Ήταν ένας από τους ιδρυτές του κράτους του Ισραήλ, ένας άνθρωπος που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην πολιτική και πέρασε από όλα τα σημαντικά πολιτικά υπουργεία της χώρας του. Διετέλεσε από υπουργός Άμυνας και Οικονομικών μέχρι Εξωτερικής Πολιτικής. Δεν εξελέγη ποτέ, ωστόσο ήταν πολύ δημοφιλής και αγαπητός και κυρίως όταν διετέλεσε Πρόεδρος της χώρας. Ο Σιμός Πέρες δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει σε μια πολιτική επίλυση του παλαιστινιακού, κάτι άλλωστε που του χάρισε και το Νόμπελ Ειρήνης το 1994. Ο Σιμόν Πέρες δεν επαινέθηκε όμως μόνο για την πολιτική του αλλά επικρίθηκε και πολύ. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν οι ισραηλινοί οικισμοί στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, ενώ συχνά τον αποκαλούσαν «πατέρα του ισραηλινού πυρηνικού προγράμματος».
Εγκαταστάθηκε με τους γονείς του το 1934 στην τότε Παλαιστίνη. Ο Σιμόν Πέρες προοριζόταν να ασχοληθεί αρχικά με την γεωργική οικονομία. Μεγάλωσε σε ένα εβραϊκό χωριό στην Πολωνία και ο πατέρας του τον έστειλε στη Γεωργική Σχολή του Μπεν Σεμέν, στο βορειανατολικό Ισραήλ. Ο ίδιος όμως ενδιαφερόταν περισσότερο για την πολιτική και την θρησκεία και έγινε από νωρίς μέλος του Εργατικού Κόμματος. Απολάμβανε της εμπιστοσύνης του Μπεν Χουριόν, ο οποίος το 1948 κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας, τον έστειλε να αγοράσει όπλα. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας 25χρονος θα μπορούσε να αναλάβει μια τέτοια αποστολή.
Το 1970 ανέλαβε το υπουργείο Συγκοινωνιών και τέσσερα χρόνια αργότερα, στην κυβέρνηση του Γιτσάκ Ραμπίν, ανέλαβε το υπουργείο Άμυνας. Από το 1977 έως το 1992 διετέλεσε πρόεδρος του ισραηλινού Εργατικού Κόμματος, αλλά δεν κέρδισε ποτέ εκλογές ως πρωθυπουργός, ανέλαβε ωστόσο το πόστο αυτό κατόπιν συμφωνίας από το 1984 μέχρι το 1986. Από το 1986 μέχρι το 2002 διετέλεσε τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών.
Πεπεισμένος ειρηνιστής
Ο Σιμόν Πέρες ήταν ένας από τους επικριτές της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο το 1982 και έκανε συχνά εκκλήσεις σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς για ειρήνη. «Ούτε οι πύραυλοι, ούτε οι βόμβες μπορούν να μας σταματήσουν να φέρουμε ειρήνη στην Εγγύς Ανατολή» έλεγε.
Ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της ειρηνευτικής συμφωνίας του Όσλο και μαζί με τον Γιτσάκ Ραμπίν και τον Γιασέρ Αραφάτ τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης. Όταν το 1995 δολοφονήθηκε ο Ραμπίν ο Πέρες ανέλαβε για λίγο διάστημα τον πρωθυπουργικό θώκο.
Όταν το 1996 έχασε τις εκλογές ίδρυσε το “Κέντρο Ειρήνης Πέρες” με στόχο να προωθήσει την ειρήνη ανάμεσα στους Παλαιστίνιους και του Ισραηλινούς. Σε ηλικία 84 ετών εγκατέλειψε την πολιτική στο κόμμα και έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος της χώρας: «Μετά από μια τόσο μακρά καριέρα το λέω ξεκάθαρα: δεν θέλω να διοικώ και να ορίζω τα πάντα, δεν το θέλω πια. Σαν Πρόεδρος μπορώ να ονειρεύομαι και να σκέφτομαι».
Ο Πέρες έχασε όμως τις εκλογές από τον Μοσέ Κατσάβ το 2000. Ο δρόμος άνοιξε όταν ο Κατσάβ παραιτήθηκε εξαιτίας κατηγοριών για βιασμό το 2007. Παρέμεινε στο αξίωμα του Προέδρου μέχρι το 2014. Σε όλη του τη ζωή ονειρευόταν μια νέα Εγγύς Ανατολή. Δεν πρόλαβε να την ζήσει. Έφυγε σε ηλικία 93 ετών στο Τελ Αβίβ.
Πηγή: DW
στο 