Τρύφων: Η φαρμακοβιομηχανία μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας

Ο πρόεδρος της ΠΕΦ είχε την ευκαιρία να συζητήσει διεξοδικά τις απόψεις της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχε με τους εκπροσώπους των θεσμών που παρακολούθησαν το Συνέδριο.

Στη δημόσια τοποθέτησή του στο Συνέδριο -και όπως είχε την ευκαιρία να εξηγήσει αργότερα αναλυτικά σε ιδιαίτερες συνομιλίες του με εκπροσώπους των θεσμών-, ο κ. Τρύφων επέμεινε πως η ελληνική φαρμακοβιομηχανία μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη του φαρμακευτικού κλάδου στην ευρύτερη περιοχή της Ν. Ευρώπης και ΝΑ Μεσογείου, αρκεί να προχωρήσουν αποφασιστικά οι απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά φαρμάκου.

«Εάν το 60% της αγοράς καλυφθεί από φάρμακα εγχώριας παραγωγής σε ανταγωνιστικές τιμές», είπε ο κ. Τρύφων, «η συνολική επίδραση στο ΑΕΠ της χώρας θα είναι 3,4 – 3,8 δισ. ευρώ, θα δημιουργηθούν 2.000-2.500 νέες θέσεις εργασίας, θα αυξηθεί η παραγωγικότητα, το ανθρώπινο κεφάλαιο και η τεχνογνωσία και θα συγκρατηθεί η φαρμακευτική δαπάνη, λόγω της χρήσης οικονομικότερων φαρμακευτικών επιλογών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία θα εδραιώσει τη θέση της ως ηγέτιδας στην ανάπτυξη και παραγωγή γενόσημων φαρμάκων στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και σταδιακά θα μετατραπεί σε Κέντρο Φαρμακευτικής Τεχνολογίας (technology hub)».

Όμως, ο πρόεδρος της ΠΕΦ σημείωσε πως για να μπορέσει ο κλάδος της φαρμακοβιομηχανίας να μπει σε αυτήν τη θετική πορεία ανάπτυξης, θα πρέπει να σπάσει ο φαύλος κύκλος των οριζόντιων μέτρων λογιστικού χαρακτήρα που λαμβάνονται από όλες της κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια και που έχουν μεν ως στόχο τη συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης, όμως δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα στον τομέα της αναδιάρθρωσης της φαρμακευτικής αγοράς.

Όπως έχουν κατ’ επανάληψη επισημάνει οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας, το πρόβλημα εντοπίζεται κατ’ αρχάς στους πολύ χαμηλούς προϋπολογισμούς της φαρμακευτικής δαπάνης στον ΕΟΠΥΥ και στα νοσοκομεία. Όπως τονίζουν, στη σημερινή πραγματικότητα των σημαντικών καθυστερήσεων στην εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων για τον έλεγχο της κατανάλωσης και της ασφαλιστικής αποζημίωσης, της δυναμικής των νέων ακριβών θεραπειών που αυξάνουν το κόστος της θεραπείας και της έλλειψης κινήτρων για τη χρήση οικονομικότερων φαρμάκων, τα όρια των προϋπολογισμών δεν επαρκούν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την επιβολή εξοντωτικών υποχρεωτικών εκπτώσεων και επιστροφών rebate και clawback που ήδη οδηγούν πολλά φάρμακα χαμηλότερα από το όριο της βιωσιμότητάς τους.

Ειδικά δε σε ό,τι αφορά στα οικονομικά γενόσημα φάρμακα, η στρέβλωση είναι εντονότερη, αφού μετά τις υπερβολικές συνεχείς μειώσεις τιμών που κυμαίνονται μεταξύ 8-10% κάθε εξάμηνο, ακολουθούν επιπλέον έμμεσες μειώσεις μέσω του πρόσφατα αυξημένου rebate και κυρίως μέσω της άδικης παράτυπης επιβάρυνσης του clawback, που αντί να εφαρμόζεται μόνο στα φάρμακα που ευθύνονται για την αύξηση της δαπάνης, επιβαρύνει και τα γενόσημα που όχι μόνο δεν αυξάνουν τη δαπάνη, αλλά αντίθετα τη μειώνουν και μάλιστα όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται, αφού υποκαθιστούν ακριβότερα φάρμακα.

Η παραμονή των οικονομικών γενόσημων φαρμάκων στο σύστημα απαιτεί τη διαμόρφωση ενός βιώσιμου συστήματος ρεαλιστικής και βιώσιμης τιμολόγησης, ενώ οι όποιες περαιτέρω μειώσεις τιμών οφείλουν να βρίσκονται σε συνάρτηση με την αύξηση του όγκου τους. Ακόμη, το clawback πρέπει να κατανέμεται με δίκαιο τρόπο, επιβαρύνοντας τα φάρμακα που προκαλούν την υπέρβαση στη δαπάνη.

Η αύξηση της χρήσης των γενοσήμων απαιτεί τη θεσμοθέτηση στόχων και κινήτρων για τους ιατρούς και τους φαρμακοποιούς. Ταυτόχρονα, πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή δεσμευτικά πρωτόκολλα για τον εξορθολογισμό της συνταγογράφησης και την προώθηση της επιλογής καταρχήν οικονομικότερων θεραπειών ως πρώτη γραμμή θεραπείας. Τέλος, είναι απαραίτητη η ευαισθητοποίηση των ασθενών και του κοινού για την αξία και το όφελος από τη χρήση γενοσήμων οικονομικών φαρμάκων.

Ο πρόεδρος της ΠΕΦ έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας πως μια τέτοια δέσμη παρεμβάσεων θα επιτρέψει την υγιή ανάπτυξη των ελληνικών παραγωγικών φαρμακοβιομηχανιών, γεγονός που συνεπάγεται τριπλό όφελος, για τους ασθενείς, που θα έχουν πρόσβαση σε επώνυμες, ποιοτικές, ασφαλείς αποτελεσματικές θεραπείες με προσιτό κόστος, για το Σύστημα Υγείας και τη Δημόσια Ασφάλιση, που θα πετύχουν εξοικονομήσεις από τη χρήση οικονομικότερων θεραπειών και αυξημένα έσοδα, αλλά και για την Εθνική Οικονομία, με τη δημιουργία προστιθέμενων αξιών, την αύξηση των εσόδων μέσω της φορολογίας και των εργοδοτικών εισφορών, την ενίσχυση της απασχόλησης και τη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές φαρμάκων.