Η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης αποτελεί βασικό εργαλείο των Αρχών για τον περιορισμό των δαπανών υγείας, μέσω αλλεπάλληλων μειώσεων στις τιμές, υποχρεωτικών εκπτώσεων και επιστροφών κ.λπ., όπως επισημαίνει ο Αλέξης Νικολαΐδης, Economic Research & Sectorial Studies Senior Analyst της Infobank Hellastat Α.Ε., σχολιάζοντας τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας για το χονδρικό εμπόριο φαρμάκων.
Σύμφωνα με τον κ. Νικολαΐδη, η καθαρή δημόσια δαπάνη εκτιμήθηκε για το 2015 σε περίπου 2 δισ. ευρώ, μέγεθος που υπολείπεται του 2009 κατά 60,5%. Η κάμψη αυτή προήλθε σε μεγάλο βαθμό από τις 12 ανατιμολογήσεις που έγιναν από το 2010 και μετά, μέτρο που προκάλεσε τη διαχρονική υποχώρηση της αξίας αγοράς των φαρμακαποθηκών σε σημαντικά χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με τα προ ύφεσης έτη.
Ωστόσο, από το 2015 καταγράφεται ήπια ανοδική τάση λόγω του αυξημένου όγκου συνταγογράφησης, αλλά και της αύξησης των παράλληλων εξαγωγών. Σύμφωνα με την έρευνα, πολλές εταιρείες τα τελευταία χρόνια ευνοήθηκαν από το παράλληλο εμπόριο, ιδίως όταν άρχισε η διαδοχική μείωση των τιμών. Το εν λόγω μέγεθος έως το 2014 κατέγραφε διαχρονική υποχώρηση, ενώ το 2015 αυξήθηκε απότομα κατά 31%, στα 401,64 εκατ. ευρώ, με την ποσότητα των διακινούμενων σκευασμάτων να ανέρχεται σε 19,1 εκατ. συσκευασίες, έναντι 10,1 εκατ. το προηγούμενο έτος.
Η προαναφερόμενη ενίσχυση καθίσταται ιδιαίτερα έκδηλη, λαμβανομένων υπόψη των αποφάσεων απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών που λήφθηκαν για αρκετά σκευάσματα. Συνολικά, κατά τη διάρκεια του 2015 έγιναν πέντε απαγορεύσεις και αναστολές απαγορεύσεων για παράλληλες εξαγωγές, αναφέρει η Καθημερινή. Οι εξαγωγές αποτελούν πλέον παράγοντα καθοριστικής σημασίας για τη βιωσιμότητα των φαρμακαποθηκών, καθώς οι μειώσεις στα περιθώρια κέρδους, η καθυστερημένη είσπραξη των απαιτήσεων από τα φαρμακεία και οι πιέσεις που ασκούν οι φαρμακοβιομηχανίες (δεν χορηγούν πιστώσεις μεγαλύτερες των 2 μηνών) έχουν καταστήσει την εξεύρεση άμεσης ρευστότητας επιτακτική ανάγκη.