Με ένταση, που ξεπερνά κάθε ιστορικό προηγούμενο, επενδύουν οι μεγάλες
επιχειρήσεις σε εταιρικά κεφάλαια καινοτόμων εταιρειών νεοφυούς κεφαλαίου
(corporate venture capital – CVC). Σήμερα τα εταιρικά κεφάλαια καινοτόμων
επιχειρήσεων νεοφυούς κεφαλαίου αγγίζουν τα 1.300 διεθνώς, ενώ το 2015, $28 δις από CVC
διοχετεύθηκαν σε περισσότερες από 1.063 συμφωνίες, σε ένα ευρύ φάσμα κλάδων.
α στοιχεία προκύπτουν από νέα έκθεση της ΕΥ (The Innovation Paradox), η
οποία, εξετάζει την ποικιλία των στρατηγικών, των προσεγγίσεων και των μοντέλων
που υιοθετούν οι ώριμες επιχειρήσεις, προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε
δραστικά μετασχηματιστικές καινοτομίες. Η έκθεση εξετάζει γιατί και πώς οι
επιχειρήσεις επενδύουν περισσότερο από ποτέ σε CVC. Ορισμένες επιχειρήσεις τα
χρησιμοποιούν για να οικοδομήσουν μία δεξαμενή πιθανών Συγχωνεύσεων &
Εξαγορών (Σ&Ε), ενώ άλλες για να επενδύσουν σε καινοτόμες επιχειρήσεις, οι
οποίες, αν και διατηρούν την ανεξαρτησία τους, συνδράμουν στο οικοσύστημα των
μεγαλύτερων επιχειρήσεων, βοηθώντας τες να εντοπίσουν και να καλλιεργήσουν
μελλοντικές καινοτομίες.
“Γίνεται, πλέον, σαφές ότι η καινοτομία είναι ζωτικής σημασίας στη
σημερινή αγορά, ωστόσο, η μετατροπή των δραστικά μετασχηματιστικών ιδεών σε
πραγματικότητα, δεν είναι πάντα το δυνατό σημείο των μεγάλων επιχειρήσεων”,
σχολιάζει η μελέτη.
Οι συντάκτες της επισημαίνουν δε ότι “οι συνθήκες που συμβάλλουν στη
διαδικασία αυτή, όπως οι μικρού μεγέθους ομάδες, η κουλτούρα που ενθαρρύνει τον
πειραματισμό και συγχωρεί την αποτυχία και η τάση προς τη μη συμμόρφωση, γενικά
δεν ευδοκιμούν σε ώριμες επιχειρήσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων”. Σε
αυτήν τη λογική, όπως προσθέτουν τα
εταιρικά κεφάλαια καινοτόμων επιχειρήσεων νεοφυούς κεφαλαίου μπορούν να γίνουν
το όχημα για να προσαρμοστεί μια επιχείρηση στις ανάγκες του εξωτερικού
περιβάλλοντος, προκειμένου να κάνει την καινοτόμο ιδέα, πραγματικότητα.
Αλλαγές
Η έκθεση εξετάζει ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους οι
σημερινοί ηγέτες της αγοράς συχνά δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τις αλλαγές, οι
οποίες μπορούν και τελικά επηρεάζουν αρνητικά τις επιχειρήσεις τους. Καθώς ο
μέσος όρος ζωής μιας επιχείρησης μειώνεται – από τα 35 χρόνια το 1980, στα 20
χρόνια το 2020 – οι επιχειρήσεις επενδύουν στη λεγόμενη “κόψη του ξυραφιού” της
καινοτομίας, χρησιμοποιώντας CVC.
Τέσσερις κατηγορίες
Η έκθεση εντοπίζει τέσσερις ευρείες κατηγορίες εταιρικών κεφαλαίων
καινοτόμων επιχειρήσεων νεοφυούς κεφαλαίου:
– Μία επένδυση ενίσχυσης είναι μία προσέγγιση CVC, στην οποία στόχος
είναι να γίνει δημοφιλής και να επεκταθεί η πλατφόρμα της μητρικής εταιρείας,
βοηθώντας τη να ενσωματώσει μια τεχνολογία σε ένα δίκτυο εφαρμογών και
επιχειρηματικών διαδικασιών. Αυτού του είδους οι καινοτομίες είναι χαμηλού
ρίσκου και επικεντρώνονται στις τρέχουσες επιχειρηματικές δραστηριότητες της
μητρικής εταιρείας. Είναι κυρίως επενδύσεις του σήμερα και όχι του αύριο.
– Μία αναδυόμενη επένδυση είναι μία προσέγγιση CVC, κατά την οποία
αντιμετωπίζεται μία αναγνωρισμένη πρόκληση ενός πελάτη, εφαρμόζεται ένα νέο
επιχειρηματικό μοντέλο στη μητρική εταιρεία και οικοδομείται πάνω σε έναν
προσκείμενο κλάδο, ώστε να δημιουργηθούν συνέργειες, οι οποίες, ωστόσο, δεν αποτελούν
μέρος της τρέχουσας επιχειρηματικής δραστηριότητας. Οι εταιρείες, συχνά, μπορεί
να χρηματοδοτήσουν μικρότερα επιχειρηματικά σχήματα, που μπορούν να κινηθούν
ταχύτερα, να πειραματιστούν και να δημιουργήσουν λύσεις πιο γρήγορα και πιο
φθηνά από τα εσωτερικά τμήματα Έρευνας & Ανάπτυξης. Μερικές μεγάλες
εταιρείες επενδύουν σε αναδυόμενες λύσεις, πέραν της δικής τους κύριας
επιχειρηματικής δραστηριότητας.
– Μία κινητήρια επένδυση είναι μία προσέγγιση CVC, κατά την οποία
κατηγοριοποιούνται οι επενδύσεις, οι οποίες εστιάζουν στο μέλλον, αλλά
ανταποκρίνονται στις ανάγκες των στρατηγικών στόχων. Μία μητρική εταιρεία
ενδέχεται να κρίνει ότι μπορεί να κινηθεί ταχύτερα στην αγορά, αποκτώντας
πρόσβαση σε εξωτερικές καινοτομίες.
– Μία πειραματική επένδυση είναι μία προσέγγιση CVC, στην οποία
πραγματοποιούνται επενδύσεις σε θεωρητικές ιδέες που βρίσκονται σε πιλοτικό
στάδιο, εξετάζοντας καινοτόμες σκέψεις. Οι νεοφυείς επιχειρήσεις (startups)
συνήθως βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο και πολλές μητρικές εταιρείες καινοτόμων
επιχειρήσεων νεοφυούς κεφαλαίου επενδύουν σε αυτές μέσω θερμοκοιτίδων,
στοιχηματίζοντας σε πολλά μικρά, διαφορετικά εγχειρήματα, σε ένα περιβάλλον με
υψηλά ποσοστά αποτυχίας.
στο 