Σε παλαιότερους σταθμούς της πολιτικής σταδιοδρομίας του Αλέξη Τσίπρα, από τις σχολικές καταλήψεις της δεκαετίας του ´90 μέχρι την υποψηφιότητα- έκπληξη στις δημοτικές εκλογές του 2006, αλλά και την τελική σύγκρουση με τον Αλέκο Αλαβάνο ανατρέχει η Tageszeitung.
Όπως αναφέρεται, σε αντίθεση με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος θεωρείται πολιτικό του πρότυπο, «ο Τσίπρας έχει ένα μοναδικό πλεονέκτημα: δεν ανήκει στις παλαιές οικογένειες των πολιτικών και στις κομματικές φατρίες που επί δεκαετίες συνέβαλαν στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και κατέστησαν παγκοσμίως γνωστό το ελληνικό πελατειακό σύστημα. Μπορεί να οικοδομήσει πάνω σε αυτό. Είτε τον αφήσει ο Λαφαζάνης, είτε όχι».