«Το 2015 ήταν, για την Ελλάδα, μια ακόμη χρονιά ύφεσης, αποπληθωρισμού, χαμηλής ζήτησης, και ανεργίας, εξαιτίας εμμονής της Ευρώπης στην αδιέξοδη πολιτική της γενικευμένης λιτότητας και της αδυναμίας των πολιτικών μας δυνάμεων να διαμορφώσουν ρεαλιστικές εναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση, ευρύτερης αποδοχής». Τα ανωτέρω υπογράμμισε ο κ. Ελευθέριος Κούρταλης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών στη χθεσινή ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου.
Σύμφωνα με τον κ. Κούρταλη «η ανάπτυξη στη χώρα μας θυσιάστηκε στον βωμό της δημοσιονομικής ισορροπίας, η οποία, όμως, χωρίς ανάπτυξη, δεν είναι εφικτή, και η εξυπηρέτηση των δανειακών μας υποχρεώσεων ναρκοθετείται με πολιτικές που αντί να βελτιώνουν τη σχέση χρέους προς ΑΕΠ, τη χειροτερεύουν, καθώς μειώνουν σταθερά το ΑΕΠ».
Κατά τον κ. Κούρταλη, η χώρα θα πρέπει, προκειμένου η επανεκκίνηση της οικονομίας της να στηριχθεί σε υγιείς βάσεις, να αποκτήσει:
– Μία σύγχρονη, ευέλικτη, αντιγραφειοκρατική και οικονομική κρατική μηχανή, με κύρια αποστολή, να καθορίζει, με σαφήνεια, τους όρους λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα και να ελέγχει την πιστή εφαρμογή τους, σε συνδυασμό με τη βελτίωση των υποδομών και την άσκηση μιας βιώσιμης κοινωνικής πολιτικής.
– Ένα δίκαιο, σταθερό και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, που θα στοχεύει στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, με την αποτελεσματική πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της διαπλοκής.
– Ένα αποτελεσματικό τραπεζικό σύστημα, που θα έχει κατανοήσει ότι η καλύτερη αξιοποίηση των λαϊκών αποταμιεύσεων που συγκεντρώνει, περνά μέσα από τη χρηματοδότηση της δυναμικής και καινοτόμου ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Όσον αφορά τα ειδικότερα αιτήματα του κλάδου, ο κ. Κούρταλης επεσήμανε την ανάγκη για:
α) Μείωση του ενεργειακού κόστους, που σήμερα υπερβαίνει κατά πολύ το αντίστοιχο κόστος των κύριων ανταγωνιστών μας (διπλάσιο, σχεδόν, της Γερμανίας και υψηλότερο της Ισπανίας και Πορτογαλίας). Για έναν κλάδο, που το κόστος ενέργειας αντιπροσωπεύει το 25%, περίπου, της τιμής του τελικού προϊόντος, το θέμα αυτό είναι καθοριστικής σημασίας.
β) Επαναχρηματοδότηση, με μειωμένα επιτόκια, των μονάδων του κλάδου μας, οι περισσότερες από τις οποίες είναι εξαγωγικές, από το τραπεζικό σύστημα. Η πιστωτική ασφυξία που μαστίζει τον κλάδο και η απουσία ρευστότητας, αποτελεί βασική αιτία για την κάμψη της παραγωγής και των εξαγωγών του.
γ) Μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και εναρμόνισή τους με τα επίπεδα βασικών ανταγωνιστριών του κλάδου, γεγονός που θα οδηγήσει στην άνοδο της απασχόλησης και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη.
δ) Προστασία και αναβάθμιση της ποιότητας του ελληνικού βάμβακος, που αποτελεί βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα της κλωστοϋφαντουργίας μας.
ε) Συμμετοχή και της κλωστοϋφαντουργίας, στο Εθνικό Συμβούλιο Βιομηχανίας, που έχει δημιουργήσει η αρμόδια Υφυπουργός κα Τζάκρη, με τη βεβαιότητα ότι ο κλάδος μας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη προσπάθεια που γίνεται για ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης.
στ) Ενεργοποίηση του συστήματος των κρατικών προμηθειών των Ένοπλων Δυνάμεων, οι οποίες αποτελούν έναν από τους καλούς πελάτες των προϊόντων του κλάδου μας, για την τόνωση της εγχώριας παραγωγής και θεσμοθέτηση αυστηρών ποιοτικών προδιαγραφών για εισαγωγές. κλωστοϋφαντουργικών ειδών από χώρες χαμηλού εργατικού κόστους (Τουρκία, Κίνα, Κορέα, Ινδία).
ζ) Διευθέτηση, με ευνοϊκούς όρους, των «προβληματικών» δανείων των βιώσιμων κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων, προκειμένου, με την επαναλειτουργία ενός σημαντικού αριθμού εργοστασίων, και η παραγωγή του κλάδου να αυξηθεί και τα μη εξυπηρετούμενα, σήμερα τραπεζικά δάνεια, σταδιακά, να αποκλιμακωθούν.
η) Ψήφιση, το ταχύτερο δυνατό, του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, ο οποίος όμως δεν θα πρέπει να περιοριστεί στη χορήγηση φορολογικών και άλλων παρεμφερών κινήτρων, αλλά να προβλέπει και χρηματοδοτικές επιδοτήσεις οι οποίες είναι απολύτως αναγκαίες για την τεχνολογική αναβάθμιση του κλάδου μας και την ποιοτική βελτίωση της παραγωγής του.
θ) Εκσυγχρονισμό του συνδικαλιστικού νόμου 1264/1982 που είναι πλέον αναχρονιστικός στις σημερινές οικονομικές εθνικές και διεθνείς συνθήκες, θεωρώντας υπερβολικά τα προνόμια και προκλητική την προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων.
Μετά την ομιλία του κ. Κούρταλη, ακολούθησαν εκλογές για την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου, από τις οποίες ο κ. Ελευθέριος Κούρταλης αναδείχθηκε εκ νέου πρόεδρος του Συνδέσμου για την επόμενη τετραετία με Διοικητικό Συμβούλιο: την Αναστασία Βαρβαρέσου, αντιπρόεδρο, τον Ευριπίδη Δοντά, αντιπρόεδρο, την Ελευθερία Μουζάκη, αντιπρόεδρο, τον Ιωάννη Ακκά, γενικό γραμματέα, και συμβούλους -μέλη τους Δημ. Ακρίδα, Απόστ. Δοντά, Νικ. Κατράδη, Κων/νο Κλειδέρη, Αναστ. Κυρπόγλου, Σωτ. Μυτιληναίο, Βασ. Πολύχρονο, Κυρ. Περτσεμλίδη, Παντ. Σακαλίδη, Παν. Φρέντζο.
στο 