Η εικόνα ενός Κοινοβουλίου που τα µέλη του ψηφίζουν νόµους χωρίς προηγουµένως να τους έχουν αναγνώσει δεν είναι απλώς απογοητευτική. Είναι εξοργιστική! Ιδίως µάλιστα όταν λίγες µόνον ηµέρες αργότερα οι ίδιοι βουλευτές αναγκάζονται υπό την πίεση των αντιδράσεων της κοινής γνώµης να ψηφίσουν τα ακριβώς αντίθετα. Και βέβαια, το χειρότερο είναι ότι το λάθος της αρχικής ρύθµισης για τη συµµετοχή πολιτικών προσώπων σε offshore εταιρείες «επιδιορθώθηκε» βιαστικά, πρόχειρα, χωρίς καµία σοβαρή µελέτη και µε µοναδικό κριτήριο τις επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης. Το αποτέλεσµα είναι ένας νέος νόµος γεµάτος υπερβολές, που ήδη δέχεται βολές και ενστάσεις για αντισυνταγµατικότητα και που είναι σχεδόν βέβαιο ότι τελικά δεν θα εφαρµοσθεί, καθώς, εκτός όλων των άλλων, έρχεται και σε πλήρη αντίθεση µε τα ισχύοντα στην υπόλοιπη Ευρώπη.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, η οξύτατη διαµάχη κυβέρνησης – αξιωµατικής αντιπολίτευσης, για το θέµα της συµµετοχής πολιτικών και κρατικών αξιωµατούχων σε υπεράκτιες εταιρείες, µε βαρύτατες αλλά και αναπόδεικτες καταγγελίες και αλληλοκατηγορίες, επιβάρυνε ακόµη περισσότερο την ήδη νοσηρή ατµόσφαιρα της πολιτικής µας σκηνής. Οι πολίτες που υποφέρουν και αναζητούν εναγωνίως από την πολιτική ηγεσία ρεαλιστικές και αξιόπιστες λύσεις στα τεράστια προβλήµατα της καθηµερινότητάς τους βλέπουν γι’ άλλη µια φορά τα κόµµατα και τους εκπροσώπους τους να αναλώνονται σε στείρες και αδιέξοδες αντιπαραθέσεις, που υπονοµεύουν την εθνική προσπάθεια για έξοδο από την πολύχρονη, βαθιά κρίση. Ο φανατισµός, ο παλαιοκοµµατισµός, η πολιτική ιδιοτέλεια, η προσήλωση στα… ιδεώδη της καρέκλας και της κουτάλας που επικρατούν στην πολιτική µας σκηνή εδώ και δεκαετίες και µας οδήγησαν τελικά στη χρεοκοπία, επιβεβαιώθηκαν δυστυχώς γι’ άλλη µια φορά τα τελευταία εικοσιτετράωρα, µε αφορµή τη νοµοθετική ρύθµιση για τους φορολογικούς παραδείσους, στους οποίους κρύβονται κατά καιρούς τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας των Ελλήνων από τους ταγούς τους…
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ τα έχει πληρώσει πολύ ακριβά όλα αυτά. Σήµερα, περισσότερο παρά ποτέ, είναι αδήριτη ανάγκη να αλλάξουµε πορεία. Είναι ανάγκη επιτέλους να συζητήσουµε, να συνεννοηθούµε και να οµονοήσουµε για να ενισχύσουµε τη διαπραγµατευτική µας θέση απέναντι στους δανειστές και για να κινητοποιήσουµε τις παραγωγικές δυνάµεις της χώρας, ώστε να εξέλθουµε επιτέλους από τον φαύλο κύκλο της πολυετούς ύφεσης και να εισέλθουµε στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης. Η εθνική συνεννόηση και η εθνική ενότητα είναι προαπαιτούµενα για την έξοδο από την κρίση! Ιδίως σήµερα που οι πολίτες νιώθουν βαθύτατα απογοητευµένοι, αλλά και οργισµένοι, καθώς θεωρούν ότι προδόθηκαν κατ’ επανάληψη από πολιτικούς και κόµµατα που δεν τήρησαν ούτε στο ελάχιστο τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Και αν οι δυνάµεις του λεγόµενου ευρωπαϊκού-συνταγµατικού τόξου δεν συµπράξουν, προκειµένου να υπάρξουν πειστικές λύσεις στα προβλήµατα των πολιτών και σοβαρές ελπίδες εξόδου από την κρίση, ώστε να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, θα βρεθούµε σύντοµα µπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Η οικονοµική κρίση άρχισε ήδη να προσλαµβάνει χαρακτηριστικά κρίσης εµπιστοσύνης απέναντι στο πολιτικό σύστηµα. Και οι επικίνδυνες ακραίες λογικές που απαξιώνουν συνολικά και ισοπεδωτικά τον πολιτικό κόσµο, καθώς και οι ποικιλώνυµοι εκπρόσωποί τους, είναι πολύ πιθανό να ενισχυθούν ακόµη περισσότερο, µε ολέθριες συνέπειες για το µέλλον της χώρας… Ας το γνωρίζουν οι πολιτικοί µας ηγέτες και ας λάβουν κατεπειγόντως τα µέτρα τους! ∆ιαφορετικά, σύντοµα θα βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων…
στο 