Ανδρουλάκης: Η ΕΕ πολλαπλών ταχυτήτων σημαίνει αυξημένη ισχύ για τα μεγάλα κράτη

Παράλληλα, δηλώνει αισιόδοξος για την πορεία του Μάρτιν Σουλτς στις γερμανικές εκλογές, σημειώνοντας ωστόσο ότι «δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα από κανέναν. Η ανόρθωση της χώρας θα είναι κυρίως ελληνικό έργο», υπογραμμίζει.

Τέλος, για την Κεντροαριστερά επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να διατηρήσει την πολιτική της αυτονομία «χωρίς ψευτοδιλήμματα τα οποία έχει πληρώσει ο λαός μας στο παρελθόν».

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη που έδωσε στην «Αυγή» ο Νίκος Ανδρουλάκης:

Εκτιμάτε, με βάση τα παραδείγματα σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ότι η σοσιαλδημοκρατία θα γίνει πιο ισχυρή με τη διαφαινόμενη στροφή που κάνει προς τα αριστερά και μακριά από τον μεγάλο συνασπισμό με τους συντηρητικούς;

Η θεωρία ότι η καταστροφή που θα προκαλέσει η άνοδος του εθνολαικισμού στην Ευρώπη οδηγεί νομοτελειακά στην επανάκαμψη των προοδευτικών δυνάμεων και ειδικότερα της σοσιαλδημοκρατίας, είναι αφελέστατα υπεραισιόδοξη.

Υπάρχουν τρεις δρόμοι μπροστά μας. Ο πρώτος είναι η επιλογή της διάλυσης της Ένωσης την οποία οραματίζονται οι εχθροί της. Ουσιαστικά αυτό οδηγεί σε υπερσυγκεντρωτικά κράτη και εξουσίες όπως οραματίζεται και η κα. Λεπέν. Ο δεύτερος, είναι η λεγομένη «Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων», εκφράζει συντηρητικές δυνάμεις και στην οποία αναφέρθηκε η κα Μέρκελ πρόσφατα. Ο τρίτος, είναι η προοδευτική επιλογή και οραματίζεται πολιτική ενοποίηση για όλους.

Το ανησυχητικό σήμερα είναι ότι πολλοί, επειδή φοβούνται τον πρώτο δρόμο, είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν τον δεύτερο. Θα πρόκειται για ιστορικό λάθος εάν συμβεί κάτι τέτοιο και φυσικά δεν είναι καθόλου προς το συμφέρον της χώρας μας. Το σοσιαλδημοκρατικό όραμα για την ενωμένη Ευρώπη είναι ένα υπόδειγμα για το όραμα του εξανθρωπισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ενιαία Ευρώπη που οραματιζόμαστε έχει δημοκρατικά χαρακτηριστικά ενώ η Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων σημαίνει αυξημένη ισχύ για τα μεγάλα κράτη.

Για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, το μεγάλο στοίχημα είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ακολουθήσουμε τον δρόμο της περαιτέρω ενοποίησης. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να επινοήσουμε, μέσω των παραδοσιακών ιδεών μας, σύγχρονα εργαλεία που θα αντιλαμβάνονται ότι η παγκοσμιοποίηση αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες και θα δημιουργούν τις συνθήκες για την αντιμετώπιση τους. Τέτοια εργαλεία, όπως η έξυπνη χρήση της φορολογικής πολιτικής μπορούν να ελέγξουν τον καπιταλισμό casino όπως έγινε με την περίπτωση της Apple στην Ιρλανδία. Η επιβολή προστίμου δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την χρήση των ενιαίων κανόνων που επιβάλει η ΕΕ. Άρα, οι κοινοί κανόνες και το ενιαίο πλαίσιο λειτουργίας και ρυθμίσεων θα είναι στο μέλλον το όπλο των αδυνατών απέναντι στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Σημαντικό στοιχείο από μόνο του είναι και η αλληλεγγύη. Αντίθετα, με ότι πιστεύουν οι συντηρητικοί, η αλληλεγγύη αποτελεί εγγύηση για την συλλογική μας ευημερία. Αυτός είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να ξαναποκτήσουν οι ιδέες μας την χαμένη τους ηγεμονία.

Θεωρείτε ότι ο Μάρτιν Σουλτς έχει ελπίδες να επικρατήσει στις γερμανικές εκλογές; Σε αυτή την περίπτωση θα σημαίνει κάτι για το ελληνικό ζήτημα;

Είμαι αισιόδοξος ότι οι ψηφοφόροι θα αξιολογήσουν ως ιδιαίτερα θετικά στοιχεία την ιδεολογική συνέπεια, την εμπειρία, το ήθος και την ευθύτητα του Μάρτιν Σούλτς. Από την σύγκρουση του με τον Μπερλουσκόνι μέχρι την Ελληνική κρίση, η θητεία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί υπόδειγμα κοινοβουλευτικού έργου.

Προσοχή όμως: δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα από κανέναν. Η ανόρθωση της χώρας θα είναι κυρίως ελληνικό έργο.

Πιστεύετε ότι μέσα στην ελληνική κεντροαριστερά -και στα διάφορα εγχειρήματα ανασυγκρότησης της που βρίσκονται σε εξέλιξη- υπάρχει μία αντίστοιχη διάθεση σαφούς διαφοροποίησης από τη συντηρητική παράταξη;

Είναι δεδομένο ότι υπάρχει διαφοροποίηση. Ιστορικά, η δημοκρατική παράταξη στην χώρα μας έχει την δική της πορεία, το δικό της διακριτό ιδεολογικό στίγμα. Αυτό που πρέπει να κάνει η κεντροαριστερά είναι να διατηρήσει την πολιτική της αυτονομία χωρίς ψευτοδιλήμματα τα οποία έχει πληρώσει ο λαός μας στο παρελθόν. Για να τον ξανακερδίσουμε πρέπει να προχωρήσουμε με τις αξίες μας: αλληλεγγύη, πλουραλισμός, σεβασμός στους θεσμούς και την δημοκρατία. Συγκροτώντας με αυτό τον τρόπο, ένα ρεαλιστικό σχέδιο λύσεων ανάχωμα σε δημαγωγίες και πελατειακές λογικές που ζημιώνουν ανεπανόρθωτα το δημόσιο συμφέρον. Μόνο τότε θα επανασυνδεθούμε με τις ευρύτερες λαϊκές μάζες και τα μεσαία στρώματα που συγκροτούν και το παραδοσιακό μας ακροατήριο.