Η ιδέα ότι οι δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές – δρόμους, φράγματα, μονάδες παραγωγής ενέργειας, και ούτω καθεξής – είναι μια απαραίτητη κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης και είχε πάντα ισχυρή επιρροή πάνω στα μυαλά των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, ιδιαίτερα στις φτωχές χώρες, σημειώνει σε άρθρο του ο Ντάνι Ρόντρικ του Πανεπιστήμιου Harvard.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Παγκόσμια Τράπεζα και οι διάφοροι χορηγοί της, διοχέτευαν πόρους σε νέα ανεξάρτητα κράτη για τη χρηματοδότηση έργων μεγάλης κλίμακας.
Αυτό το είδος, σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου, των δημόσιων επενδύσεων με γνώμονα το μοντέλο ανάπτυξης, που συχνά ονομάζεται χλευαστικά, “φονταμενταλιστικό κεφάλαιο”, ήταν για καιρό εκτός μόδας μεταξύ των εμπειρογνωμόνων σε θέματα ανάπτυξης.
Από το 1970, ωστόσο οι οικονομολόγοι συμβουλεύουν τη χάραξη πολιτικής προκειμένου να τονωθεί ο δημόσιος τομέας, το φυσικό κεφάλαιο και οι υποδομές, και να δώσουν προτεραιότητα σε ιδιωτικές αγορές, ανθρώπινο κεφάλαιο (εκπαίδευση και δεξιότητες), και μεταρρυθμίσεις στη διακυβέρνηση και τους θεσμούς.
Σύμφωνα με τον κ. Ρόντρικ, ίσως έχει έρθει και πάλι ο καιρός να επαναξεταστούν οι δημόσιες επενδύσεις, καθώς όπως σημειώνει, παρά τις παγκόσμιες οικονομικές αντιξοότητες, οι δημόσιες επενδύσεις βοηθούν στην ανάπτυξη και τις νέες θέσεις εργασίας.
Ως το πιο επιτυχημένο παράδειγμα, φέρει την Αφρική, όπου η οικονομία της Αιθιοπίας αναπτύχθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό άνω του 10% από το 2004, το οποίο μεταφράστηκε σε
Οι δημόσιες επενδύσεις μπορούν να ενισχύσουν την παραγωγικότητα μιας οικονομίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμη και μια δεκαετία ή περισσότερο.
Στον απόηχο της “Μεγάλης Ύφεσης”, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους οι οικονομίες θα μπορούσαν να θέσουν πρόσθετες δημόσιες δαπάνες για την καλή χρήση, να αυξήσουν, δηλαδή τη ζήτηση και την απασχόληση, την αποκατάσταση της κατάρρευσης των υποδομών, και την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης, ιδιαίτερα στις πράσινες τεχνολογίες, καταλήγει και τονίζει πως οι ανεπτυγμένες οικονομίες θα πρέπει να παρακολουθούν στενά και να ψάχνουν για βιώσιμες στρατηγικές ανάπτυξης σε ένα ολοένα και πιο εχθρικό διεθνές οικονομικό περιβάλλον
στο 