Εκτός συναλλαγής τίθενται- μέχρι στιγμής τουλάχιστον- γύρω στα 3,5 εκατ. στρέμματα, τα οποία χαρακτηρίζονται δασωμένοι αγροί. Ωστόσο, σύμφωνα με ειδικούς, με την ολοκλήρωση της κύρωσης των δασικών χαρτών ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί.
Η σύνταξη και ανάρτηση των δασικών χαρτών έχει ως αποτέλεσμα να σηκωθεί το… χαλί και να φανούν όλες οι παθογένειες και τα προβλήματα που κρύβονταν εδώ και δεκαετίες κάτω από αυτό.
Έτσι, οι δασικοί χάρτες μετατρέπονται σε πολλές περιπτώσεις από πολύτιμο εργαλείο για να προχωρήσουν το Κτηματολόγιο και το Δασολόγιο, σε απειλή για μεγάλο αριθμό ιδιοκτησιών σε όλη τη χώρα.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα γιατί βγαίνει εκτός συναλλαγής ο προαναφερόμενος αριθμός στρεμμάτων; Επειδή, όπως εξηγεί μιλώντας στα “ΝΕΑ” ο πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών- Πειραιώς- Αιγαίου και Δωδεκανήσου Γιώργος Ρούσκας “οι δικαιούχοι θα πρέπει να προσκομίσουν τίτλους ιδιοκτησίας οι οποίοι ανάγονται πριν από την 23η Φεβρουαρίου 1946 και έχουν μεταγραφεί”.
Όσοι από τους ιδιοκτήτες δεν έχουν τέτοιους τίτλους θα πρέπει να ακολουθήσουν μια χρονοβόρα διαδικασία ενστάσεων, η οποία απλώς παγώνει την αγορά και τις μεταβιβάσεις τίτλων. Το πρόβλημα, σύμφωνα με πληροφορίες, επιτείνεται σε περιοχές με έντονη αστικοποίηση τις τελευταίες δεκαετίες στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου στο παρελθόν τεράστιες εκτάσεις καλλιεργούνταν και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν αλλά και σε περιοχές όπως τα Επτάνησα, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, όπου το τεκμήριο ιδιοκτησίας βάραινε τον ιδιοκτήτη και όχι το Δημόσιο.
Όπως εξηγεί ο κ. Ρούσκας, σε πολλές περιοχές της χώρας δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. “Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όπου δεν υπάρχουν τίτλοι αυτοί ανήκουν στο Δημόσιο. Υπό αυτές τις συνθήκες όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την ιδιοκτησία την οποία όμως νέμονται επί γενεές, θα αυξηθούν γεωμετρικά και θα “παγώσουν” για μεγάλο διάστημα τις συναλλαγές”. Για τον λόγο αυτό διαπιστώνεται ήδη δυσκολία σε πράξεις αποδοχής κληρονομιάς, αν στην ανάρτηση η περιοχή εμφανίζεται ως δασική. Σύμφωνα με ειδικούς, μια ακόμη ιδιαιτερότητα είναι ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες γης έχουν τίτλους που έχουν προκύψει από μεταβιβάσεις τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 και τεκμαίρονται είτε από διαθήκες, είτε από πράξεις γονικής παροχής, είτε από πράξεις δωρεάς.
“Δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται δασική μια έκταση που στις αεροφωτογραφίες του 1945 φαίνεται ολοκάθαρα ως αγροτική και δασώθηκε λόγω εγκατάλειψης και ταυτόχρονα στην ακριβώς διπλανής της ίσως έκταση, που φαίνεται ως δασική στις αεροφωτογραφίες του ’45 να έχει γίνει εκχέρσωση για αγροτική χρήση και αυτό να το επιτρέπουμε” τόνισε μεταξύ άλλων πρόσφατα ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός.
Έτσι, οι δασικοί χάρτες μετατρέπονται σε πολλές περιπτώσεις από πολύτιμο εργαλείο για να προχωρήσουν το Κτηματολόγιο και το Δασολόγιο, σε απειλή για μεγάλο αριθμό ιδιοκτησιών σε όλη τη χώρα.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα γιατί βγαίνει εκτός συναλλαγής ο προαναφερόμενος αριθμός στρεμμάτων; Επειδή, όπως εξηγεί μιλώντας στα “ΝΕΑ” ο πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών- Πειραιώς- Αιγαίου και Δωδεκανήσου Γιώργος Ρούσκας “οι δικαιούχοι θα πρέπει να προσκομίσουν τίτλους ιδιοκτησίας οι οποίοι ανάγονται πριν από την 23η Φεβρουαρίου 1946 και έχουν μεταγραφεί”.
Όσοι από τους ιδιοκτήτες δεν έχουν τέτοιους τίτλους θα πρέπει να ακολουθήσουν μια χρονοβόρα διαδικασία ενστάσεων, η οποία απλώς παγώνει την αγορά και τις μεταβιβάσεις τίτλων. Το πρόβλημα, σύμφωνα με πληροφορίες, επιτείνεται σε περιοχές με έντονη αστικοποίηση τις τελευταίες δεκαετίες στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου στο παρελθόν τεράστιες εκτάσεις καλλιεργούνταν και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν αλλά και σε περιοχές όπως τα Επτάνησα, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, όπου το τεκμήριο ιδιοκτησίας βάραινε τον ιδιοκτήτη και όχι το Δημόσιο.
Όπως εξηγεί ο κ. Ρούσκας, σε πολλές περιοχές της χώρας δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. “Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όπου δεν υπάρχουν τίτλοι αυτοί ανήκουν στο Δημόσιο. Υπό αυτές τις συνθήκες όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την ιδιοκτησία την οποία όμως νέμονται επί γενεές, θα αυξηθούν γεωμετρικά και θα “παγώσουν” για μεγάλο διάστημα τις συναλλαγές”. Για τον λόγο αυτό διαπιστώνεται ήδη δυσκολία σε πράξεις αποδοχής κληρονομιάς, αν στην ανάρτηση η περιοχή εμφανίζεται ως δασική. Σύμφωνα με ειδικούς, μια ακόμη ιδιαιτερότητα είναι ότι οι περισσότεροι ιδιοκτήτες γης έχουν τίτλους που έχουν προκύψει από μεταβιβάσεις τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 και τεκμαίρονται είτε από διαθήκες, είτε από πράξεις γονικής παροχής, είτε από πράξεις δωρεάς.
“Δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται δασική μια έκταση που στις αεροφωτογραφίες του 1945 φαίνεται ολοκάθαρα ως αγροτική και δασώθηκε λόγω εγκατάλειψης και ταυτόχρονα στην ακριβώς διπλανής της ίσως έκταση, που φαίνεται ως δασική στις αεροφωτογραφίες του ’45 να έχει γίνει εκχέρσωση για αγροτική χρήση και αυτό να το επιτρέπουμε” τόνισε μεταξύ άλλων πρόσφατα ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός.
Με πληροφορίες από εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
στο 