Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ καθόταν γεμάτος υπερηφάνεια στην κερκίδα των επισήμων στο Σταντ ντε Φρανς, όταν στις 10 του μηνός η Εθνική Γαλλίας εμφανιζόταν στον τελικό του EURO 2016. Και ναι μεν οι τρικολόρ έχασαν έναντι της Πορτογαλίας, αλλά εν πάση περιπτώσει έληγε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αλώβητο τελικά από την τρομοκρατία. Τέσσερις μέρες μετά, ειδικά την ημέρα της εθνικής γιορτής, χτύπησε ο δράστης της Νίκαιας. Η γαλλική δημοκρατία, που γιορτάζει στις 14 Ιουλίου της έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης, χτυπήθηκε στο μαλακό υπογάστριο.
Και για τον Φρανσουά Ολάντ ήταν ίσως η τελευταία «14η Ιουλίου». Τον Μάιο του 2017 θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές. Ακόμα είναι άγνωστο αν ο Ολάντ θα θέσει πάλι υποψηφιότητα, πάντως η προοπτική να κερδίσει είναι μηδαμινές. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είναι ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος από τη σύσταση της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας το 1958.
Το φάσμα της τρομοκρατίας
Από την εκλογή του το 2012 τον κατατρέχει η μοίρα. Η θητεία του σκιάστηκε από τρία σοβαρά τρομοκρατικά πλήγματα, ατέλειωτες απεργίες, διαμαρτυρίες και αποτυχημένες μεταρρυθμίσεις. Τον Ιανουάριο του 2015 ισλαμιστές τρομοκράτες προκάλεσαν λουτρό αίματος στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo και σε ένα εβραϊκό σούπερ μάρκετ. Στις 13 Νοεμβρίου ακολούθησαν ταυτόχρονες επιθέσεις στο νυχτερινό κλαμπ Μπατακλάν, το Σταντ ντε Φρανς, καφενεία και εστιατόρια με 130 συνολικά θύματα.
Και την περασμένη Παρασκευή στη Νίκαια ένας Τυνήσιος οδήγησε ένα τεράστιο φορτηγό μέσα στο πλήθος σκοτώνοντας 84 ανθρώπους. Μετά την επίθεση στο Charlie Hebdo είχαν κατέβει στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι ένα εκατομμύριο Γάλλοι. Η ενότητα του 2015 έχει στο μεταξύ εξανεμισθεί, η αντιπολίτευση επιρρίπτει στον Ολάντ πολιτική χρεωκοπία, ο προεκλογικός αγώνας πλησιάζει.
Οι δύσκολες μεταρρυθμίσεις
Προβλήματα τροφοδότησης στα πρατήρια βενζίνης, διαδρομές τραίνων που ακυρώνονται, βίαιες συγκρούσεις στο περιθώριο διαδηλώσεων. Λίγο πριν από την έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου επικρατούσε στη Γαλλία απεργιακό χάος. Αιτία ήταν ο αγώνας ορισμένων συνδικάτων κατά της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας που προωθεί η κυβέρνηση. Σκοπός της είναι να γίνει πιο ευέλικτο το εργασιακό δίκαιο σε μια Γαλλία των 3,59 εκατομμυρίων ανέργων που χρειάζεται επιτακτικά νέες θέσεις εργασίας.
Από το 2012 ο Ολάντ υπόσχεται τον περιορισμό της ανεργίας χωρίς να το καταφέρνει. Όπως δεν κατάφερε να συμπιέσει το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ που για την ακρίβεια έφθασε το 2015 το 3,5% σύμφωνα με το Ινστιτούτο Στατιστικών και Οικονομικών Μελετών της Γαλλίας INSEE. Το φθινόπωρο του 2014 ο πρωθυπουργός Mανουέλ Βαλς είχε υποσχεθεί για την επόμενη τριετία περικοπές 50 δις ευρώ. Έκτοτε ο πρόεδρος Ολάντ μάχεται για την πολιτική του επιβίωση.
Πηγή: DW
στο 