Για «Προσχέδιο Προϋπολογισμού που επιβεβαιώνει την επιστροφή της χώρας στο “καθοδικό σπιράλ”» κατήγγειλε την κυβέρνηση ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων, Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας υπογραμμίζοντας ότι «η ριζοσπαστική αριστερά πέτυχε να καταλάβει το “τυρί” της πολιτικής εξουσίας, αλλά έχασε πολύτιμο χρόνο μη έχοντας σχέδιο για τη χώρα, με συνέπεια να εγκλωβισθεί στη “φάκᨔ.Έτσι έχασε την όποια ιδεολογικοπολιτική “ψυχή της”» και κατέληξε «το ζητούμενο είναι να μην εγκλωβίσει ανεπίστρεπτα και τη χώρα».
Ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων, Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση μετά την κατάθεση στη Βουλή των Ελλήνων του Προσχεδίου Κρατικού Προϋπολογισμού 2016:
«Το Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού Κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα αποτελεί ιστορικό γεγονός. Με αυτό, η χρόνια και μέχρι τις εκλογές αριστερή πολιτική ρητορική καταρρέει. Η πλήρης αποκάλυψη της «κυβερνώσας Αριστεράς» αρχίζει.
Η Νέα Δημοκρατία αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήρια το συμφέρον της Πατρίδας και την οπτική του ιστορικά δικαιωμένου ιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα. Τον ριζοσπαστικό-κοινωνικό φιλελευθερισμό και την κοινωνική οικονομία της αγοράς. Αξιολογεί την ισορροπία που ο Προϋπολογισμός, στην πράξη, επιδιώκει μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Τα μεγέθη αποτυπώνουν ότι το κόστος της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα, για το 2015 και το 2016, είναι τεράστιο για την Ελληνική οικονομία και οδυνηρό για τους πολίτες. Ύφεση, δημοσιονομική ανισορροπία, ανεργία, διόγκωση χρέους, κ.α. Η λεκτική μετατόπιση από την «παλαιά» στη «νέα αριστερή» ρητορική δεν πείθει.
Συγκεκριμένα:
1ον. Η Ελληνική οικονομία επιστρέφει στην ύφεση.
Την ίδια περίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνει προς τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνει όπισθεν».
Ειδικότερα, μετά την επίτευξη θετικού ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης το 2014, η χώρα επιστρέφει στην ύφεση το 2015, ενώ προβλέπεται να παραμείνει σ’ αυτή την κατάσταση και το 2016.
Υπενθυμίζεται, ότι η αρχική εκτίμηση των εταίρων, πριν από 1 χρόνο, ήταν για ρυθμό ανάπτυξης 2,9% το 2015, με πρόβλεψη για περαιτέρω επιτάχυνσή του μεσοπρόθεσμα.
Αντί αυτού, η χώρα «βουτάει» και πάλι σε ύφεση 2,3% το 2015.
Και αυτό γιατί εφέτος, διαψεύδοντας τις αρχικές αισιόδοξες αλλά ρεαλιστικές εκτιμήσεις, μειώθηκε η ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση, συρρικνώθηκαν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, κατέρρευσαν οι επενδύσεις.
2ον. Η ανεργία διογκώνεται.
Την ίδια περίοδο που την Ευρωζώνη η ανεργία μειώνεται, στην Ελλάδα αυξάνει.
Συγκεκριμένα, μετά τις ενδείξεις σταδιακής μείωσής της το 2014 (κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σε ετήσια βάση), η ανεργία αναμένεται και πάλι να αυξηθεί, τόσο το 2015 όσο και ακόμη περισσότερο το 2016.
Και να διαμορφωθεί τουλάχιστον 3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη απ’ ότι προβλέπονταν πέρυσι για το 2015.
3ον. Η δημόσια οικονομία επέστρεψε στα πρωτογενή ελλείμματα.
Η δημόσια οικονομία επιστρέφει σε πρωτογενές έλλειμμα το 2015 μετά από 2 χρόνια, το 2013 και το 2014, επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων.
Και αυτό παρά τη λήψη νέων, πρόσθετων, επώδυνων μέτρων λιτότητας ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ για το 2015 από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
4ον. Οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης «βουλιάζουν» στα ελλείμματα.
Συγκεκριμένα, παρουσιάζουν αυξημένο έλλειμμα το 2015, το οποίο προβλέπεται να διευρυνθεί και να «σκαρφαλώσει» στα 2,6 δισ. ευρώ το 2016.
Παρατηρείται, εκτιμάται και προβλέπεται επιδείνωση στις ασφαλιστικές εισφορές, στη συνταξιοδοτική δαπάνη, στις απλήρωτες υποχρεώσεις.
5ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα διογκώνονται.
Μόνο κατά το 1ο επτάμηνο του 2015, αυτές οι υποχρεώσεις, σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης, ήδη αυξήθηκαν κατά 2 δισ. ευρώ, ή κατά 52%, σε σχέση με το τέλος του 2014.
Οι υποχρεώσειςείχαν μειωθεί από τα 9 δισ. ευρώ το 2012, στα 3 δισ. ευρώ το 2014, παρουσιάζοντας, συνεπώς, μία μείωση της τάξεως του 66% την περίοδο 2012-2014.
6ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, διαρκώς αυξάνεται.
Για την περίοδο 2015-2016 εκτιμάται, με τα σημερινά δεδομένα, περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ.
Ο λογαριασμός αυτός θα είναι, τελικά, πολύ υψηλότερος.
Κι αυτό γιατί:
α) Υπάρχει μια σειρά από νέα μέτρα, τα οποία, σύμφωνα με το Προσχέδιο, «είτε δεν είναι μετρήσιμα είτε η διαδικασία ποσοτικοποίησής τους δεν έχει ολοκληρωθεί προς το παρόν».
Μεταξύ αυτών είναι η σταδιακή κατάργηση της υφιστάμενης φορολογικής μεταχείρισης των αγροτών, η μείωση όλων των ορίων για τις κατασχέσεις, η κατάργηση φοροαπαλλαγών φυσικών και νομικών προσώπων κ.α.
β) Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, πρόσθετα μέτρα για το 2017-2018 («αξιόπιστα διαρθρωτικά μέτρα που θα αποφέρουν τουλάχιστον ¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).
Ενώ, «οι Ελληνικές αρχές δεσμεύονται να λάβουν περαιτέρω διαρθρωτικά μέτρα τον Οκτώβριο του 2016, αν κριθούν αναγκαία, για να διασφαλιστούν οι στόχοι του 2017 και του 2018».
7ον. Από τα δημοσιονομικά μέτρα που εισηγήθηκε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, και που μπορούν μέχρι σήμερα να προσδιορισθούν, το 62% είναι πρόσθετοι, άμεσοι και έμμεσοι φόροι, και το 38% περικοπές στο σκέλος των δαπανών (εκ των οποίων το 75% περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, παροχές κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικά επιδόματα).
Ο Προϋπολογισμός στραγγαλίζει την πραγματική οικονομία.
Το μίγμα των παρεμβάσεων δείχνει ιδεοληπτική αριστερή εμμονή στην αύξηση των φόρων.
Δεν εφαρμόζει το ορθό μίγμα προσαρμογής μεταξύ δαπανών και φόρων.
Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας απειλείται με πλήρη διάλυση, ενώ, παράλληλα, περικόπτονται οι συντάξεις, μειώνεται το ήδη χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και πλήττεται η ιδιωτική κατανάλωση.
8ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν «εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο».
Η Κυβέρνηση εσφαλμένα θριαμβολογεί.
Η αλήθεια είναι ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι εξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας, ενώ το ζητούμενο είναι το ύψος των δημοσιονομικών στόχων σε συνδυασμό με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι στόχοι.
Δυστυχώς, επί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση και η δημόσια οικονομία στα πρωτογενή ελλείμματα.
Υπενθυμίζω ότι οι «Θεσμοί», το Νοέμβριο του 2014, προέβλεπαν για το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.
Σήμερα, η αντίστοιχη εκτίμηση του 3ου Μνημονίου είναι για πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ το 2015, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.
Με αποτέλεσμα, ακόμη και η επίτευξη στόχου για πρωτογενές έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το 2015, να απαιτεί πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ μόνο για το 2015.
Δηλαδή έχουμε και πρωτογενές έλλειμμα και πρόσθετα μέτρα, λόγω της επιδείνωσης των επιδόσεων της οικονομίας.
Αλλά, ταυτόχρονα, και ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους, δηλαδή του δανεισμού της χώρας.
9ον. Το δημόσιο χρέος και πάλι διογκώνεται.
Ως απόλυτος αριθμός, μετά τη συρρίκνωση που επετεύχθη για πρώτη φορά το 2014, και πάλι, εξαιτίας της νέας ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αυξάνεται.
Με αποτέλεσμα, ως ποσοστό του μειούμενου ΑΕΠ, να διαμορφωθεί περίπου στο 192% το 2016, αυξημένο κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε 2 χρόνια!
Υπενθυμίζεται ότι η αύξηση του χρέους ήταν μόλις 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ την περίοδο 2011-2014, περίοδο κατά την οποία το δημόσιο χρέος, ως απόλυτος αριθμός, μειώθηκε κατά 40 δισ. ευρώ.
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα Προσχέδιο Προϋπολογισμού που επιβεβαιώνει την επιστροφή της χώρας, με οδηγό την αριστερή Kυβέρνηση, στο «καθοδικό σπιράλ».
Η ριζοσπαστική αριστερά πέτυχε να καταλάβει το «τυρί» της πολιτικής εξουσίας, αλλά έχασε πολύτιμο χρόνο μη έχοντας σχέδιο για τη χώρα, με συνέπεια να εγκλωβισθεί στη «φάκα».
Έτσι έχασε την όποια ιδεολογικοπολιτική «ψυχή της».
Το ζητούμενο είναι να μην εγκλωβίσει ανεπίστρεπτα και τη χώρα».
στο 