Το ασταθές και διαρκώς μεταβαλλόμενο επενδυτικό και φορολογικό πλαίσιο που ισχύει στην Ελλάδα είναι κατώτερο του ελαστικού και θελκτικού φορολογικού πλαισίου της πλειοψηφίας των ανταγωνιστριών της χωρών στον τουριστικό τομέα, γεγονός που προκαλεί κρίση εμπιστοσύνης μεταξύ Πολιτείας και επιχειρηματικότητας.
Την κατάσταση επιδεινώνει σημαντικά η πλήρης απουσία φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων.
Τη δυσάρεστη και δυσοίωνη αυτή πραγματικότητα επισημαίνει σε μελέτη του που δόθηκε στη δημοσιότητα ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), σύμφωνα με τον οποίο ο υψηλός βασικός φορολογικός συντελεστής επί των κερδών, η μεγάλη γραφειοκρατική επιβάρυνση των ελληνικών επιχειρήσεων, η κατάργηση των απαλλαγών ΦΠΑ στα νησιά και οι οκτώ συναπτές μεταβολές συντελεστού ΦΠΑ διαμονής και εστίασης από το 2008 μέχρι σήμερα, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα ενός πλαισίου το οποίο σε καμία περίπτωση δεν προάγει την προσέλκυση τουριστικών επενδύσεων.
Ο ΣΕΤΕ καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες, ούτως ώστε το 2017 να επανέλθουν οι συντελεστές ΦΠΑ σε ανταγωνιστικό επίπεδο στα νησιά, για να μην επιδεινωθούν περαιτέρω οι συνθήκες λειτουργίας των νομίμων επιχειρήσεων του κλάδου.
Σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ, η Ελλάδα έχει δημιουργήσει μια σειρά φορολογικών αντικινήτρων, τόσο για την λειτουργία των τουριστικών επιχειρήσεων όσο και για την προσέλκυση επενδύσεων στον κλάδο, με τη χώρα να καταλαμβάνει την τελευταία θέση με βάση τους φόρους επενδύσεων και τους φόρους λειτουργίας.
Στην κορυφή του σχετικού καταλόγου φιγουράρει η Κύπρος, την οποία ακολουθούν η Κροατία, η Τουρκία, η Ισπανία και η Ιταλία.
Οι αυξημένοι συντελεστές ΦΠΑ που επιβάλλονται κατά την μεταβίβαση ακινήτων στην Ιταλία και την Ελλάδα αποθαρρύνουν επενδύσεις σε νέες τουριστικές εγκαταστάσεις, ενώ ειδικά στην Ελλάδα η καθυστέρηση της επιστροφής ΦΠΑ επενδύσεων, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.
Επιπρόσθετα, ο ΣΕΤΕ παραπονιέται για την υφιστάμενη ανυπαρξία αναπτυξιακού νόμου, «που αφαιρεί από τη χώρα ένα ακόμα εργαλείο πρόσκλησης επενδύσεων».
Μεταξύ άλλων, η ισπανική νομοθεσία προβλέπει χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές σε πολλά νησιά που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς καθώς και συντελεστή 15% για τα δύο πρώτα έτη κατά τα οποία η επιχείρηση θα εμφανίσει κερδοφορία, καθιστώντας την χώρα ελκυστικότερο πόλο επενδύσεων φορολογικά σε σύγκριση με την Ελλάδα και την Ιταλία.
στο 