Η Εταιρική Υπευθυνότητα δεν εξαντλείται στον τομέα της αλληλεγγύης αλλά λειτουργεί, πλέον, στη διεθνή κοινότητα, ως πεδίο παραγωγής καινοτόμων ιδεών και ως κίνητρο για την εφαρμογή πρωτοβουλιών και πρακτικών, οι οποίες υπηρετούν ταυτόχρονα την εταιρική ανάπτυξη και την ευημερία των τοπικών κοινωνιών.
Αυτό σημείωσε ο στην ομιλία του σχετικά με την δύναμη της τοπικής διάστασης της Εταιρικής Υπευθυνότητας ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας Κωνσταντίνος Μίχαλος στη 2η Διαπεριφερειακή Συνάντηση Activewomen – Δραστήριες Γυναίκες – Πάτρα 2016 «Επικοινωνώ – Συμμετέχω – Προσφέρω».
Όπως είπε ο κ. Μίχαλος οι επιχειρήσεις οφείλουν να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους σε θέματα Εταιρικής Υπευθυνότητας, αναζητώντας τη μεγαλύτερη δυνατή σύνδεση με την τοπική ανάπτυξη. Με τον πολιτισμό, με την παιδεία, με την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, με την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, με την προστασία του περιβάλλοντος, με την ανάδειξη και βελτίωση του δημοσίου χώρου.
Αυτό σε πρακτικό επίπεδο, έχει πολλές εφαρμογές. Από τη βιομηχανία που αντλεί προμήθειες από τοπικούς παραγωγούς και επιχειρήσεις, μέχρι τη μικρή τοπική επιχείρηση που συμμετέχει, για παράδειγμα, σε δράσεις αναδάσωσης, τουριστικής προβολής κτλ.
Σημείωσε ωστόσο ο πρόεδρος ότι «η εθελοντική ενεργοποίηση των επιχειρήσεων δεν απαλλάσσει το κράτος από τις δικές του ευθύνες. Και στην περίπτωση της χώρας μας, δεν αναιρεί την ανάγκη για ανάκαμψη και ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να παράγουν κοινωνικό μέρισμα, για να στηρίξουν τις τοπικές οικονομίες και τις τοπικές κοινωνίες, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να παραμείνουν στη ζωή. Και αποτελεί κυρίως ευθύνη της Πολιτείας να διασφαλίσει συνθήκες επιβίωσης. Να διασφαλίσει ένα σταθερό περιβάλλον και να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας».
Διεθνείς πρακτικές
Υπάρχουν, σε διεθνές επίπεδο, είπε ο κ. Μίχαλος, καλά παραδείγματα και πρακτικές που μπορούν να αξιοποιηθούν ευρύτερα και στη χώρα μας:
– Εταιρείες που όχι μόνο προτιμούν, αλλά και εκπαιδεύουν τους τοπικούς προμηθευτές και συνεργάτες. Μοιράζονται τεχνογνωσία και πόρους, για να ενισχύσουν τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα των συνεργατών τους, με αμοιβαίο όφελος.
– Εταιρείες που επενδύουν στην κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού σε τοπικό επίπεδο, βοηθώντας νέους ανθρώπους να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες και το ταλέντο τους, ή μακροχρόνια άνεργους να ενταχθούν ξανά δημιουργικά στην αγορά εργασίας.
– Εταιρείες που συνεργάζονται με τοπικούς φορείς, για την υλοποίηση προγραμμάτων επιχειρηματικότητας, εκπαίδευσης τοπικών πληθυσμών ή ορθολογικής διαχείρισης πόρων.
Δεν είναι τυχαίο, συνέχισε ο ίδιος, ότι σε πολλές χώρες και περιοχές της Ευρώπης, η Εταιρική Υπευθυνότητα διαμορφώνεται στο πλαίσιο δημόσιας διαβούλευσης των δήμων με τις επιχειρήσεις. Μέσα από μια διαδικασία που οδηγεί στην από κοινού ιεράρχηση αναγκών και προτεραιοτήτων. Επιτρέπει καλύτερο συντονισμό, αποτελεσματικότερη αξιοποίηση πόρων, αλλά και στην ανάπτυξη συνεργασιών για λύσεις προσαρμοσμένες στις τοπικές ανάγκες και δυνατότητες.
«Η συνεργασία και η δικτύωση αποτελούν σημαντικά ζητούμενα για την αποτελεσματικότερη ενεργοποίηση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε θέματα Εταιρικής Υπευθυνότητας. Μικρές επιχειρήσεις, που από μόνες τους διαθέτουν περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης, μπορούν να παράγουν θετικό αντίκτυπο συμμετέχοντας σε κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις» είπε ο κ. Μίχαλος και σημείωσε ότι τα επιμελητήρια μπορούν να αναλάβουν θετικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας άμεση επαφή με τις τοπικές επιχειρήσεις, αλλά και γνώση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε τόπου, μπορούν να παρέχουν ένα πεδίο ανταλλαγής καλών πρακτικών, δικτύωσης και σύνθεσης.
στο 