Την ανάγκη να υπάρξει άμεσα μια αξιόπιστη συμφωνία με τους εταίρους προκειμένου ν΄αρθεί το σημερινό αδιέξοδο και να υπάρξουν αναπτυξιακές προοπτικές για τη χώρα, υπογράμμισαν οι ομιλητές του συνεδρίου «Ένα νέο μοντέλο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία» που συνδιοργάνωσαν το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, το Καποδιστριακό, το Δημοκρίτειο και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Ταυτόχρονα συνέδεσαν τις προοπτικές για την ελληνική οικονομία με την ελάφρυνση του δημόσιού χρέους.
Ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Κωνσταντίνος Κόλλιας κατά την έναρξη του συνεδρίου τόνισε ότι «πρόκειται για την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια που γίνεται την τελευταία πενταετία καταγραφής και αναζήτησης των αναπτυξιακών προοπτικών για τη χώρα.Απαιτείται η εκπόνηση ενός ενθικού σχεδίου που θα οδηγήσει σε δημοσιονομική εξισορρόπηση και σε ανάπτυξη τη χώρα».
Ο Επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή,καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας επεσήμανε ότι «την κρίσιμη αυτή χρονική στιγμή, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Ρήξη ή συμφωνία με τους εταίρους; Μόνο μία επιλογή υπάρχει .Αυτή της συμφωνίας που θα παρέχει ταυτόχρονα προοπτικές για μία μελλοντική ανάπτυξη και έξοδο στις αγορές».
Στα μεγάλα λάθη και τους εσφαλμένους υπολογισμούς που έγιναν από τους πιστωτές της χώρας το 2010 και οδήγησαν σε μια άνευ προηγουμένου ύφεση την ελληνική οικονομία αναφέρθηκε ο καθηγητής Zsolt Drovas από το think tank Bruegel.
Ωστόσο,άφησε μία χαραμάδα αισιοδοξίας για την αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής οικονομίας εφόσον επιτευχθεί μια αξιόπιστη συμφωνία για τη χώρα.
«Σε διαφορετική περίπτωση θα αναπαράγονται τα λάθη του παρελθόντος ,που οδήγησαν στη μείωση κατά 25% του ελληνικού ΑΕΠ».
Σύμφωνα με τον κ. Drovas το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν ήταν βιώσιμο, υπήρξε ανεπαρκής σχεδιασμός στο πρόγραμμα προσαρμογής με «υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις» ενώ η τρόικα έχει τεράστια ευθύνη για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης τόνισε με έμφαση ότι « υπήρξε μία εκτεταμένη αποεπένδυση από τη χώρα που οδήγησε στην καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού.
Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, θα απαιτηθούν 107 δις ευρώ επενδύσεις έως το 2021 για να φτάσει το ελληνικό ΑΕΠ στο 10% του 2008. Πώς θα υπάρξει αναπτυξιακή προοπτική;
Σύμφωνα με τον κ.Χριστοδουλάκη που δηλώνει την αναγκαιότητα επίτευξης συμφωνίας η ανάπτυξη θα έλθει από:
– Συμπαγές πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και έργων υποδομής
– Νέο προσανατολισμό στις επενδύσεις με υψηλή προστιθεμένη αξία
– Ενίσχυση κλαδικών επιχειρηματικών σχημάτων με οικονομίες κλίμακας
– Δίκτυο πωλήσεων και αξιοποίηση προϊόντων
– Εθνικές μεταρρυθμίσεις, με άνοιγμα αγορών ,αποκρατικοποιήσεις και ενοποίηση ασφαλιστικού.
Ο πρώην εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ, επικεφαλής του ΔΣ του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ο άνθρωπος που ερευνά τις δυνατότητες συμμετοχής της χώρας στην Αναπτυξιακή Τράπεζα Bricks Παναγιώτης Ρουμελιώτης ,συνέδεσε ευθέως το θέμα της αναπτυξιακής προοπτικής για τη χώρα με την απομείωση του χρέους.
Ο κ.Ρουμελιώτης ήταν καταπέλτης εναντίον των Ευρωπαίων ,καθώς όπως είπε « το 2010 αντί να ξεκινήσει η συζήτηση για το εάν είναι βιώσιμο το χρέος, ξεκινήσαμε από τι δημοσιονομική προσπάθεια πρέπει να καταβάλλει η Ελλάδα.
Οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν και πέτυχαν να αναβληθεί η συζήτηση για να διασωθούν οι τράπεζες τους .Εάν είχε αντιμετωπιστεί τότε η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θα φτάναμε σε δημιοσιονομική προσαρμογή 6%.
Αυτή ήταν η απαρχή της συρρίκνωσης της ελληνικής οικονομίας. Μιας ύφεσης άνευ προηγούμενου, μεγαλύτερης και από αυτής του 1929».
Σύμφωνα με τον κ.Ρουμελιώτη εάν οι Ευρωπαίοι κάνουν και σήμερα το ίδιο λάθος και επιχειρήσουν να « κλείσουν» τα ταμειακά προβλήματα [όπως είναι ο ΦΠΑ] χωρίς να έχει υπάρξει συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους θα οδηγηθούμε στα ίδια λάθη.
Στην ίδια κατεύθυνση ήταν και η ομιλία του καθηγητή και γενικού διευθυντή του ΙΟΒΕ Νίκου Βέττα.
Σύμφωνα με τον κ.Βέττα το κλειδί για να υπάρξουν προοπτικές για τη χώρα είναι η απομείωση του χρέους και οι μεταρρυθμίσεις.
«Για να έχουμε ένα σαφέστατο αναπτυξιακό πρόσημο απαιτούνται αντιμετώπιση του χρέους ,διαρθωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η παρέμβαση του καθηγητή Paolo Manasse από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια που τόνισε ότι το μεγάλο λάθος στην ελληνική υπόθεση ήταν ότι η δημοσιονομική προσαρμογή δεν έγινε σταδιακά, όπως πρέπει να γίνεται και τώρα πρέπει να κινηθούμε στις ακόλουθες κατευθύνσεις:
– Να απελευθερωθούν άμεσα οι αγορές προϊόντων. Όπως είπε η μεγάλη πτώση στους μισθούς δεν συνοδεύτηκε από μείωση των τιμών των προϊόντων.
– Να αρθούν οι πιστωτικοί περιορισμοί στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις
– Να μη γίνουν τώρα μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις καθώς υπήρξε μεγάλη μείωση των συντάξεων και των μισθών τα προηγούμενα χρόνια.
Σχίζας: Πώς βγήκαμε από τις αγορές»
Με τίτλο “Πως βγήκαμε από τις αγορές”, ο μεταδιδακτορικός ερευνητής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης στο τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Παναγιώτης Σχίζας ανέλυσε τις αιτίες για τις οποίες η ελληνική οικονομία αποκλείσθηκε στην αρχή της κρίσης από τις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου. “Η ανεργία, η ανακοίνωση του αναθεωρημένου προς τα πάνω ελλείμματος και το μη βιώσιμο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αποτελούν τις βασικές αιτίες εξόδου και αποκλεισμού της χώρας από τις αγορές”, τόνισε ο κ. Σχίζας. Επεσήμανε ότι η αναστροφή της κατάστασης μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με επενδύσεις, οι οποίες θα έρθουν στην Ελλάδα εφόσον και μόνο όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία και αρχίσει να διαφαίνεται μείωση της ανεργίας. “Όταν αρχίσει να μειώνεται η ανεργία τότε η οικονομία θα στείλει το μήνυμα προς τους επενδυτές ότι αυξάνεται το διαθέσιμο εισόδημα και η οικονομία αναπνέει εκ νέου. Επίσης, μία ακόμη προωθητική παράμετρος θα είναι η επίτευξη μίας βιώσιμης λύσης για το χρέος”, ανέφερε.
Σύμφωνα με τον κ. Σχίζα πριν από την κρίση οι επενδυτές εστίαζαν και ξεχώριζαν τις χώρες με βάση το ύψος του χρέους. Τότε, όπως ανέφερε, η Ελλάδα και η Ιταλία ήταν στην ίδια κατηγορία εξου και τα παρόμοια spreads στα ομόλογά τους. Το δυστύχημα για την Ελλάδα σε σχέση με την Ιταλία ήταν ότι με το πρώτο ξέσπασμα της κρίσης οι αγορές, δηλαδή οι ξένοι επενδυτές, δεν έκριναν την ικανότητα της χώρας ανάλογα με το ύψος του χρέους αλλά “ανάλογα με το ύψος του ελλείμματος”.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Σχίζας από την αρχή της κρίσης έχει προτείνει ως ικανή και βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος την εξαγορά των χρεών της Ελλάδος προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζας από τον ESM.
στο 