Η Βραζιλία οδεύει να βιώσει μια χαμένη δεκαετία, με το βιοτικό επίπεδο των πολιτών να μην επανέρχεται στα προ κρίσης επίπεδα πριν από το 2022, προειδοποίησαν χθες οικονομολόγοι.
Ο βραδύς ρυθμός της ανάκαμψης από τη χειρότερη ύφεση στην ιστορία της χώρας σημαίνει ότι θα χρειαστούν άλλα πέντε χρόνια ώσπου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ –ένας δείκτης του βιοτικού επιπέδου– να επιστρέψει εκεί όπου βρισκόταν το 2013, πριν ξεσπάσει η κρίση, σημείωσε ο οικονομολόγος Μπρούνου Λαβιέρι.
Πρόκειται για «σχεδόν μια χαμένη δεκαετία», συνόψισε ο Λαβιέρι, στέλεχος της ιδιωτικής εταιρείας συμβούλων 4E.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής πιθανόν συρρικνώθηκε κατά 3% και πλέον για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το 2016, σύμφωνα με μια έρευνα του Ρόιτερς. Τα επίσημα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα την 7η Μαρτίου.
Η προοπτική μιας χαμένης δεκαετίας καθιστά ακόμη μεγαλύτερες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Μισέλ Τέμερ, οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο οποίος χαρακτηρίζονται από αναλυτές και υποστηρικτές του ο μόνος τρόπος προκειμένου η Βραζιλία να αυξήσει την παραγωγικότητά της και να επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη στο μέλλον.
Η οικονομία αναμένεται να επανέλθει στην ανάπτυξη φέτος αλλά με αργό ρυθμό, γύρω στο 0,5% του ΑΕΠ, μετά την ταχεία συρρίκνωσή της εξαιτίας της πτώσης των τιμών των πρώτων υλών και των καταναλωτικών αγαθών στις αγορές και των πολιτικοοικονομικών συνεπειών του σκανδάλου διαφθοράς στην κρατική επιχείρηση πετρελαίου Petrobras.
Αφότου άρχισε η ύφεση το 2014, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει υποστεί πτώση 9,6%, σύμφωνα με τον Ζούλιου Μέρεμπ, οικονομολόγο του ινστιτούτου μελετών Ίδρυμα Ζετούλιου Βάργκας.
Άλλοι οικονομολόγοι, όπως η Αλεσάντρα Χιμπέιρου, της εταιρείας συμβούλων Tendencias, δεν αναμένουν αυτός ο δείκτης να επανέλθει στο επίπεδο του 2013, που αποτελούσε ιστορικό υψηλό (έφθασε εκείνη τη χρονιά στα 30.800 ρεάις, ή τα 9.376 ευρώ) πριν από το 2023.
Μια 34χρονη υπάλληλος γραφείου είναι ανάμεσα στους Βραζιλιάνους που δοκιμάζονται από τη δραματική μείωση του εισοδήματός της. Έψαχνε δουλειά για επτά μήνες. Συμφώνησε να εργαστεί σε μια θέση όπου εξασφαλίζει περίπου το μισό από το εισόδημά της πριν βρεθεί στην ανεργία. «Χρειάστηκε να αλλάξω καταναλωτικές συνήθειες, σταμάτησα να τρώω έξω, έκοψα το σταθερό τηλέφωνο. Άλλαξα ακόμα και το γάλα του γιου μου, παίρνω ένα φτηνότερο», αφηγήθηκε.