‘Αρθρο του Δρ. Σχίζα Παναγιώτη *
Η θέσπιση του αυτομάτου μηχανισμού διόρθωσης αποτελεί το άριστο εργαλείο εξόδου από τη κρίση και επιστροφή στις αγορές καθώς αυξάνει την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας προς τους επενδυτές και τις αγορές.
Η σημαντικότερη πτυχή από την αύξηση της αξιοπιστίας έγκειται στα σταθερά, γνωστά εκ των προτέρων, φορολογικά έσοδα που οδηγούν σε σταθερό φορολογικό σύστημα, ότι δηλαδή συμβαίνει εδώ και χρόνια στις ανεπτυγμένες χώρες.
Με τον ορισμό των μεσο-μακροπρόθεσμων δημοσιονομικών στόχων (έσοδα-έξοδα), οι επενδυτές θα γνωρίζουν εκ προοιμίου τα προσδοκώμενα φορολογικά έσοδα, επιτρέποντας τους να προγραμματίσουν την απόδοση της επένδυσης τους, αλλά και υλοποιήσουν με μικρό βαθμό αβεβαιότητας εναλλακτικά σενάρια για υπερ ή υποαπόδοση των στόχων και την ποσοτικοποίηση των επίπτωση αυτών στην απόδοση της επένδυσης.
Δεύτερη σημαντική πτυχή, της επιβολής του αυτόματου μηχανισμού διόρθωσης, αποτελεί η ελαχιστοποίηση της πολιτικής δημαγωγίας καθώς οι όποιες παροχές θα πρέπει να τεκμηριώνονται μέσα στο συγκεκριμένο δημοσιονομικό πλαίσιο.
Ωστόσο, η ενίσχυση της αξιοπιστίας περνάει μέσα από την θεσμοθέτηση του τρόπου λειτουργίας του μηχανισμού με αυτόματη διόρθωση-απαλοιφή δημόσιου χρέους.
Η εξέλιξη του δημοσίου χρέους εξαρτάται κυρίως από τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος και τα δύο αυτά μεγέθη προτείνονται από τους θεσμούς.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για αυτόματο μηχανισμό διαγραφής του χρέους εφόσον οι προβλέψεις των θεσμών δεν επαληθευτούν. Με αυτό τον τρόπο, η ελληνική πολιτεία έχει την ευθύνη-υποχρέωση για την εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι θεσμοί έχουν την ευθύνη για σωστές δημοσιονομικές προβλέψεις.
* Ο Δρ. Σχίζας Παναγιώτης επισκέπτης ερευνητής του τμ. Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και Ανώτατο Στέλεχος του Τραπεζικού Κλάδου.
στο 