Κάθε καινούργιος χρόνος μεταφέρει προσδοκίες και ελπίδες για όσα ακόμα δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί, αλλά και σχεδιασμούς για νέες δράσεις, νέες κατακτήσεις. Το 2015 δυστυχώς δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες για μεγάλη αύξηση των εξαγωγών, που οι διεθνείς Οργανισμοί υπολόγιζαν αρχικά ως και το 5,5%, αλλά αντίθετα -σε επίπεδο εξαγωγών προϊόντων- θα κλείσει με υποχώρηση, μεταθέτοντας για αργότερα το νέο ρεκόρ εξωστρέφειας.
Ωστόσο, θα πρέπει να επισημανθεί, τονίζει η Χριστίνα Σακελλαρίδη πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, στο Αθηναϊκό Προκτορείο, ότι παρά τις πρωτοφανείς δυσκολίες (πολιτική αστάθεια, απειλές για Grexit, capital controls, ρωσικό εμπάργκο κτλ.), οι περισσότεροι κλάδοι των εξαγωγών κινήθηκαν ανοδικά, επιβεβαιώνοντας το πείσμα, αλλά και τις δυνατότητες των Ελλήνων Εξαγωγέων. Εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών, τα προϊόντα της ελληνικής γεωργίας και της βιομηχανίας εισέφεραν το 2015 στην ελληνική οικονομία σχεδόν 2 δισ. ευρώ πρόσθετα έσοδα σε σχέση με το 2014.
Το ελαιόλαδο, τα φρούτα- λαχανικά, αλλά και μεταποιημένα προϊόντα απέδειξαν και στους πιο δύσπιστους ότι η Ελλάδα συνεχίζει και παράγει, διεκδικώντας δυναμικά μερίδια την παγκόσμια αγορά.
Ως εκ τούτου, η βασική προσδοκία των Ελλήνων εξαγωγέων για το 2016 είναι αφ’ ενός η επιστροφή στην κανονικότητα, ειδικά σε όρους τραπεζικών συναλλαγών και αφετέρου η ανάκτηση της εμπιστοσύνης για την πορεία και την προοπτική της χώρας, εντός και εκτός συνόρων.
Με άλλα λόγια, οι υγιείς παραγωγικές δυνάμεις αυτού το τόπου, προσδοκούν σε:
– Άρση της πολιτικής και δημοσιονομικής αβεβαιότητας.
– Ομαλή επαναλειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος μετά τη νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με άρση των κεφαλαιακών ελέγχων.
– Ενεργοποίηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως το ΕΣΠΑ και ο Αναπτυξιακός Νόμος.
– Προώθηση μεταρρυθμίσεων για την εδραίωση ενός σταθερού και φιλοαναπτυξιακού επιχειρηματικού, επενδυτικού και φορολογικού πλαισίου.
Ο Φράνκλιν Ρούσβελτ έλεγε ότι «για να φτάσεις σε ένα λιμάνι, πρέπει πρώτα να πλεύσεις, να πλεύσεις κι όχι να δέσεις άγκυρα ή απλά να παρασυρθείς από τα κύματα».
Έτσι και το καράβι της Ελλάδας θα πρέπει να λύσει τους κάβους που το κρατάνε σε λιμνάζοντα νερά ύφεσης και να πλεύσει προς τις διεθνείς αγορές, με σχέδιο, σαφή πορεία και στόχευση, ανακτώντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των ανθρώπων αυτής της χώρας, αλλά και στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Αν το 2015 ήταν το έτος της ελπίδας, το 2016 θα πρέπει να είναι η χρονιά πραγμάτωσης, εμπιστοσύνης και φερεγγυότητας.
στο 