Οι Ευρωπαίοι ευθύνονται οι ίδιοι για τη δεινή πολιτική κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει εξαιτίας της κρίσης των προσφύγων. Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα, τα οποία έστειλε ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ΕΕ. Σωστά επισήμανε ο Τούρκος πρόεδρος πως η ΕΕ για καιρό αγνοούσε το θέμα, θεωρώντας πως δεν την αφορά. Εδώ και καιρό όμως τέσσερα εκατομμύρια Σύροι εγκατέλειψαν τη χώρα τους και οι μισοί από αυτούς βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία. Και έχει επίσης δίκιο όταν λέει ότι οι Βρυξέλλες αντέδρασαν σε κατάσταση πανικού όταν οι πρόσφυγες χτύπησαν την πόρτα της. Τώρα ο Ερντογάν προσπαθεί με κάθε τρόπο να εκβιάσει την ΕΕ.
Η συνάντηση στις Βρυξέλλες ανάμεσα στους εκπροσώπους της ΕΕ και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης της Άγκυρας ήταν ένα θλιβερό θέατρο. Έπεσαν στα πόδια του. Κυρίως ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ορκιζόταν στη φιλία του με τον Ερντογάν και τον επαινούσε λέγοντας πόσο μεγάλος μεταρρυθμιστής είναι στην Τουρκία.
Τι γίνεται με την Ευρώπη των αξιών;
Πως γίνεται όμως μέσα σε ένα βράδυ ο Ερντογάν, τον οποίο κατέκριναν για την αντιδημοκρατική του πολιτική και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να μετατράπηκε στον σπουδαιότερο εταίρο των Ευρωπαίων; Ο λόγος είναι τα δικά μας λάθη και ο φόβος για την εσωτερική πολιτική αστάθεια.
Σε κάθε περίπτωση ο Ερντογάν δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολιών ότι θα πουλήσει ακριβά τη συνεργασία του στο θέμα των προσφύγων. Η ΕΕ θα πρέπει να ανεχθεί τις επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ. Μάλιστα θέλησε να εξισώσει τους Κούρδους με την τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος. Και αυτό διότι ελπίζει σε μια διπλή επιτυχία. Από την μια πλευρά στην πτώση του Άσαντ στη Συρία και από την άλλη στο χτύπημα των Κούρδων.
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εξετάσουν εάν θέλουν όντως να πουλήσουν και πόσο φθηνά την αξιοπιστία τους. Τα περισσότερα μέτρα, για τα οποία διαφωνούν, είναι για τα μάτια του κόσμου. Ο αγώνας εναντίον των διακινητών δεν θα έχει επιτυχία διότι τα χρήματα που διακυβεύονται είναι πολλά. Η ιδέα να γίνονται σε τουρκικούς καταυλισμούς αιτήσεις ασύλου για την ΕΕ είναι πρακτικά και νομικά ανεφάρμοστη. Και πώς μπορεί κανείς να υποχρεώσει τους Σύρους να παραμείνουν στην Τουρκία μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος; Και πως θα συμφωνούσε και ο Ερντογάν, ο οποίος ούτως ή άλλως θέλει να στείλει άλλους 50.000 στην Ευρώπη;
Τέρμα στις κλάψες για την κρίση
Η Τουρκία δεν μπορεί μόνη της να λύσει το θέμα των προσφύγων. Πρέπει μόνοι μας να το κάνουμε. Και είναι αδιανόητο να δίνουμε υποσχέσεις στον Ερντογάν, τις οποίες δεν μπορούμε να τηρήσουμε. Δεν είναι και στο πνεύμα της Ευρώπης να τον στηρίζει στο δρόμο του προς μια δικτατορία.
Τέλος, θα ήταν ίσως χρήσιμο να τελειώνουμε με τις κλάψες για την κρίση. Σε όλο τον κόσμο 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν τραπεί σε φυγή εξαιτίας πολέμων και φυσικών καταστροφών. Μόνο ένας μικρός αριθμός έχει έρθει μέχρι στιγμής στην Ευρώπη. Δεν θα πάθουμε τίποτα ακόμα και εάν έρθει ακόμα ένα εκατομμύριο άνθρωποι από τη Συρία και το Ιράκ. Η ήπειρός μας έχει μισό δισεκατομμύριο κατοίκους. Είναι θέμα πολιτικής θέλησης, ανθρωπιάς και δυνατοτήτων. Συνεργασίες αμφιβόλου ποιότητας με την κυβέρνηση στην Άγκυρα δεν θα έπρεπε πάντως να είναι στο πρόγραμμα.
Πηγή: Deutsche Welle
στο 