Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Ένα ακόμα δείγμα του ότι ο δημόσιος διάλογος σε σχέση με το πρόγραμμα διάσωσης στην Ελλάδα τελεί υπό πλήρη αποπροσανατολισμό αποτέλεσε η χθεσινή ημέρα.
Οι Βρυξέλλες εκπέμπουν πάντα το σταθερό μήνυμα ότι για να πάρει η Ελλάδα λεφτά από τα ποσά που απομένουν στο 2ο ελληνικό πρόγραμμα πρέπει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και στην Αθήνα διακινούνται ελπίδες ότι η ευθεία οδός μπορεί να παρακαμφθεί.
Η κυβέρνηση μέσω διαρροών ή και με απευθείας ανακοινώσεις επιμένει ότι για κάποιον ακατανόητο λόγο οι εταίροι της χώρας στο ευρώ θα υποχωρήσουν τελευταία στιγμή και θα δεχθούν πολιτική συμφωνία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Μιλάνε για διαπραγμάτευση και πολιτικές επαφές.
Η έλλειψη ενημέρωσης είναι τέτοια που μέχρι πριν από λίγες μέρες γίνονταν αναφορές στην «Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ» στη Ρίγα, χωρίς να σκεφτεί κανείς ότι εδώ και χρόνια οι Σύνοδοι Κορυφής γίνονται εκ της Ευρωπαϊκής Συνθήκης στις Βρυξέλλες και μόνον.
Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μπει καν στον επίσημο ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και να δει αν όντως υπάρχει τέτοια Σύνοδος. Ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε on camera ενημέρωση των κυβερνητικών συντακτών έλεγε πως ο πρωθυπουργός θα ζητήσει από τον Ντ.Τουσκ να βάλει την Ελλάδα στην ατζέντα.
Όταν οι διπλωματικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού ενημέρωσαν για την γκάφα άρχισε η φημολογία για τις παρασκηνιακές επαφές.
Η χώρα πιστεύει ακράδαντα ότι ο πρωθυπουργός θα συναντήσει την Άνγκελα Μέρκελ στη Ρίγα, η οποία δεν έχει κανένα άλλο θέμα να συζητήσει με Ρώσους, Λευκορώσους, Αρμένιους, Αζέρους, Ουκρανούς και Γεωργιανούς, αλλά θα κάτσει και θα κάνει αυτό που δεν έκανε σε τόσες άλλες συναντήσεις, θα παρακάμψει το πρόγραμμα και την τρόικα και θα δώσει πολιτική λύση.
Παρόμοια ιστορία είναι και η θρυλούμενη συμβιβαστική πρόταση Γιούνκερ. Οι άνθρωποι του Γιούνκερ την ίδια ώρα στις Βρυξέλλες, εξηγούσαν γιατί τέτοια πράγματα δεν στέκουν.
Είναι κουραστικό. Γιατί ή μνήμη δεν έχουμε, ή δεν μας ενδιαφέρει να μάθουμε τους κανόνες, ή και τα δύο.
Η Μέρκελ έχει ήδη πει σε 3 Έλληνες πρωθυπουργούς, “βρες τα με την τρόικα”. Το ίδιο θα κάνει και τώρα.
Όσο ο δημόσιος διάλογος θα ψάχνει παρασκήνια, χαρτιά και μυστήρια, θα χάνει το προσκήνιο. Και το προσκήνιο είναι πως σιγά σιγά μέσα στους 3 μήνες από τις 20 Φεβρουαρίου, τα προγράμματα-γέφυρες, οι ενδιάμεσες συμφωνίες και όλα τα άλλα ευφάνταστα που ακούστηκαν έχασαν τη μάσκα και έγιναν 2ο πρόγραμμα, 5ος έλεγχος.
Ό,τι ακριβώς είχαν πει οι Ευρωπαίοι πως θα γίνει, αυτό και έγινε. Δεν θα γίνουν δεκτές υπαναχωρήσεις, δεν θα μείνουν θέματα έξω, δεν θα μείνει τρύπα στον προϋπολογισμό, δεν θα γίνουν αποδεκτά μέτρα με «ευχετήριο χαρακτήρα».
Αν το είχαμε παραδεχθεί από την πρώτη στιγμή και είχαμε πει, ok, το επόμενο πρόγραμμα θα είναι καλύτερο και γραμμένο από την αρχή, τότε θα είχαμε ήδη τελειώσει. Τώρα μαζεύουμε τα κομμάτια της κατεστραμμένης οικονομίας.
«Ναι αλλά δεν πήραμε υφεσιακά μέτρα», θα σου πει κανείς. Σοβαρά; Από πότε η υπερφορολόγηση δεν είναι υφεσιακή; Από πότε η διατήρηση του wage-bill στο δημόσιο είναι αναπτυξιακή; Πολιτικές επιλογές είναι όλα.
Ο λαός ψήφισε και αποφάσισε ότι προτιμά ότι θα πληρώσει ο ιδιωτικός τομέας και όχι ο δημόσιος. Τι; Δεν ψήφισε έτσι; Συγνώμη χάσατε.
Πηγή: real.gr
στο 