Για «ευελιξία» στις οικονομικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ίση
αντιμετώπιση μεταξύ των κρατών – μελών απηύθυνε έκκληση ο Έλληνας αναπληρωτής
υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Ξυδάκης.
«Χρειάζεται ρεαλισμός και μια δημιουργική ευελιξία στις οικονομικές
πολιτικές, διότι το ζητούμενο για τους λαούς της Ευρώπης είναι η ανάπτυξη και η
καταπολέμηση της ανεργίας, ενώ θα πρέπει να δούμε ότι κάποιες υπερ-αυστηρές και
υπερ-τιμωρητικές πολιτικές, με ηθικολογική χροιά, θα πρέπει να τελειώσουν.
Όσο για το τεράστιο πρόβλημα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών -
το οποίο είναι και γεωπολιτικό- διαπιστώνουμε ότι τους τελευταίους δυο μήνες
υπάρχει ένα δόγμα (το οποίο και προήλθε, κυρίως, από την ομάδα των χωρών
Visengrant) της λεγόμενης “ευέλικτης αλληλεγγύης”.
Πρόκειται για μια Ευρώπη η οποία, όπως μας δίδαξε το παράδειγμα της
Μεγάλης Βρετανίας, οδηγεί σε ενδο-ρήξη, ή τουλάχιστον σε κατακερματισμό.
Όπως είπε ο Ιταλός υπουργός Paolo Gentiloni, σε κεντρικό επίπεδο, η Ευρώπη
θα πρέπει να αποφασίσει αν θα είναι ευέλικτη στους όρους κοινωνικής δικαιοσύνης
και ανάπτυξης, ώστε να δώσει ελπίδα στους λαούς ή αν θα αποφασίσει να είναι
υπερ-αυστηρή προς όφελος κάποιων (πάντως όχι των κοινωνιών) και να είναι
“a la carte” και διαλυτική στα ζητήματα της μεγάλης πολιτικής»,
δήλωσε ο αξιωματούχος της ελληνικής διπλωματίας από τη Ρώμη, όπου βρέθηκε για
μία σειρά συναντήσεων με Ευρωπαίους ομολόγους του, στο πλαίσιο πρωτοβουλίας της
ιταλικής κυβέρνησης αφιερωμένη στη σημασία του κράτους δικαίου στην Ευρώπη.
Επίσης, σε δηλώσεις του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο κ. Ξυδάκης δεν
παρέλειψε να αναφερθεί και στο πρόβλημα της ανόδου της ακροδεξιάς σε ορισμένες
χώρες του μπλοκ:
«Κατά την ελληνική άποψη, υπάρχει η ανάγκη οι δημοκρατικές και
προοδευτικές δυνάμεις να απαντήσουν με σθένος και πειστικότητα στους πολίτες,
μπροστά στην αμφισβήτηση της Δημοκρατίας και του κράτους δικαίου η οποία και
εμφανίζεται από πολλές ακροδεξιές φωνές σε όλη την Ευρώπη.
Στη μεγάλη εκδήλωση που θα οργανωθεί, άλλωστε, στην ιταλική πρωτεύουσα
τον ερχόμενο Μάρτιο, για τα εξήντα χρόνια από την υπογραφή των ευρωπαϊκών
συνθηκών, πέρα από τον συμβολισμό, θα πρέπει να έχουμε να πούμε και κάτι το
ουσιαστικό, κάτι που να έχει πρακτική αξία για τις ζωές των ανθρώπων.
Αυτό νομίζω είναι και η μεγάλη πρόκληση για όλες τις προοδευτικές
κυβερνήσεις, από τη στιγμή που θα έχουμε, σχετικά σύντομα, και πολλές κρίσιμες
εκλογικές αναμετρήσεις σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, μέσα σε ένα κλίμα ραγδαίας
ανόδου της άκρας δεξιάς, της ξενοφοβίας και της ρητορικής του μίσους.
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να είμαστε αμυντικοί και παθητικοί απέναντι στη
ρητορική αυτή της άκρας δεξιάς, αλλά να αποκτήσουμε και μια “δημιουργική
επιθετικότητα”, να βγούμε μπροστά.
Να καταφέρουμε να πείσουμε τους ανθρώπους, να πείσουμε τους πολίτες».
στο 