδότηση υπαλλήλων στο υπουργείο Εργασίας, η έκδοση των συντάξεων καθυστερεί ολοένα και περισσότερο.
Έτσι, το υπουργείο Οικονομικών σκέφτηκε να καταθέσει διάταξη για δημόσια διαβούλευση, σύμφωνα με την οποία οι εργαζόμενοι, τουλάχιστον δεν θα χάνουν τα χρήματά τους. Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό απόσπασμα στην εισηγητική έκθεση: «Λόγω της αθρόας εξόδου των υπαλλήλων του δημοσίου κατά τα τελευταία έτη, παρατηρήθηκε υπέρμετρη καθυστέρηση στην απονομή των συντάξεων, στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις, η αναδρομικότητα των συντάξεων να ανατρέχει πέραν της τριετίας».
Με τη διάταξη που προτείνεται ζητείται ο περιορισμός των τριών ετών ως προς την καταβολή αναδρομικών συντάξεων να μην ισχύει υπό την προϋπόθεση ότι η υπέρβαση της τριετίας οφείλεται σε αδυναμία της συνταξιοδιοτικής διοίκησης για απονομή της οριστικής σύνταξης και όχι σε υπαιτιότητα του ίδιου του υπαλλήλου (π.χ καθυστέρηση στην προσκόμιση των δικαιολογητικών που του ζητήθηκαν).